Τουλάχιστον υπάρχει η μουσική, οκ;

'Ομορφα πέρασε το 2012. Φέτος αγόρασα λιγότερα τρόφιμα και λιγότερη μουσική από ποτέ.
Το πιάνο του Chilly Gonzales, γνώριμα ηχοχρώματα απροσδιόριστης ταυτότητας κι εποχής με ξέκοβε αυτόματα από την επίπλαστη ευτυχία του να παραμένω ζωντανός πρώτα, άντε κι εναργής μετά, δίνοντάς μου μια πολυτέλεια να είμαι οπουοποτεδήποτε αλλού -αυτό είναι η μουσική, λέω εγώ.
Οι Metz πάλι με φόρτωναν παραμορφώσεις και ένταση, οργή κι ενοχές, καδρόνια και μολότωφ, αλλά ο ολοένα και πιο ουσιαστικός Flying Lotus με έθελγε με τη φιλοσοφημένη του απλότητα σε μονοπάτια όπου η ομορφιά και η πόλη συνάδουν θαυμαστά, οπότε πετούσα την κουκούλα κι από μπαχαλάκιας γινόμουνα πάλι ο μυστικιστής της πολυθρόνας μου, έβγαζα και μούσι.
Το πανηγύρι των Ondatropica μ' έντυνε με πλουμιστά πουκάμισα να υποτάσσομαι στο ερωτικό λίκνισμα σέξυ κοριτσιών, μια όμως νότα απ το λαρύγγι του Scott, συνοδεία των απίστευτων κρουστών ήχων που σκέφτηκε και πάλι να δημιουργήσει, με συνέφερε ακαριαία πίσω στο αινιγματικό, αμίλητο, γεμάτο περιεχόμενο αρσενικό που είμαι.
Το ατμοσφαιρικό μέταλ των Blut Aus Nord κολλούσε συνεχώς πάνω μου την ετικέτα του μπλακ αναδιφητή υπερβατικών ενσυναισθηματικών καταστάσεων κι ερχόντουσαν οι δυο Japandroids να μου βάλουν νέφτι στον πισινό με το τρομερό για έναν ντράμερ κι έναν κιθαρίστα ροκ παρανάλωμα που δημιουργούν αβίαστα, εντάξει εντάξει είναι κι οι φωνές τους μέσα.
Στο ενδιάμεσο πρόλαβα ν' ακούσω ένα υπέροχο τραγούδι με τίτλο Lay Your Cards Out κι έτσι ανακάλυψα τους Polica (προφέρεται Πόουλισα), ονειρικό ποπ άκουσμα με στιβαρό περιεχόμενο, από τις απολαύσεις του 2012 κι αυτοί -όπως και το ανάλογα αιθέριο κι απόκοσμο καινούργιο της Julia Holter, που πολύ λυπήθηκα όταν τελικά δε μου βγαίναν οι ημερομηνίες για να τη δω λάιβ.
Το comeback των GY!BE δεν με ξάφνιασε όπως τα παλιά τους, ω γιες τ' ομολογώ, αλλά μουσική υψηλής αισθητικής πληρότητας δεν γίνεται να λείπει απ το τοπ μου, σόρι κι όλα, οι τύποι ζωγραφίζουν ακόμα, εντάξει;
Η εικοσάχρονη ράπερ Angel Haze με φλόμωσε στα -μάλλον απαραίτητα για το ιδίωμα που υπηρετεί- fuck και bitch, αλλά πρώτη φορά καθόμουν και τα ευχαριστιόμουν, αποδυόμενος και τα τελευταία πολίτικαλι κορέκτ εσώρουχά μου -αυτό το κορίτσι, μετά από μένα, του χρόνου θα κατακτήσει και τον κόσμο ολάκερο.
Το Classical Curves πάλι είναι η τελευταία μου πινελιά, πιθανό ηχητικό βασανιστήριο αν παιχτεί δυνατά, με χιούμορ, θράσος, εφευρετικότητα κι άποψη, στη σχολή των Αρτ οφ Νόιζ, ένα 80ς πράμα αν δεν έχετε ακουστά, που μου λείπει κλαψ, πολύ.

11 (+ 1) ενότητες
1. CHILLY GONZALES solo piano II (πιάνο)
2. METZ metz (θόρυβος)
3. FLYING LOTUS until the quiet comes (τζαζ)
4. POLICA give you the ghost (ποπ)
5. SCOTT WALKER bish bosch (τραγουδοποιϊα)
6. JULIA HOLTER ekstasis (ποπ)
7. JAPANDROIDS celebration rock (ροκ)
8. ONDATROPICA ondatropica (λάτιν)
9. GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR hallelujah! don't bend! ascend! (ποστ)
10.JAM CITY classical curves (ηλεκτρονικά)
11.ANGEL HAZE reservation (ραπ)
+ BLUT AUS NORD 777 cosmosophy (μέταλ)

11 (+ άλλα τόσα θα μπορούσα) κομμάτια
DEAN BLUNT ft INGA COPELAND the narcissist
LANA DEL REY video games / born to die
ARIEL PINK'S HAUNTED GRAFFITY only in my dreams
SAVAGES husbands
EWERT AND THE TWO DRAGONS good man down
SAM CARTER dreams are made of money
JOHN TALABOT when the past was present
ANGEL HAZE classicks
MewithoutYOU nine stories
PIL one drop
LO' JO la Marseillaise en creole