Steppin΄ out of line

Οι Au Pairs μπορούν άνετα να τοποθετηθούν στη μεριά εκείνη που είναι μαζεμένα τα αδικημένα συγκροτήματα του νέου rock, καθώς η ποιοτική τους αξία μάλλον δεν συμβάδισε όσο έπρεπε με αυτήν της εμπορικής και η αναγνώρισή τους περιορίστηκε από μια πιο "ψαγμένη" γκάμα φιλόμουσων ακροατών, χωρίς ποτέ να περάσει στα αυτιά των πολλών. Ήταν ένα συγκρότημα που περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πάλεψε μέσω της μουσικής του για την ισότητα των δύο φύλων, καυτηρίασε τις όποιες αδικίες επιβαρύνονταν οι γυναίκες, ύμνησε τη σεξουαλική απελευθέρωση και την ιδιαιτερότητα του ατόμου και συνέβαλε στην προσπάθεια του "ασθενούς" φύλου να επιβιώσει σ' ένα macho αντρικό κόσμο.

Αν και βγαλμένοι απ' ευθείας από το punk, οι Au Pairs δεν έμειναν σε αυτό, αλλά διεύρυναν τους μουσικούς τους ορίζοντες δημιουργώντας μοναδικές post punk και new wave ηχητικές καινοτομίες που περιλάμβαναν funk με post punk αναμείξεις, μελωδικό μπάσο και ντραμς κοφτά και ρυθμικά. Και όλα αυτά συνοδευμένα από τα βελούδινα μέσα από τη βραχνάδα τους γυναικεία φωνητικά, τα πιο δυνατά του χώρου, που όμοιά τους είχαν να εμφανιστούν από την εποχή της Janis Joplin και της Patti Smith.

Δημιουργήθηκαν στο Birmingham στα τέλη του 1978 από δύο παιδικούς φίλους και συμμαθητές τον Paul Foad στην κιθάρα και τον Pete Hammond στα ντραμς. Μαζί τους η Lesley Woods ως η φυσική τους αρχηγός στα φωνητικά και την κιθάρα, από τις ελάχιστες που φανέρωσε δημόσια τις "διαφορετικές" της σεξουαλικές προτιμήσεις. Το παζλ συμπληρώνεται και κατανέμεται ισομερώς ως προς τα φύλα σύμφωνα με το "equals" που πρέσβευαν, με την είσοδο στο γκρουπ της Jane Munro στο μπάσο, της μόνης από τους τέσσερεις που δεν είχε καμιά προηγούμενη σχέση με μουσική και συγκροτήματα.

Πρώτη τους κυκλοφορία το single You/ Domestic Departure/ Kerb Crawler στην 021 Records. Λίγο σκληρότερο και κάπως πιο πρωτόγονο από αυτά που θ' ακολουθήσουν, δυνατό post punk με φανερούς επηρεασμούς από Slits και Wire, καθώς και new wave προσμίξεις και μια κιθάρα στο ύφος των Gang Of Four.

Μέρα με την ημέρα και χάριν των ζωντανών τους εμφανίσεων, οι Au Pairs αποκτούν μια καλή φήμη, τέτοια που κάνει τον John Peel να τους καλέσει για το πρώτο τους session το φθινόπωρο του 1979. Εκεί, το γκρουπ παρουσιάζει τέσσερα νέα κομμάτια γνωστά και αγαπημένα στο κοινό από τα live τους. Το Ideal Woman τραγούδι στο οποίο η Woods γνωστοποιεί και στον τελευταίο αδαή τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, το αρκετά πανκοειδές και πιο αντικομφορμιστικό Monogamy, το Pretty Boys που δύο χρόνια αργότερα θ' αναμορφωθεί και θα γίνει single, καθώς και το Come Again το πιο περιπετειώδες τους τραγούδι, αυτό που κινηματογραφήθηκε για να προβληθεί σε μια νεανική εκπομπή της Αγγλικής τηλεόρασης, τελευταία στιγμή όμως κόπηκε χαρακτηριζόμενο ανάρμοστο εξαιτίας των στίχων του που αναφέρονται στον ψεύτικο γυναικείο οργασμό, θέμα ταμπού για ένα συντηρητικό κρατικό κανάλι σαν το BBC.

