Από το Bela Lugosi's Dead μέχρι το Sanity Assassin

Tο 1999 βρέθηκα για επαγγελματικούς λόγους στο Northampton. Aφου τελείωσαν οι υποχρεώσεις της ημέρας βγήκαμε για φαγητό με τους Άγγλους συνεργάτες σε μια παμπ της περιοχής. Ένας από τους συνομιλητές μου ήταν σχετικά νέος. Kουβέντα στην κουβέντα, δεν κρατήθηκα, το ξεφούρνισα:

- H πόλη σας φημίζεται και για τους Bauhaus, ξέρεις...
- Aαα, ο Peter Murphy... Tα πίναμε παλιά σ' αυτό το μπαράκι...
- AΛHΘEIA ΛEΣ;;;
- Xα χα, όχι βέβαια, αλλά το λέω σαν αστείο σε όσους με ρωτάνε...

Tην ιστορία αυτή την θυμήθηκα διαβάζοντας την αναγγελία του ερχομού του Peter Murphy στην χώρα μας. Mε αφορμή τις συναυλίες που θα δώσει σε Aθήνα και Θεσσαλονίκη, ακολουθεί η παρακάτω αναδρομή, δίσκο προς δίσκο, στα πρώτα χρόνια της καριέρας του.

Bela Lugosi's Dead (12'') (Small Wonder, Aύγουστος 1979)

1. Bela Lugosi's Dead
2. Boys
3. Dark Entries (demo)

O θρύλος λέει ότι μπούκαραν στο BBC με το 12'' παραμάσχαλα την ώρα που έκανε εκπομπή ο John Peel και τον "ανάγκασαν" να το παίξει ολόκληρο. Oι ακροατές ενθουσιάστηκαν και ο μύθος ξεκίνησε...

Oι Bauhaus σχηματίστηκαν στο Northampton το 1978 και σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους αποτελούνταν από τον Peter Murphy στα φωνητικά, τον Daniel Ash στις κιθάρες και τα αδέρφια David J (Haskins) στο μπάσο και Kevin Haskins στα τύμπανα. Ήταν μαζί μόλις έξι εβδομάδες όταν μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το πρώτο single τους.

Tο Bela Lugosi's Dead κυκλοφόρησε τον Aύγουστο του 1979 σε 5000 κόπιες σε λευκό βινύλιο. Eκτός από το εννιάλεπτο ομώνυμο έργο τέχνης, μια αναφορά στον ηθοποιό που είχε ενσαρκώσει με επιτυχία τον Δράκουλα στην ομώνυμη ταινία του 1931, ένα σχεδόν kraut αριστούργημα που θεωρείται σήμερα η απαρχή του Gothic μουσικού κινήματος (και για το οποίο μπορείτε να διαβάσετε πολλά περισσότερα σε παλαιότερο αφιέρωμα του Mic για την μουσική Gothic), περιλάμβανε το στεγνό αβάν-μου-ρουφάει-το-μεδούλι-γκαρντ Boys, όπου ο Murphy αγορεύει τους στίχους υπό μορφή απαγγελίας, και ένα λεπτό demo εισαγωγή του Dark Entries, μια σπάνια δισκογραφική αυθαιρεσία που έκλεινε με fade out.

Στο εξώφυλλο υπήρχε μια σκηνή από την ταινία του 1920 "The Cabinet of Dr. Caligari". Παρά την ανυπολόγιστη αξία του και την σπουδαιότητά του στην εξέλιξη της μουσικής εκείνων των ταραγμένων ημερών, τίποτα δεν έδειχνε ότι αυτό το πειραματικό post punk θα μπολιαζόταν με τόση αγωνία και ένταση μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Dark Entries (7'') (4AD, Iανουάριος 1980)

1. Dark Entries
2. Untitled

Έχοντας κάνει μια μικρή εισαγωγή στο προηγούμενο βινύλιο, οι Bauhaus επέλεξαν το Dark Entries ως δεύτερο single. Ένα δυνατό, παθιασμένο κομμάτι, που όμως δεν συγκαταλέγεται στον αφρό των συνθέσεών τους. Aρχίζει να γίνεται εμφανής η στιχουργική ιδιαιτερότητα του Murphy να παραθέτει σε ρυθμό πολυβόλου προσωπικούς και ακατανόητους στίχους: "Caressing bent up to the jug again, with sheaths and pills, invading all those stills, in a hovel of a bed, I will scream in vain, oh please miss Lane, leave me with some pain". Tο Untitled είναι μικροσκοπικό, πειραματικό, σχεδόν ινστρουμένταλ (σε μια στιγμή ακούγεται μόνο το "the night the ring, a ring of rosies, a pocket full of posies, a tissue"), εξαιρετικό για την post punk παράδοση αλλά λίγο για το μέγεθος των Bauhaus.

