Wet dreams του Άρη Καραμπεάζη

Ροκ Ονειρώξεις, Indie Σαλιαρίσματα και Υγρές Pop Εκκρίσεις!

Το πρωί όταν ξυπνάω λοιπόν το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ανοίγω την τηλεόραση. Συνήθεια που ξέμεινε από το στρατό, οπόταν και αναγκαζόμουν να ξυπνήσω χωρίς να έχω τίποτε για να κάνω, συνεπώς έσπαγα όλα τα ρεκόρ πρωινής τηλεθέασης. Ότι ώρα και να ξυπνήσω, ότι μέρα και όσο στραβωμένος και να είμαι το στάνταρ θέλει ότι θα πετύχω το video-clip του "Αποθεώστε τον" της Ελεάνας Παπαϊωάννου σε κάποιο τοπικό κανάλι της Θεσσαλονίκης. Δοκιμάστε το κι εσείς αν κατοικείτε εδώ γύρω.

Υπαρχούσης της Ελεάνας λοιπόν, η οποία αποτελεί φαινόμενο εξέλιξης σε έναν τομέα στον οποίο μέχρι πρότινος κυριαρχούσε η Μάρω Λύτρα, πιο πριν Ειρήνη Μερκούρη, ακόμη πιο παλιά η Σαμπρίνα και πάει λέγοντας... τι να του πεις τώρα του Ξαγά όταν σε βάζει να γράψεις αφιέρωμα για το πόσο σε γκαβλώνουν (παρακαλείται ο Πανότας να επιμεληθεί τα κείμενα των Αθηναίων συνεργατών και να προσθέσει το "γ" όπου αυτό θα απουσιάζει) οι γκόμενες του ροκ, και του indie, και της electronica... μέχρι και τη mainstream pop σου βάζω μέσα.

Στην Ελλάδα ζούμε κύριοι: για κάθε Jennifer Lopez υπάρχουν δέκα αντίστοιχες λαϊκο-pop μ***άρες, τι να λέμε τώρα. Μόνο η Ιταλία μας συναγωνίζεται λίγο στον τομέα αυτό, αλλά και πάλι τρέχει και δε φτάνει. Άσε που αν το περιορίσουμε το θέμα αυστηρά στο ροκ ζήτω που καήκαμε. Ο Ξαγάς σε κατ' ιδίαν συζητήσεις επέμενε να μου αναφέρει κάτι παγκοσμίως άσημα goth τσόλια, που βγαίνουν με ζαρτιέρες και βινύλια στο στήθος, αλλά και πάλι μακριά νυχτωμένα είναι και τούτα τα μωρά και αδικούν τη φύση τους με τις επιλογές τους.

Ποτέ δεν ερωτεύτηκα την Kim Gordon ασφαλώς και σπεύδω να το φωνάξω γρήγορα- γρήγορα. Τι να ερωτευτείς από την Kim Gordon δηλαδή; Το πλούσιο στήθος και τις καμπύλες της; Με τον Πατώκο ανακαλύψαμε ότι κάποτε μας έφτιαχνε η Sophie B. Hawkins (όχι δεν είμαστε ανώμαλοι-ευχαριστούμε), αλλά είναι πλέον γνωστό ότι το Σοφάκι ούτε με την πάρτη μας φτιάχνεται, ούτε με το φύλο στο οποίο ανήκουμε...

Γενικά λόγω του συνειδητά σεξιστικού περιεχομένου των περισσοτέρων των κειμένων μου θεωρήθηκε ότι αυτό το αφιέρωμα θα είναι "Καραμπεάζης trademarked" κι έτσι, αλλά δεν βρέθηκε και πολύ αντικείμενο για έμπνευση. Σχεδόν με το ζόρι στήθηκε η παρακάτω εντεκάδα. Γκομενοαφιέρωμα είναι περισσότερο. Να κάτσουν δηλαδή οι γκόμενες και να αρχίσουν να σου λένε πως τις έφτιαχνε ο Axl Rose στα δεκατρία τους με τα σορτσάκια του και το ξυρισμένο στήθος του και αργότερα πως "ωρίμασαν" με την παρακμιακή ομορφιά του Nick Cave και βρήκαν και τον πρώτο τους γκόμενο που τους βγήκε πρεζάκιας στην πορεία κ.λ.π.

