Τα καλύτερα ελληνικά

Αντί προλόγου σκέφτηκα να βάλω εδώ μια μικρή συνέντευξη με τον Ελληνικό Ροκ. Του έστειλα τις ερωτήσεις αλλά δεν έλαβα έγκαιρα τις απαντήσεις του. Θα τις προσθέσω όταν μου τις στείλει.

1. Ζεις στο σήμερα, κινείσαι ανάμεσά μας αλλά αυτό που τραγουδάς περνάει στο ντούκου, δεν έχει αντίκτυπο στην κοινωνία. Φταίει το προϊόν ή εσύ που δεν ξέρεις πώς να το πουλήσεις;
2. Δε βαρέθηκες να ζητάς υποστήριξη προβάλλοντας την εντοπιότητά σου και άλλα συναισθηματικά, δεν καταλαβαίνεις ότι αυτή κερδίζεται με την αξία;
3. Μήπως η ελληνική μουσική είναι σπουδαιότερη από άλλων χωρών, προσφέρει πληθώρα τραγουδιών για κάθε διάθεση και συγκυρία, απ' το γλέντι μέχρι το μεγάλο πόνο, πράγμα που καθιστά το ροκ άχρηστο για όσους δεν είναι άρρωστοι μαζί του;
4. Αισθάνεσαι μέλος μιας μειονότητας η οποία δεν υφίσταται για την κρατική ραδιοτηλεόραση και τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης;
5. Για να κατοχυρώσει "προστατευόμενη ονομασία προέλευσης" το τοπικό ροκ μήπως πρέπει να ενσωματώσει μεγάλη ποσότητα ηπειρώτικης παράδοσης;
6. Γιατί τα περισσότερα ελληνικά γκρουπ πεθαίνουν νέα; Δεν είναι ζωογόνα το κέφι, το μεράκι, η εκτίμηση, ο θαυμασμός;
7. Συμφωνείς ότι οι σημερινοί μουσικοί είναι πολύ ενημερωμένοι ως ακροατές και γνώστες της δισκογραφίας απίθανων συγκροτημάτων;
8. Γιατί αραιώνετε αντί να πυκνώνετε τις συναντήσεις μας ενώ γράφουμε τόσα καλά λόγια για σας; Οι Gravitysays_i έχουν να βγάλουν δίσκο από το 2011, οι Φανταστικοί Ήχοι απ' το 2012, οι Xaxakes απ' το 2009, οι Οδός 55 απ' το 2013, οι Misuse απ' το 2011, ο Yosebu απ'το 2010...
9. Δεν σου έρχεται να αυτοκτονήσεις επειδή το πιο άσχημο παιδί σου, το black metal, εκτιμάται περισσότερο στο εξωτερικό;
10. Θα είναι η Ελλάδα η πρώτη χώρα στην οποία θα σταματήσουν να κυκλοφορούν νέοι ροκ δίσκοι σε βινύλιο και cd;
11. Για να μη βλέπουμε μόνο τα άσχημα, δεν είναι καταπληκτικό το ότι κυκλοφορούν πάνω-κάτω τρεις νέοι ελληνικοί ροκ δίσκοι κάθε βδομάδα;

1. Victory Collapse - Atlas (Self-Released)
Ρυθμοί που δεν σ' αφήνουν να χαλαρώσεις, κιθάρα που δεν φλυαρεί, τραγουδιστής που αφήνει πίσω του γερές μελωδίες, ομοιότητες με πολλούς και κανέναν, καλή παραγωγή, τίποτα αχρείαστο, υπερβολικό, ψεύτικο. Με καλύπτουν πλήρως.

2. Λάμδα - Η Επόμενη Μέρα (Self-Released)
Ελληνόφωνο post rock. Ή μήπως ελληνικό μετά-παραδοσιακό; Δίσκος που δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει αλλού, τραγούδια που μουρμουρίζεις θέλεις δε θέλεις. Χρειάζομαι μεγαλύτερη δόση.

