Απoχαιρετιστήριο πάρτυ στο δημιουργό της διαγαλαξιακής γαργαροκροτίδας

Τι δουλειά άραγε να είχε το βαβελόψαρο στον ώμο του σουηδού θεού, στο γκισέ των εισιτηρίων για Βαλχάλα; Αναρωτήθηκε ο δαιμόνιος ντετέκτιβ Ντέρκ Τζέντλυ, τη στιγμή που εκτελούσε ακόμη μια εντολή αυτοτιμωρίας, τρώγοντας μια μερίδα αυθεντικών Βρετανικών φίσεντσιπς, στο μπαρ του διαγαλαξιακού σιδηροδρομικού σταθμού. Μπροστά του, δυο καναπέδες με δυο καθωσπρέπει κυρίους κατευθυνόταν μυστηριωδώς προς το μπαρ. Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ, σκέφθηκε, και πλησίασε να παρακολουθήσει καλύτερα.

- Παρακαλώ, θα ήθελα ένα υγρό συντήρησης αρθρώσεων ηλεκτρονικών καλόγερων, στη μεγάλη συσκευασία και ένα χυμό συκώτι. Το δοχείο με το υγρό τυλίξτε το, τον χυμό θα τον καταναλώσω εδώ, ακούγεται να λέει ο ένας.
- Τι μοντέλο είναι ο καλόγερός σας; Ρωτάει αδιάφορα ο μπαρίστας.
- Είναι Έφιππος Ζηλωτής των Οριζόντων, κατασκευής νομίζω του 1988. Ε Άρθουρ; Τι λες;
- Δεν θυμάμαι καλά Φορντ, αλλά νομίζω πως έχεις δίκιο, απαντάει ο έτερος της παρέας και κοιτώντας προς τη μεριά του μπάρμαν συνεχίζει:
- Εμένα θα μου ετοιμάσετε ένα τσάι βερίκοκο με τρεις σταγόνες ζωμό από σιέλ καβούρια και μερικά βογοριανά σαλιγκάρια για να τσιμπήσω.
- Πεζά ή Ποιητικά σαλιγκάρια;
- Όχι! Όχι! Ποιητικά είναι επικίνδυνα! Μπρρρ!!! Πεζά καλύτερα.
Φορντ.. Άρθουρ.. Βογόριοι .. Το πρόσωπο του δαιμόνιου ντετέκτιβ έλαμψε. Αυτοί είναι! δεν χωράει αμφιβολία! Αλλά...
Πριν όμως ολοκληρώσει τη σκέψη του, κρότοι και δυνατές φωνές οδηγούν το βλέμμα του στην είσοδο του μπαρ.
Γκαπ Γκουπ Ζντουνγκ Βρρουουμμ!! Μπράουμπ! «Είσαι ηλίθια! Ηλίθια όπως όλες οι πόρτες».
Ένα παλιομοδίτικο ρομπότ έπαιρνε φόρα και βρίζοντας, χτυπούσε με μανία το κεφάλι του στην πόρτα της εισόδου.
«Ηλίθιο κατασκεύασμα, δεν σε φοβάμαι πια... θα σου δείξω εγώ... Ντράουνγκ!!»
«Ω Θεέ μου, ο Μάρβιν! θα διαλυθεί...» ακούγεται να λέει ο ένας απ' τους δυο καναπεδάνθρωπους κι αμέσως τρέχει προς την είσοδο. Με γρήγορες κινήσεις ακινητοποιεί το έξαλλο ρομπότ, ενώ αυτό χτυπιέται και φωνάζει απελπισμένο.
- Άσε με Άρθουρ! Άσε με να της δείξω εγώ αυτής της... Ωχ πρόσεχε γιατί είμαι ασυντήρητος.
- Μάρβιν καλέ μου, ηρέμησε! και σχεδόν με τη βία το μεταφέρει μέσα και τον βάζει να καθίσει στον καναπέ του. Όταν, ξάφνου... Μια λάμψη γεμίζει με ακτίνες ομορφιάς τον άχαρο και σκοτεινό χώρο του μπαρ. Τα μουσικοπαραγωγά ζεύγη σταματούν τη δημιουργία και μετάδοση μουσικής και με ανθρώπινη φωνή αναγγέλλουν : «Κυρίες και Κύριοι η Πριγκίπισσα Τρίλιαν»... και αυτό είναι μόνο η αρχή. Σε λίγη ώρα το μπαρ γεμίζει με αλλοπρόσαλλα πρόσωπα. Άλλα δείχνουν χαρούμενα για τη συνεύρεση κι άλλα όχι.
Όπως το φαντάσθηκα! Όλοι συνεπείς στο ραντεβού τους! και κοιτάζοντας το ρολόϊ του, μονολογεί «ακριβώς στην ώρα τους, την "Σκοτεινή ώρα τσαγιού της ψυχής"».
«Π Α Ρ Α Κ Α Λ Ω Η Σ Υ Χ Ι Α ! Θα ήθελα να σας πω δύο λόγια». Η φωνή του Φορντ Έσκορτ, του ενός εκ των δύο καναπεδάνθρωπων, βάζει σε μια τάξη την ανεξέλεγκτη φασαρία. «Ευχαριστώ! Ξέρω πολύ καλά ότι σας έφερε εδώ, ο ίδιος λόγος που έφερε εμένα και τον φίλο μου Άρθουρ. Η μεγάλη και απότομη αύξηση του δείκτη ορφάνιας, ίσως να σας ανησύχησε λίγο. Πολύ σωστά, ενεργοποίησε τον οδηγό υποχρεωτικής πορείας προς το κοινό σε όλους σημείο συνάντησης, αυτό το μπαρ δηλαδή. Μην ανησυχείτε όμως, η κατάσταση είναι υπό έλεγχο». Ένας στεναγμός ανακούφισης ακούσθηκε απ' τη μεριά του ακροατηρίου. «Ο καλός μας σύντροφος και δημιουργός του αγαπημένου μας κοκτέιλ, ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ! Ούτε έπαθε τίποτ'άλλο χειρότερο, όπως ακούσθηκε από κάποιους καταστροφικούς κύκλους.
Απλά, συνέλεξε κάποια στοιχεία για την προαιώνια ερώτηση και κίνησε να βρει τους σοφούς του σύμπαντος, για να τους τα καταθέσει. Ξέχασε όμως το βαβελόψαρο και ζήτησε να του το πάει ο Σουηδός Θεός, ο οποίος όπως θα διαπιστώσατε δεν είναι μαζί μας. Όπως γνωρίζετε, αυτές οι υποθέσεις διαρκούν πολύ. Έτσι θ' αργήσει να γυρίσει.
Don't Worry λοιπόν. Γεμίστε τα ποτήρια σας με διαγαλαξιακή γαργαροκροτίδα και Let's party!!

Τάσος Ιταλός

O Douglas Adams, απ'τους σημαντικότερους συγγραφείς βιβλίων επιστημονικής φαντασίας, και συγγραφέας μεταξύ άλλων των «The Hitch Hiker's Guide to the Galaxy», «The Restaurant at the End of the Universe» και «So Long, and Thanks For All The Fish» πέθανε στις 11 Μαίου 2001 από καρδιακή προσβολή στα 49 του χρόνια. Ο Τάσος Ιταλός, αντί για νεκρολογία μας έδωσε το παραπάνω κείμενο.