692 χτεσινές λέξεις από το Γιάννη Πλόχωρα

Η Αν Κλαρκ γεννήθηκε στο Κρόιντον έξω απ 'το Λονδίνο το 1960 και μεγάλωσε σε μια οικογένεια με φωνές κι εντάσεις. Η ίδια ήδη από τα 7 της είχε βρει τη λύση: να κλείνεται στο δωμάτιό της, να διαβάζει και να γράφει πράγματα που της έρχονταν. Συμμαθήτρια της Κέρστυ Μακ Κολλ, έφυγε στα δεκάξι της για το Λονδίνο, όπου έκανε ό,τι έβρισκε εύκαιρο, μέχρι που ως υπάλληλος στην ανεξάρτητη εταιρία δίσκων Μπόναπαρτ είχε την ιδέα να προτείνει στο γειτονικό θέατρο Αποθήκη που οικονομικά παράπαιε να οργανώνει σε τακτά διαστήματα τρίωρες πανκ παραστάσεις με συγκροτήματα, ποιητές, θεατρικές ομάδες και περφόρμερς.

Το 1979 έκανε και η ίδια το ντεμπούτο της, ως ντράμερ σ' ένα πανκ σχήμα της στιγμής με την Κέρστυ Μακ Κολλ στη φωνή. Το πανκ της άρεσε σαν κίνημα και τρόπος σκέψης, αλλά μουσικά η ίδια προτιμούσε τους Κράφτβερκ, τους Καν, τον Μπράιαν Ίνο. Έτσι μοιραία, όταν αποφάσισε να βγει στη σκηνή και ν' απαγγείλει τους στίχους της, ήξερε και τη μουσική που θα ήθελε να τους συνοδεύει. Στην Αποθήκη γνώρισε τον ευφυή David Harrow, ο οποίος την τετραετία 83-87 θα της χαρίσει μερικά πολύ προχώ ηλεκτρονικά ριφ που με την παθιασμένη, ιδιοσυγκρασιακή απαγγελία της Αν θα γεννήσουν αριστουργήματα, όπως το "Η Σκοτεινιά Μας", τραγούδι- ογκόλιθο, που στην προχτεσινή της εμφάνιση στην Αθήνα, έκλεισε θριαμβευτικά τη βραδιά με το κοινό να χορεύει, να φωνάζει τους στίχους και να ουρλιάζει σα να ταν 1984. Πιστεύω άλλωστε ότι από το 1984 ή κάπου εκεί κοντά κάθε χρονιά είναι 1984.

Η Αν ζητάει να μάθει για τη νεανική εξέγερση. Της λέω τα γεγονότα όπως τα ζω. "Και αν γίνουν εκλογές το πολύ πολύ να βγει ο άλλος γαμιόλης, ε;" Ναι, Αν, την έχουμε άσχημα σου λέω. "Τουλάχιστον εσείς κι οι γάλλοι τα χώνετε, ενώ στην Αγγλία κοιτάμε τον ουρανό και λέμε τι να κάνεις; Ούτε ο Μπους, ούτε ο Μπλερ θα δικαστούν ποτέ στη Χάγη". Η Αν θα συνεργαστεί επίσης με τον Richard Strange, τον JohnFoxx, τον Charlie Morgan, τον Martyn Bates (τσεκάρετέ τους όλους, αν τυχόν δεν) , ενώ η συνεργασία της με τον Andy Bell (όχι ο Ιρέιζιουρ, ούτε ο Ράιντ / Οουέισις) κρατάει ως σήμερα.

Έκανε δώδεκα ολόκληρα χρόνια να μπει στο στούντιο για προσωπικούς λόγους που δεν ρώτησα, αλλά εύκολα μαντεύω. Ο πρόσφατος θάνατος της μητέρας της φαίνεται να την έκανε να αφήσει για λίγο το παραθαλάσσιο ησυχαστήριό της στο Νόρφολκ και να ξαναμπεί στο σύστημα δίσκος/ τουρ/ συνεντεύξεις. Ο καινούριος δίσκος της λέγεται "Οι Μικρότερες Πράξεις Καλωσύνης". Είναι όμορφος, ειλικρινής, σοβαρός και ουμανιστικός, όπως κι οτιδήποτε έχεις κυκλοφορήσει. 'Εφηβος, σε φανταζόμουνα σαν τη μεγάλη μου αδερφή που μου λέει ότι το ξέρει πως τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί έξω αλλά δεν πρέπει να δειλιάσω, θα τα καταφέρω.

"Εδώ και χρόνια θέλω να γράψω ένα τραγούδι για το δίπολο που βίωνα τότε, το πανκ και τον θατσερισμό. Η πλειοψηφία των πάνκηδων εντάχτηκε πολύ γρήγορα απ' το κάν το μόνος σου (=εκφράσου) του πανκ στο κάν το μόνος σου (=πλούτισε) της Θάτσερ. Πολλοί άνθρωποι που γνώρισα τότε τώρα είναι γιάπηδες. Δυο όψεις, ένα νόμισμα". Ναι, κορώνα η Θάτσερ, γράμματα ο Γουόττι. Γελάμε. Έχει αδυνατίσει απ' την τελευταία φορά που τά παμε, πριν δέκα χρόνια. Στον καφέ βάζει σακχαρίνη. Η συναυλία στο Πρίνσιπαλ στη Θεσσαλονίκη πήγε πολύ καλά. Το σάουντσεκ στο Γκαγκάριν είναι ονειρεμένο, το γκρουπ παίζει ψυχωμένα, ο ήχος είναι άψογος κι η Αν ζητάει μήπως μπορεί να ηχογραφηθεί η συναυλία που θα γίνει το βράδυ.

Η γλυκιά Σόφη, με πιθανότητες η μεγαλύτερη ελληνίδα φαν της Αν, αν κρίνω απ' το γεγονός ότι πήρε άδεια απ' τη δουλειά της στη Γερμανία για να βοηθήσει οικειοθελώς στο ελληνικό μέρος της δίμηνης ευρωπαϊκής τουρ που ακολούθησε την κυκλοφορία του δίσκου, κανονίζει μόνη της για πάρτη μου "τη συνέντευξη" που αποσπάσματά της διαβάζετε. Εγώ δεν ήθελα συνέντευξη. Ήθελα να φέρω την Αν Κλαρκ σπίτι μου, να την κεράσω τσάι, να ακούσουμε μουσική, να παίξει με το γιό μου. Δεν υπάρχει χρόνος, αύριο πρωί ξαναμπαίνει στο αεροπλάνο. Έλα το βράδυ, να τα ξαναπούμε. Μετά το τέλος της συναυλίας τους έστειλα μήνυμα ότι δεν μπορώ εγώ, αλλά δεν πειράζει. Στο επανιδείν, αδερφούλα. Μέχρι τότε, θα τα καταφέρω.

Φωτογραφίες : Γιώργος Χαριτίδης