Ακολουθεί κατά προσέγγιση αξιολογική σειρά, με τις τρεις πρώτες μακράν των υπολοίπων:

11) Lilly Allen
Ωραία αρχίσαμε. Άντε τώρα να αποδείξεις ότι η Lilly Allen είναι ωραία γκόμενα. Εσχάτως στο Crack Hitler την κράξανε με αφορμή την παρακείμενη φωτογραφία. Λίγο αλλιώς να το δεις το θέμα πάντως, και σου ξυπνάνε αρκετές ιδέες για το τι ακριβώς χρειάζεται αυτή η αγουροξυπνημένη και μαρμαρωμένη από την βραδινή κόκα... πρόστυχη φατσούλα για να στρώσει. Τσουλάκι θανάτου με προδιαγραφές ολκής. Αφού στα 15 ήταν ήδη βαποράκι και είχε πάρει όλα τα τριπάκια του κόσμου, καταλαβαίνεις ότι σε οτιδήποτε άλλο έπαιρνε δεν υπήρχε κανένα κριτήριο. Η Lilly πάντως συνοψίζει τον κανόνα που μας λέει ότι κάτι ασχημούλικα indie τερατάκια, που το προσπαθούν με φουστίτσες, τιραντάκια και πρόστυχο attitude όταν έρθει η κρίσιμη ώρα έχουν πολλά να δώσουν. Έπειτα σου γράφει και ένα τραγούδι που την παράτησες και περνάς στην αιωνιότητα της pop σαβουρογαμίας.

10) Mariah Carey
Κριτήριο για να μπει κάποια στη λίστα λοιπόν είναι το να έχει και ένα-δυο τραγουδάκια, που να αξίζουν τον κόπο. Διασκευή στο Fantasy, ομοίως η νεκρανάσταση στο Without you και τέλος το με video-clip του My All (αλλά και το ίδιο το τραγούδι που είναι ο ορισμός της drama-pop) στο οποίο το Μαράκι τα δίνει όλα. Λίγο πριν τα σαράντα πλέον, ανέκαθεν ισορροπούσε ανάμεσα σε soft-porn icon και σε καθώς πρέπει κυρία από σαπουνόπερα, που παίρνει στα κρυφά τον θετό γιο του άντρα της. Με αυτά τα δεδομένα ποτέ δεν υπήρξε επισήμως sex symbol και αρκετοί την βρίσκουν αρκούντως ξενέρωτοι. Στην τελικά προσπάθεια όμως κάτι εξώφθαλμα ξέκωλα του τύπου Kylie είμαι σίγουρος ότι τα αφήνει χιλιόμετρα πίσω. Επίσης πόδια και στήθος πέραν σχολιασμού. Θεά!

9) Tatu (η Julia και η άλλη...)
Τα είχαμε πει λίγο-πολύ για τούτα τα δύο πορνίδια που άφησαν πίσω οι καταπιεσμένες σοβιετικές ερωτικές συνευρέσεις των γονιών τους, στο review του προ ετών ultra pop αριστουργήματος τους. Η Yulia είναι που έχει να δώσει τα περισσότερα, τα άπειρα credits όμως έρχονται από τις και καλά λεσβιακές φωτογραφίες και επί σκηνής ζωντανές αναπαραστάσεις του ντουέτου. Επίσης έχω και ένα φοβερό poster πάνω από το κρεβάτι μου και δίπλα στους Libertines, όπου τα δύο αθώα και άσπιλα κοριτσάκια ανταλλάσουν φιλί στο στόμα επικυρώνοντας την αληθινή τους φιλία. Και τα φετινά τα Ρωσάκια της Eurovision μια χαρά είναι, θα προτιμήσω όμως τις πρώτες διδάξασες... Μετά έμεινε έγκυος η Julia και το "άλλο" της έπιανε την φουσκωμένη κοιλίτσα. Μετά φτάνουμε στα όρια των ανωμάλων ορέξεων, οπότε το κόβουμε.

8) Vanessa Paradis
Ήδη από το 1988 σαν ανορεξικό sex icon του Παζολίνι έδινε τις υποσχέσεις της (ελπίζω οι εισαγγελείς να μη μας διαβάζουν), το video-clip του Be My Baby όμως αρκετά χρόνια αργότερα είναι που καθιέρωσε τούτο το γαλλόφωνο αγγελούδι στο πάνθεον των μουσικοσεξουαλικών μας φαντασιώσεων. Λευκό δέρμα, μαλλάκι που θυμίζει τρόφιμο οικοτροφείου θηλέων (αυτό είναι στα πολύ "συν" για όσους... γνωρίζουν!) και βλέμμα "άσε-με-να-φωνάζω-ότι-πονάω-αλλά-συνέχισε-πολύ-δυνατά" είναι τα βασικά ατού της. Μαζί με μερικά καλά pop τραγουδάκια και μια θητεία πλάι στο Lenny Kravitz για τον οποίο δεν αμφιβάλλουμε ότι την παρέδωσε στην κοινωνία με κατάλληλη "εξάσκηση" και την απαραίτητη... μόρφωση.