Οχτώ μήνες μετά ακολουθεί και ένα δεύτερο session για τον John Peel με άλλα τέσσερα τραγούδια που όλα θα έμπαιναν στο πρώτο τους άλμπουμ ένα χρόνο αργότερα. Highlight αυτών το It's Obvious μετέπειτα σιγκλάκι, ενώ τα άλλα τρία είναι το Love Song, το Dear John και η αξιολογότατη διασκευή τους στο Repetition του Bowie.
Έπρεπε να περάσει ένας χρόνος για να βγει το δεύτερό τους single το Diet/ It's Obvious. Και είναι τόσο καλό που τους τοποθετεί αυτόματα ως κυρίαρχους στο χώρο του φεμινιστικού rock, του μουσικού κινήματος που για τα επόμενα χρόνια θα επηρέαζε δεκάδες γκρουπ όπως οι Bikini Kill και οι L7. Το Diet, ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια που έγραψε η Woods, περιγράφει με μαθηματική ακρίβεια τη ζωή της μέσης κακομοίρας νοικοκυράς, χωρίς προσωπικότητα και στόχους, που κύριος λόγος ύπαρξής της είναι το να κρατήσει καθαρό και καλοσιδερωμένο το πουκάμισο του άντρα της. Όσο για το It's Obvious, μεγάλο κομμάτι και αυτό, εξυμνεί την διαφορετικότητα και δίνει αξία στην ισότητα μέσα στη σχέση.

Πλέον οι Au Pairs με τις αυξημένες κοινωνικές τους ευαισθησίες και τις αδιαπραγμάτευτες απόψεις για τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων, χρειάζονται ένα μεγάλο βήμα για να σταθεροποιηθούν ακόμη περισσότερο στο χώρο. Λίγο πριν όμως γίνει αυτό, καλούνται για τρίτη φορά σ' ένα ακόμη Peel Session, ευκαιρία να παρουσιάσουν ακόμη τέσσερα τραγούδια από το επερχόμενο άλμπουμ τους. Είναι τα Set Up, Armagh, We're So Cool και Headache με το τελευταίο ν' αναφέρεται στις καταστροφικές συνέπειες των ναρκωτικών, και ν' αφιερώνεται στον Malkolm Owen των Ruts ένα από τα τελευταία τότε θύματα του χώρου.

Επιτέλους το 1981 κυκλοφορεί το πολυπόθητο πρώτο τους LP το Playing With A Different Sex στην Human Records. Και μόνο βλέποντας το όλο νόημα εξώφυλλο του δίσκου με τις Κινέζες πολεμίστριες, καταλαβαίνει κανείς το περιεχόμενό του. Και όντως. Στιχουργικά περιστρέφεται γύρω από τη γυναίκα, είναι μια ωδή στη συντροφικότητα, μια τεκμηριωμένη άποψη στη διαφορετικότητα, μια τολμηρή ματιά στη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις των δύο φύλων. Περιέχει λόγια σκληρά που τσακίζουν σαν μπάλα τις αποχαυνωμένες και ρυτιδιασμένες απόψεις περί έρωτα και άλλων όμοιων συναισθημάτων, και που μόνο για μια στιγμή ξεφεύγουν όταν πολιτικολογούν καυτηριάζοντας τη σκληρή πραγματικότητα της γυναικείας φυλακής στο Armagh της Β. Ιρλανδίας. Η φωνή της Woods, παρουσιάζεται πότε βραχνή και αγριεμένη, πότε μελωδική και ερωτική, μα πάντα επιβλητική και ευαίσθητη, πάντα σκληρή και αποφασιστική. Μουσικά τα κοφτά ακόρντα και οι μελωδικές μπασογραμμές τους οδηγούν απευθείας στο μεγάλο σταυροδρόμι που ενώνονται από τη μια οι Mekons με τους Talking Heads και τους Gang Of Four και από την άλλη οι Wire με τους Rezillos και οι Raincoats με τους Delta 5. Σπουδαίος δίσκος από τις καλύτερες κυκλοφορίες του νέου rock που δίκαια θα φτάσει στο νούμερο τριάντα τρία του Βρετανικού τοπ.