3. BLML - Panopticon (Urban Sounds)
Πώς το έλεγαν οι Ορα Μηδέν, "μελωδίες παιγμένες σε μία χορδή ορίζουν καθαρά τον τρόπο της ζωής μου"; Εντάξει, σε έξι.

4. The Fog Ensemble - The Fog Ensemble (Melotron)
Αν είναι shoegazers τότε τους πετύχαμε στο διάλειμμα, τη στιγμή που (παρά την ομίχλη) χαζεύουν τα άστρα.

5. Eziak - No Place Land (Garden Of Dreams)
Αταξινόμητα, διαχρονικά ινστρουμένταλ φτιαγμένα με κιθάρες, ντραμς, σαξόφωνο κλπ. Η (σχεδόν) τέλεια ομορφιά.

6. The You and What Army Faction - Glum (Smash)
Το Moody Blues θα έπρεπε να είναι είδος μουσικής και όχι όνομα συγκροτήματος.

7. Tania Giannouli Ensemble - Trancendence (Rattle)
Πιάνο, τσέλο, σαξόφωνο και κρουστά από σπουδασμένους μουσικούς που χάνονται σε φολκ, τζαζ, κλασικούς, prog δρόμους. Μου αρέσουν στις μελαγχολικές στιγμές τους αλλά και όταν τα όργανα πιάνουν φωτιά.

8. Σελοφάν - Tristesse (Fabrika)
Άμα σε έχουν τραυματίσει μικρό οι Malaria, ο Fad Gadget, οι Kas Product, οι Αντί...

9. Nefeli Walking Undercover - 1041ΑΚ (Φάηντερς, κήπερς) (Self-Released)
Το σπιτικό, χαμηλόφωνο άλμπουμ του κοριτσιού με το βιολί που δεν μοιάζει με κανένα της φετινής παραγωγής. Εξαιρετικό και το ντουέτο "Είμαστε όλοι ξένοι".

10. αγόριαstonilio - Paranoika-Παρανόικα (Self-Released)
Μεταλλάδες (με φωτογενή μπασίστα) που αποφάσισαν να παίξουν πανκ με ελληνικό στίχο. Ωραίος χαβαλές (και όχι μόνο).

11. Low Noise - Low Noise (Smash)
Προβληματίστηκα αν έπρεπε να το θεωρήσω νέο δίσκο επειδή ηχογραφήθηκε στα 80ς. Τελικά το τοποθέτησα στην τελευταία και τιμητική θέση (όπως λένε και για τα ψηφοδέλτια).

Πολύ καλά στην κατηγορία τους:

Hip-Hop:
Ευθύμης - Εκδοχή Έψιλον (Chicken Run)

Score για θεατρικό:
Μάνος Μυλωνάκης - Zyklon (Self-Released)

Post Rock:
Adolf Plays The Jazz - Tinder (Self-Released)

Reggae:
Blend Mishkin feat. Roots Evolution - Survival Of The Fittest (Nice Up)

Garage βραβείο "Χρυσαφάκης Αναγνωστάκος":
The Mongrelettes - The Mongrelettes (Fuzz Overdose)

Ωραία Sixties pop - Portishead εμπορίκλα:
Echo Train - Memento Mori (The Sound of Everything)

Βραβείο πρωτότυπων τίτλων:
Κόκκαλα - Αντιφαντασιωβίωση (Spettro)
"Τουρίστες που σβαρνίζουν τα πόδια τους προσβάλουν τον άνεμο", "Καρκίνο στα βουνά, να πεθάνουνε όλα - σαν τα κύματα της θάλασσας, που δε βαστάνε ώρα", "Το έπος της επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη είναι μια ιστορία που λένε μεταξύ τους εκείνοι που δεν είχαν ποτέ σπίτι".

Μου αρέσουν αλλά θα ορκιζόμουν ότι ακούω διασκευές:
The Noise Figures - Aphelion (Inner Ear)