7) Sarah Cracknell (Saint Etienne)
Είναι σίγουρα μέσα στις επιλογές των περισσότερων (για τον Πατώκο στοιχηματίζω). Ίσως δε να την έχουν συμπεριλάβει και κάποιες από τις γυναίκες (sorry... τις "γκόμενες" κατά την απαιτούμενη argo του αφιερώματος). Η Sarah αποτελεί όαση σε έναν indie pop κόσμο που προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει σαγηνευτικές και sexy ηρωίδες, αλλά δεν του κάθεται με τίποτε. Μεταξύ άλλων μας έχουν ξεγελάσει: η Laetitia των Stereolab (μόγγολο κανονικά!), η Louisse από τους Sleeper (θεία... από τα 25 της!), η Miki από τους Lush (μπάζο του συρμού, που έτυχε κάποτε να πετύχει το μακιγιάζ), η Sonya από τους Echobelly (δεύτερης διαλογής ινδική τσόντα και πολύ της είναι) και ο κατάλογος δύσκολα τελειώνει. Στα 23 της το 1990, όταν την πρωτογνωρίσαμε δηλαδή, ήταν ένα πρώτης τάξεως ξανθό μωρούδι και σήμερα έχει εξελιχθεί σε μια "τα πάντα υποσχόμενη" σαραντάρα. Κατά καιρούς έχει δώσει εμφανίσεις για όσκαρ με μπόλικο ακάλυπτο δέρμα κ.λ.π. on stage με χορούς ανατολίτικους και τα ρέστα. Όχι καμία σεξοβόμβα, αλλά διαχρονική αξία.

6) Ladie Miss Kier (Kier Kerby- Dee Lite)
O.K.! Έχει εξελιχθεί πλέον σε ένα κατεστραμμένο από τα E και τα MD ξωτικό, που παίζει ότι δίσκους της δίνουν από δίπλα σε δευτεροκλασάτα electro φεστιβάλ και όλοι περιμένουν να παίξει το Groove Is In The Heart και να ανοιγοκλείνει τα χείλια της. Ρίξτε μια ματιά στο booklet του δεύτερου δίσκου των Dee Lite όμως (Infinity Within-1992), δείτε τα ατέλειωτα πόδια της να ανοίγουν μαζί με την digipack πρωτοποριακή για την εποχή της συσκευασία και τα ξαναλέμε. Πριν λίγα χρόνια τα λαμόγια της SEGA "χτίσανε" πάνω της μια φουτουριστική, σέξυ και βίαια περσόνα για ένα videogame τους και ακολούθησε η απαραίτητη μήνυση. Παρότι εγκλωβισμένο σε μία τοξικά χίπικη και ανόητα χαρούμενη προσωπικότητα, τούτο εδώ το πολύχρωμο μωρό τα έδινε όλα την εποχή της υποτιθέμενης αυτοκρατορίας του. Και στα dancefloor και -όπως φαντασιωνόμαστε- σε άλλα μέρη πιο ιδιωτικά κι έτσι.

5) Anabella Lwin (Bow Wow Wow)
Στα δεκαπέντε της την έβγαλε στο post pop κλαρί ο μέγας Malcom Mc Laren και πάνω στις αθώα πρόστυχες πρόζες της προσπάθησε να χτίσει την καριέρα τούτου του αξιοθαύμαστα άθλιου συγκροτήματος, που ρεζιλεύει ανεπανόρθωτα το new wave χρόνια τώρα. Ο συντηρητικός βρετανικός τύπος έσπευσε, ο κοσμάκης "ψάρωσε" και το hype στήθηκε και πάλι, λίγα χρόνια μετά τους Pistols. Το μωρό αδικήθηκε από τα άθλια μοϊκάνικα κουρέματα της εποχής έχει όμως απίστευτη "πίσω κίνηση" την οποία και φρόντιζε να επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία. Πολλά χρόνια μετά η καθ΄ ημάς Καλομοίρα προσπάθησε να επαναλάβει το θαύμα αρχικά με σχετική επιτυχία, κατόπιν τρώγοντας τα μούτρα της. Για την ιστορία να αναφέρω πάντως ότι τώρα που πέρασαν τα χρόνια η Annabella έχει... σκευρώσει άσχημα και η πρέζα έχει χαραχτεί με βρώμικο τρόπο σε αυτό το παιδικό προσωπάκι που κάποτε φώναζε "I want candy, I want candy" εφευρίσκοντας την ιδανική ατάκα για την καταπολέμηση της καθυστέρησης στην εκσπερμάτωση.

