Wet dreams του Γιάννη Παπαϊωάννου
Άρωμα Γυναίκας
Kοντοστεκόμαστε απέναντι σε κάποια θελκτική -με τα κριτήρια του καθενός- εμφάνιση, ζωντανή ή illustration, και υποκύπτουμε από ένστικτο στην λανθάνουσα ηδονοβλεπτική διάθεσή μας. Όταν άλλωστε το οπτικό μας πεδίο μοιάζει πλέον με κολλάζ θρυμματισμένων εικόνων, είναι επόμενο να ξεχωρίσουμε τις πιο εντυπωσιακές, ακόμη περισσότερο αν είναι κι υπαινικτικές, ώστε να επαληθευτεί κι ο Kundera που μιλούσε για την "υπόσχεση συνουσίας χωρίς αντίκρυσμα". Πριν το καταλάβουμε, έχουμε βυθιστεί στην εικονική αυτή πραγματικότητα όπου όλοι είναι καρικατούρες δύο διαστάσεων κι οι εικόνες έχουν την ίδια ή μεγαλύτερη αξία απ' την πραγματικότητα, ψευδαίσθηση που εξαργυρώνουν συστηματικά περιοδικά κάθε είδους (lifestyle μέχρι Playboy).
Εκεί λοιπόν πρέπει ν' ανατρέξουμε εφόσον επιμείνουμε να περιορίζουμε με τον τρόπο αυτό την -εξωτερική έστω- παρουσία, ενασχόληση με αναμφισβήτητη άλλωστε ψυχαγωγική αξία όπως ανακάλυψαν από πολύ παλιά οι ναυτικοί κι οι φυλακισμένοι και, πιο πρόσφατα, οι computer nerds (εμείς θα πρέπει μάλλον ν' αναζητήσουμε την εθνική μας αυτή προδιάθεση στην μεγάλη ναυτική μας παράδοση). Οπωσδήποτε, η ψευδαίσθηση αυτή είναι ιδιαίτερα ισχυρή στον δικό μας χώρο που, σαν υποσύνολο της show biz, αποτελεί ιδιαίτερα γόνιμο έδαφος για την εικονολαγνεία καθώς εδώ η εικόνα είναι επιστήμη και, συχνά, η μοναδική κινητήρια δύναμη για την διακίνηση των προϊόντων.
Αν όμως θέλουμε ν' αξιολογήσουμε την εξωτερική εμφάνιση στις πλήρεις διαστάσεις της, τότε νομίζω πως πρέπει ν' ακολουθήσουμε τον Al Pacino στον ρόλο του τυφλού που "μύριζε" τις γυναίκες ('Scent Of A Woman'), ν' αναζητήσουμε δηλαδή κι εμείς την αίσθηση της γυναικείας παρουσίας, την αύρα που εκπέμπουν γύρω τους μερικές -ξεχωριστές- γυναίκες. Είναι πολύ λίγες πράγματι εκείνες που μπορούν, αυτόματα σχεδόν, να γίνονται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος όσων παρευρίσκονται στον ίδιο χώρο, ανεξάρτητα απ' τα κάθε είδους φωτογενικά θέλγητρα, παρουσίες μαγνητικές που εν μέρει μόνο θα μπορούσαν να φυλακιστούν σε διδιάστατες απεικονίσεις.
Οι παρακάτω είναι μερικές μεγάλες κυρίες που πιστεύω πως ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία (ή τουλάχιστον έχουν αυτή την επίδραση σ' εμένα). Απ' αυτές, η πρώτη κατέχει τα αδιαφιλονίκητα πρωτεία (χωρίς να στερείται και τα υπόλοιπα που προαναφέρθηκαν), ενώ οι υπόλοιπες δεν χρειάστηκαν ποτέ παραπλανητικές χάρες για να κρατήσουν τα μάτια μας στην εικόνα τους. Θεωρώ την τελευταία κυρία εξίσου ισχυρό παράδειγμα αλλά με την έννοια της αρνητικής ενέργειας, καθώς μου άφηνε πάντοτε την εντύπωση της μαύρης τρύπας που εξαφανίζει μέσα της κάθε φωτεινή ακτίνα.
1. Kim Gordon
2. Laurie Anderson
3. Marianne Faithful
4. PJ Harvey
5. Nico
_____
