The nearer the bone, the sweeter the meat
Όσο περισσότερο βυθίζομαι στον ήχο και σε μουσικές με την πάροδο των χρόνων ίσως ο όρος 'Πειραματική Μουσική' να μου ακούγεται κοινότυπος. Φταίει ίσως η ενασχόληση με διάφορες κατηγορίες που κάποιος θα έλεγε 'πειραματικές' ή ίσως 'πειραματισμούς', οπότε με την πάροδο των χρόνων δίσκοι που σου φαίνονταν κάποτε στα αυτιά σου 'περίεργοι' να σου ακούγονται κάτι σαν 'κλασσική' μουσική πλέον. Είτε αυτό προέρχεται από ροκ υπόβαθρο, από κλασσική, τζαζ ή δεν ξέρω τι άλλο.
Δε θα μακρηγορήσω για το τι μπορεί να είναι ή να μην είναι "Πειραματική Μουσική", είναι κάτι υποκειμενικό κατ' εμέ από ένα σημείο και μετά. Και έχει να κάνει και με την προσέγγιση που κάνει στη μουσική και τον ήχο ο καθένας. Επιδερμική, απλά ως ένα περαστικό κύμα μιας μόδας και μετά πάμε λίγο παρακάτω ή αν θα εμβαθύνει και θα εντρυφήσει.
Καθώς ανήκω σε μια παλιότερη γενιά ακροατών του 'κυκλώματος' που ριχτήκαμε στην αναζήτηση πιο 'περίεργων' ηχητικών προσεγγίσεων πριν από τρεις δεκαετίες, θα προτιμήσω να μιλήσω υποκειμενικά. Όλο το παιχνίδι ξεκίνησε ψάχνοντας ήχους περίεργους, μη εμπορικούς, που δε μπορούν να σε διασκεδάσουν ή ίσως να σε κάνουν να χορέψεις, αντιθέτως να κάτσεις να σκεφτείς 'γιατί γίνεται αυτό;'. Και να καταλήξεις σε μία θετική ή αρνητική απάντηση, αλλά τουλάχιστον να καταλήξεις κάπου. Αυτή η διαδικασία αρχικά ήταν λίγο σοκαριστική όταν στα 15 του κάποιος έρχεται σ' επαφή με ήχους των Nurse With Wound, Organum, AMM, Evan Parker & Paul Lytton, Voice Crack, Borbetomagus, Merzbow, Cabaret Voltaire, Biota, Faust, κ.ά. (για να αναφέρω μόνο ελάχιστα ονόματα) και ν' αρχίσει από εκεί μια διαδρομή που θα σε πάει στον αυτοσχεδιασμό, στη φρη τζαζ, στο άμπιεντ, την ηλεκτροακουστική, αναπόφευκτα στη σύγχρονη (για να καταλήξεις ίσως ξανά στην κλασσική) από τη μία, αλλά από την άλλη ήταν και μια διαδικασία που σε έκανε να αρχίσεις να σκαλίζεις τα πράγματα λίγο παραπέρα, αρχίζοντας να ψάχνεις βιβλία, φάνζιν, δίσκους, και να μπλέκεις με ιδέες και κυκλώματα που υπό νορμάλ συνθήκες μπορεί να μη γνώριζες ποτέ. Και αυτά να σε οδηγούν σε εμπειρίες και καταστάσεις από τις οποίες μάθαινες επίσης και πράγματα, αλλά ανακάλυπτες ακόμα περισσότερη μουσική και ήχους (για να καταλήξεις ώρες ώρες να ακούς μόνο ήχους πουλιών ή εντόμων). Δεν έχει ούτε με αυτογνωσία, ούτε με επίγνωση. Απλά με αναζήτηση και τις αλλαγές που σου προκαλεί αυτή.
Είναι κάτι που σε ωθεί να ψάξεις τον κόσμο γύρω σου και να τον αντιληφθείς όσο μπορείς τελείως διαφορετικά. Τόσο σε σχέση με τον μικρόκοσμό σου, όσο και τον μακρόκοσμο που απλώνεται μπροστά σου. Είτε αυτό γίνεται με εσωτερικό τρόπο (άκουσμα/ακρόαση ήχων, διάβασμα, κλπ) ή εξωτερικό, δηλαδή περιπλάνηση.
(Σε αναζητήσεις ήχων από τα τέλη των 80ς μέσω φάνζιν (& διάφορων άλλων δραστηριοτήτων που αναπτύσσονταν γύρω από αυτό). Για να σπάει η ρουτίνα που καμία φορά μπορεί να προκύψει σε ένα ταξίδι, το φάνζιν άλλαζε ονόματα και προσωπεία ανάλογα με την εποχή ή τη φάση που διένυε και διανύει. καθώς η αναζήτηση ακόμα συνεχίζεται...
www.isssuu.com/emvoes
www.rekem.org
www.facebook.com/emvoes
www.mixcloud.com/dead_traveller
www.noise-below-diminished.tumblr.com
www.noise-below.tumblr.com
www.noise-below.bandcamp.com
www.dead_traveller.bandcamp.com)