4) Christina Martinez (Boss Hog)
"Κοίτα ρε μλκ, μωρό που τρώει ο λίγδας ο Jon Spencer". Τυπική ατάκα για όποιον πρωτοέρχεται σε επαφή με τούτο το άγριο και ζόρικο μωράκι, που μπορεί να μην ξέρει κιθάρα και να τραγουδάει ότι του έρθει, μόνο και μόνο τη φωτογραφία με το λεοπάρ μαγιό που έβγαλε όμως, κερδίζει επάξια τιμητική θέση στην ιστορία του ακατάληπτου noise rock. Γνωρίστηκε με τον ακατανόμαστο σε μια συναυλία των Jesus & Mary Chain το 1985 και η αποδοχή της για συμμετοχή σε συγκρότημα με το όνομα Pussy Galore και μόνο μας δείχνει ότι δεν πρόκειται για καμιά κομπλεξική αγάμητη φεμινίστρια (παύλα - τραγουδοποιό!), αλλά για γνήσιο rock 'n' roll babe, που έχει επίγνωση της θέσης της γυναίκας στο rock, στη ζωή... στο κρεβάτι και στις σχέσεις του με τις φίλες της!

3) Camilla Henemark (Army Of Lovers)
Μη γελάτε! Την έχω δει live σε ηλικία δεκατριών χρόνων και έχω μείνει. Εντελώς! Ο τύπος της γκόμενας για την οποία εφευρέθηκε το Viagra και τα συμπληρώματα διατροφής. Φαντάζει αχόρταγη, λυσσάρα, μανιακή της επανάληψης και γενικώς από τις τύπισσες που σε βάζουν κάτω και σε αφήνουν άλλο άνθρωπο να χαζεύεις το ταβάνι. Στο βιογραφικό της αναφέρεται ότι έχει ελεύθερες απόψεις στο sex και τα ναρκωτικά. Έχει και πόδι γύρω στο ενάμιση μέτρο κυριολεκτικά, στήθος όσο πέντε μέσου όρου γκόμενες μαζί κ.λ.π. Τι άλλο να ζητήσει κανείς ; Μα φυσικά τραγούδια με τίτλους όπως Sexual Revolution, Obsession ... και δύο κραγμένες αδερφές να την συμπληρώνουν στο συγκρότημα. Camilla Rules!

2) Belinda Carlisle
Πέρα και πάνω από όλα έπρεπε να έχεις αγοράσει (στη συνήθη πλέον... τρυφερή-εξερευνητική των πραγμάτων ηλικία) σε βινύλιο το Runaway Horses (από τα καλύτερα mainstream pop άλμπουμ όλων των εποχών!) και να απολαμβάνεις για ώρες την Belinda με διχτυωτό μπλουζάκι, μαλλί ριγμένο εδώ κι εκεί, σφραγισμένα μάτια και ύφος "αυτό - που - τώρα - μου - συμβαίνει - πρέπει - να - σας - πω - γιατί - θα - τρελαθώ". Θάνατος! Και ήταν και τριαντάρα τότε... στην καλύτερη ηλικία για sex δηλαδή. Από την εποχή των Go Go' s έβγαζε καλά γούστα, αλλά όσο περνούσανε τα χρόνια έφτιαχνε και περισσότερο. Τώρα έχει σιτέψει και έχει απλώσει λίγο, αλλά το Μπελιντάκι αποτελεί κλασσικό σημείο αναφοράς στις γκόμενες που και με τη μουσική τους μας φτιάχνουν και με τη φωνή τους και με τα λοιπά προσόντα τους. Βλέπε και το video clip του Leave A Light On και κλείσε το στόμα.

1) Jane Birkin
Κάπου εδώ τελειώνουν τα λόγια και αρχίζουν τα... έργα! Η Jane Birkin είναι το καλύτερο μωρό που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία της μουσικής. Ίσως και γενικά στην ιστορία. Έχει δώσει γυμνά, έχει δώσει πρόστυχα, έχει τραγουδήσει αυτό που όλοι ξέρουμε και έχει "τελειώσει" πάνω στα μικρόφωνα και τους ενισχυτές. Γενικότερα τα έχει κάνει όλα και ακόμη παραπάνω. Το παραπάνω πάει εκεί που χαϊδεύει τις αναλόγων προσόντων γυμνές φίλες της. Το γεγονός ότι έχει "γλύψει" τον Gainsbourg ουδόλως μας πτοεί. Και η B.B. τα ίδια έκανε... Μαζί άλλωστε "τα έδωσαν όλα" στο Don Juan του 1973 και ρεφάρισαν για πάντα. Και η τελευταία θα έπρεπε να βρει μια θέση σε αυτή τη λίστα, αλλά επιλέχθηκε η Jane: uber alles και χιλιόμετρα μακριά από όλες τις άλλες.

Με τιμή (και ηδονή)

Υ.Γ.- Πραγματικά κρίμα που δεν γράφει στο Mic ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος. Θα είχε πολλά να δώσει σε αυτό το αφιέρωμα. Τον καλώ σε... μονομαχία.
_____

BACK