Στην του 1992 επανακυκλοφορία του από την RPM Records, εκτός από το διαφορετικό εξώφυλλο, υπάρχουν ως bonus και τα πέντε κομμάτια από τα δύο πρώτα τους σιγκλάκια, καθώς και τα δύο από αυτό που ακολούθησαν. Αυτά ήταν το όλο ρυθμό και χάρη Inconvenience με το Pretty Boys από πίσω του, που σήμανε και το τέλος της συνεργασίας τους με τη Human Records. Στη δωδεκάιντση έκδοσή του θα προστεθεί και ένα remix του Headache. Το τελευταίο θα επανεμφανιστεί σε single λίγο καιρό αργότερα από τη Roadrunner με b-side το We're So Cool ένα από τα κορυφαία του Playing With A Different Sex.

Στη συνέχεια ανεξάντλητοι περιοδεύουν και αεικίνητοι γνωστοποιούν το δόγμα τους με τα διάφορα Rock Against Racism και Sexism να έχουν την τιμητική τους. Συγκλονιστική παραμένει και η συμμετοχή τους στο Urgh A Music War μια από τις καλύτερες παρουσίες όλου του φιλμ. Έτσι φτάνουμε στον Μάρτιο του 1982, ένα μήνα πριν ηχογραφηθεί το δεύτερό τους LP, τότε που οι Au Pairs κάνουν ένα τελευταίο πέρασμα από τον John Peel παρουσιάζοντας τρία από τα νέα τους τραγούδια που θα έβαζαν σε αυτό. Είναι τα America, Stepping Out Of Line και Sex Without Stress. Σα να αρχίζει ν' αχνοφαίνεται μια μικρή στροφή στον ήχο τους που οδηγείται σε πιο funk και afro χορευτικά μονοπάτια αλλά και πιο πολύπλοκες συνθέσεις, και σα να δίνεται λίγο μεγαλύτερη βαρύτητα και στα πολιτικά τους πιστεύω πέρα από τα κοινωνικά.

Πράγματι το Sense And Sensuality που βγαίνει το καλοκαίρι του 1982 από την Kamera Records παρουσιάζει μια μικρή αλλά ουσιαστική μεταστροφή στον ήχο τους με περισσότερα synths, συχνότερη χρήση περιφερειακών οργάνων όπως το σαξόφωνο και η τρομπέτα, ενώ οι συνθέσεις απλώνονται πέρα από το post punk και το new wave και φτάνουν στη jazz και το funk, ακουμπώντας ακόμη και τη disco. Το LP αυτό έχει την τύχη να κουβαλάει πάνω του τουλάχιστον τέσσερα κομμάτια από τα καλύτερα που έγραψαν ποτέ οι Au Pairs. Ήταν το Stepping Out Of Line με ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από τη Woods, στίχους να προκαλούν ρίγη και ένα υπνωτικό σαξόφωνο στο τέλος από τον Olly Moore των Pop Group, το Sex Without Stress με τη όλο δύναμη φανκοειδή κιθάρα του Foad και τον έντονό του ρυθμό, το Shakedown που θα μπορούσε να είναι το χορευτικό χιτ πολλών καλοκαιριών και το America το πιο πολιτικοποιημένο τραγούδι τους. Από κοντά και το Intact, ενώ τα υπόλοιπα που απαρτίζουν τον δίσκο δεν είναι του ίδιου επιπέδου με τα προαναφερόμενα, αλλά και πάλι το άλμπουμ κατορθώνει και κινείται σε υψηλά στάνταρ, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο τις μετοχές του γκρουπ βάζοντας το στα κορυφαία συγκροτήματα του new wave ήχου.

