The Delian Mode της Kara Blake (2009)

Υπαινικτικό, λόου μπάτζετ, σύντομο και ημιτελές ντοκιμαντέρ, σαν το θέμα του, το στίγμα της Delia Derbyshire στη σύγχρονη μουσική.

Ένα κορίτσι γεννημένο στο Κόβεντρυ πριν τον πόλεμο, με έφεση στα μαθηματικά και τη μουσική, που πήγε στο Λονδίνο να εργαστεί ως υπάλληλος στο BBC, βοηθώντας να φτιαχτούν μουσικές υποκρούσεις για ραδιοσήριαλ, θεατρικά αποσπάσματα και τηλεοπτικές σειρές. Κι εκεί μεταμορφώθηκε σε μια απ’ τις πιο ιδιοσυγκρασιακές δημιουργούς του 20ου αιώνα. Εξισώσεις, ενόραση, μαγνητόφωνα, κολλητική ταινία κι η Delia εξέπεμψε μέσω του BBC τον ήχο ενός αλλόκοσμου, μελλοντικού σύμπαντος που σαγήνευε, ενέπνεε και ενίοτε φόβιζε.

Το δέος είναι εμφανές και στους μουσικούς (Portishead, AddNtoX, Sonic Boom μεταξύ άλλων) που κλήθηκαν να μιλήσουν γι αυτήν, ειδικά όταν τονίζουν το ότι, ελλείψει κομπιούτερς/ μιούζικ σόφτγουεαρ στα 60s, για να φέρει σε πέρας το όραμά της η Delia έκανε τις ηχογραφήσεις της κόβοντας και ράβοντας τις μαγνητοταινίες επί βδομάδες σαν εργόχειρο, πέρα από ωράρια και ντεντλάινς.

Απογοητευμένη από το πώς τη χειρίζονταν (δεν τη θεωρούσαν "μουσικό" αλλά "υπάλληλο"), με την μανιοκατάθλιψή της να γίνεται μη ελεγχόμενη, θα φύγει στα 70s απ’ το BBC και θα εξαφανιστεί από τη μουσική σκηνή (το σχήμα White Noise) και το Λονδίνο γενικότερα και ξέρω κι άλλα που δεν λέει το ντοκιμαντέρ αλλά έγιναν θεατρικό πριν καμιά 20ριά χρόνια αν θυμάμαι καλά στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Αλλά αυτό είναι γι άλλο αφιέρωμα.

Εσείς κρατείστε ότι έχω δει άπειρα κι ανάμεσά τους καταπληκτικά μουσικά ντοκιμαντέρ και παρολ’ αυτά σας προτείνω μια φτωχική πτυχιακή εργασία. Για τη Delia.

ΥΓ: πέρσι προβλήθηκε στην Αγγλία το πιο πλήρες ντοκιμαντέρ για την Delia μέχρι στιγμής, με τίτλο ‘Delia Derbyshire: the Myths and the Legendary Tapes’ σε σκηνοθεσία της Caroline Catz, όπου το εκτεταμένο αρχείο της Delia παρουσιάζει η Cosey Fanni Tutti! Οψόμεθα!