Τι θα γίνει, θα το σηκώσεις;
Ναι, για τότε που σε πήρα λέω, τέλη Δεκεμβρίου. Σωστά μάντεψες, άκουγα πάλι το ‘Merry Crassmas’ και σε πήρα να το συζητήσουμε για 300ή φορά... Δεν το σήκωσες όμως και παραξενεύτηκα. Πέρασαν και κάποιες μέρες και τα νέα έλεγαν ότι πήγαινες για τον έβδομο ουρανό. Χαμογέλασα κάπως σκωπτικά στο άκουσμά τους, αφήστε τις πλάκες, σκεφτόμουν, ο Μ.Α. έχει στα σκαριά καινούριο αστυνομικό (παρακαλώ) μυθιστόρημα. Άσε που ακόμα δεν κανονίσαμε πως θα γραφτεί επιτέλους η αυτοβιογραφία σου όπου θα ΄λεγες τα πάντα για τους πάντες…
Επέμεναν όμως κείνα τα νέα και λίγες μέρες μετά επίσημα ειπώθηκε ότι η καρδιά σου δε χτυπούσε πια. Το αστειάκι σου άρχισε να γίνεται λίγο πιο σοβαρό. κι άγγιξε τα όρια του σουρεαλιστικού όταν λίγες μέρες μετά επισκέφτηκα για πρώτη φορά τον γενέθλιο τόπο σου. Σε κάτι απέραντα χωράφια στον ορίζοντα, ένας τύπος άρχισε να μιλάει για σένα (είπε ότι είναι γαμπρός σου αλλά κάποιος του φώναξε ότι είναι κουνιάδος σου ή κάτι τέτοιο) τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι ως Ιεχωβάς γνωρίζει καλά ότι ο Θεός υποσχέθηκε πως σύντομα θα μας λυτρώσει από το θάνατο. Περίμενα από στιγμή σε στιγμή να πεταχτείς και με τη χαρακτηριστική σου λεκτική άνεση να τον κάνεις σκόνη αλλά ούτε αυτό συνέβη. ‘ Κάνει χαβαλέ μαζί μας ο Μ.Α.’ σκέφτηκα και ακολούθησα αρκετούς από τους παρευρισκόμενους σε κοντινή ταβέρνα. Εκεί, ρίχνοντας μια ματιά τριγύρω, αντίκριζες άτομα από διάφορες μεριές της χώρας, ‘με πολλά πτυχία και καλά επαγγέλματα’, όλοι αυτοί μαζεμένοι για σένα. ‘Μεγαλεία ο Μ. Α. μας ‘ σκέφτηκα, εδώ την είδηση για την παύση των παλμών της καρδιάς σου την μετέδωσε ακόμα και κρατικό κανάλι…
Τέσσερις μήνες μετά κι ακόμα περιμένω να τελειώσει το αστειάκι. Σε συγχωρέσα που δε σήκωσες το τηλέφωνο αλλά καιρός είναι να ξαναεμφανιστείς. Το ξέρω, όλα αυτά τα κείμενα επιμένουν, παντού βλέπω να λένε για σένα ‘νεκρός’, ‘πεθαμένος’, ‘απεβίωσε’. Μα καλά, τις φωτογραφίες σου δε τις βλέπουν σ’ όλα αυτά τα κείμενα; Αυτά τα εντελώς παιδικά σου μάτια δε τα βλέπουν; Μπορούν αυτά τα μάτια ν΄ ανήκουν σε πεθαμένο;
Λοιπόν, το χόρτασες το αστειάκι; Αν ναι, άντε γύρνα.
Θέλω τον φίλο μου πίσω.