Το Sex Without Stress με b side το Shakedown κυκλοφόρησε στην Ολλανδία από τη Roadrunner σαν single σχεδόν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του άλμπουμ. Κρίμα όμως γιατί μόλις δύο μήνες μετά την κυκλοφορία του, η Munro κουρασμένη από τις συνεχόμενες περιοδείες και ίσως και για κάποιον άλλο προσωπικό της λόγο, αποχωρεί από τους Au Pairs. Το "Equal but different" σπάει καθώς τα τρία!!! νέα μέλη που την αντικαθιστούν δεν προλαβαίνουν να εγκλιματιστούν στην ουσία και στο ιδιαίτερο περιβάλλον του γκρουπ και αυτό διαλύεται. Αυτό γίνεται τον Αύγουστο του 1983 όταν ενώ οι Au Pairs βρίσκονται στη Γαλλία, η Woods εξαφανίζεται μια και καλή. Έτσι απλά και κάπως άδοξα, ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα του post punk ή new wave χάνεται για πάντα καθώς ποτέ δεν επιχειρήθηκε κάποια επανασύνδεση και το κάθε μέλος τράβηξε τον δικό του δρόμο. Η Lesley Woods έπαιξε για λίγο με τις Darlings για ν' ασχοληθεί αργότερα με τη δικηγορία, η Munro ειδικεύτηκε στην εναλλακτική μασαζοθεραπεία, ενώ οι Foad και Hammond είναι δάσκαλοι μουσικής.

Λίγο πριν την διάλυσή τους, βγήκε ένα bootleg στη Γαλλία ονομαζόμενο Equally Different. Αυτό περιείχε μια συναυλία του γκρουπ κατά τη διάρκεια του Women's Festival στο Βερολίνο το 1981. Η παράνομη αυτή κυκλοφορία δεν άρεσε στο γκρουπ το οποίο κίνησε διαδικασίες για την κυκλοφορία μιας επίσημης μορφής για την αντικατάστασή του. Έτσι για αντικατάσταση αυτού κυκλοφόρησε το Live In Berlin από την A.K.A. Records. Σε αυτό περιέχονται έντεκα κομμάτια, τα οχτώ από το Playing With A Different Sex, το Diet και το Inconvenience από τα singles, καθώς και μία εκπληκτική διασκευή που κλείνει το άλμπουμ στο Piece Of My Heart το τραγούδι που έκανε επιτυχία η Janis Joplin. Μεγαλύτερη στιγμή του Live In Berlin η καλύτερη εκτέλεση που ακούστηκε ποτέ στο Diet, ενώ γενικά μέσα από τα' αυλάκια του αποτυπώνεται όλη η ενέργεια που έβγαζε το γκρουπ πάνω στο σανίδι, οι απίστευτες φωνητικές δυνατότητες της Woods και τα απίθανα ένα-δύο που γίνονταν με αυτήν και τον Foad.

Το 1993 επανεκδίδεται και το Sense And Sensuality από την RPM. Εκτός από τα κομμάτια του άλμπουμ στο CD προστίθενται και μερικά από τα κομμάτια που στο μεταξύ είχαν ηχογραφηθεί και επρόκειτο να συμπεριληφθούν στο τρίτο τους άλμπουμ. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ακούγονται όμως ευχάριστα και είναι ένα μικρό δείγμα για το που θα οδηγηθεί ηχητικά το γκρουπ.

Το 1994 βγαίνει το Equal But Different - BBC Sessions 79-81 και πάλι από την RPM που σε αυτό έχουν μπει και τα τέσσερα session τους για τις εκπομπές του John Peel, με τα Monogamy και Ideal Woman να ακούγονται για πρώτη φορά, καθώς και δύο session για την εκπομπή του Richard Skinner και ένα για αυτήν του David Jensen. Το 1999 βγαίνει το Shocks To The System - The Very Best Of Au Pairs από την Cherry Red μια περιττή συλλογή καθώς τα πάντα καλύπτονται σε αυτές της RPM, ενώ το 2006 βγαίνει το διπλό CD Stepping Out Of Line: The Anthology που περιλαμβάνει και τα δύο στούντιο άλμπουμ των Au Pairs, όλα τα σιγκλάκια και μερικά ακυκλοφόρητα, μια μοναδική συλλογή για κάποιον που θέλει ν' ανακαλύψει αυτό το τόσο ιδιαίτερο γκρουπ.