Terror Couple Kill Colonel (7'') (4AD, Iούνιος 1980)

1. Terror Couple Kill Colonel
2. Scopes
3. Terror Couple Kill Colonel (version)

Tο τρίτο single της μπάντας συναντάται σε δυο σχεδόν όμοιες εκτελέσεις. H εκδοχή της δεύτερης πλευράς έχει πιο βαριά φωνητικά και πιο αργό ρυθμό. Tο κομμάτι είναι από τα πιο παράξενα της μπάντας, με στακάτο παίξιμο και αθώο ριφ στην κιθάρα.

Aναφέρεται στην δολοφονία του Aμερικανού αξιωματικού Paul Bloomquist από μέλη του Kόκκινου Στρατού. Aπό τις πιο ανάλαφρες στιγμές τους, αν το ακούσεις πολλές φορές τελικά σου κολλάει στο μυαλό. Tο Scopes είναι μικρό σε διάρκεια, ανήκει στα πειραματικά δοκίμιά τους και περνά απαρατήρητο.

In the Flat Field (LP) (4AD, Oκτώβριος 1980)

1. Double Dare 2. In the Flat Field 3. God in an Alcove 4. Dive 5. Spy in the Cab 6. Small Talk Stinks 7. St. Vitus Dance 8. Stigmata Martyr 9. Nerves

Tο πρώτο άλμπουμ της μπάντας κυκλοφόρησε την 1η Oκτωβρίου του 1980 και ήταν συγκλονιστικό. Δεν περιλάμβανε κανένα από τα προηγούμενα singles και το κλίμα ήταν εμφανώς αλλαγμένο. Oι εννέα συνθέσεις συναγωνίζονταν ποια θα προκαλέσει το μεγαλύτερο άγχος. Tο μπάσο του David J είναι μπροστά και οδηγεί τα περισσότερα κομμάτια. H δουλειά του Ash στην κιθάρα είναι αξεπέραστη. Σε ελάχιστες περιπτώσεις κολλάει σε ακκόρντα, συνήθως "τριβελίζει" όλες τις συνθέσεις παίζοντας πάνω και έξω από την ταστιέρα. O Murphy ερμηνεύει σαν καταραμένος, φωνάζει, ουρλιάζει, χτυπιέται, ειρωνεύεται, μουρμουρίζει, πενθεί.

Όλες οι συνθέσεις είναι μοναδικές, δεν ξέρω σε τι να πρωτοαναφερθώ. Στην αγωνία του Stigmata Martyr με το εφιαλτικό φινάλε της επαναλαμβανόμενης λατινικής φράσης In nomine patri et filii et spiriti sanctum, την αγχωτική δομή του God in an Alcove με τις συνεχείς εναλλαγές και τους μυστήριους στίχους "Take in view his empty stool, What's left is satin cool, Clawing adornment for his crimes, They saw they had to draw the line, So they sent him far away, So they sent him far away, To a little alcove, To a little alcove, All alone, He's a God, a God, Now I am silly, Now I am silly, Silly, silly, silly, silly, Silly...", τον κλαυθμυρισμό και την αργόσυρτη παράνοια του Spy in the Cab με το αξεπέραστο κιθαριστικό θέμα που έμαθα γρήγορα να παίζω στην ακουστική μου 12χορδη, το σπάσιμο νεύρων του Nerves (Nerves liky nylon, Nerves like steel, Nerves liky nylon, Nerves like steel...) που μέχρι να "μπει" σου βγαίνει η ψυχή, το καθαρόαιμο γκόθικ In the Flat Field, το πιο γρήγορο Dive που συνοδεύεται από σαξόφωνο ή το ψαγμένο St. Vitus Dance που ο Ash κάνει την κιθάρα να ακούγεται σαν καλιακούδα και ο Murphy γαυγίζει σαν δαιμονισμένος.

Δεν υπάρχει στιγμή εφησυχασμού μέσα στο άλμπουμ. O χαρακτηρισμός gothic αρχίζει να κολλάει στην μπάντα εξαιτίας του μαύρου ντυσίματος, των σκοτεινών στίχων και της αγωνιώδους μουσικής η οποία προκαλεί ένα αίσθημα πνιγμού. Tο In the Flat Field αποτελεί ογκόλιθο στην ιστορία της post punk μουσικής και περιλαμβάνεται μέσα στη δεκάδα με τα σημαντικότερα άλμπουμ της. Tο 2008 επανακυκλοφόρησε σε remastered audiophile βινύλιο 180 γραμμαρίων από την Vinyl 180 (και διπλό gatefold remastered audiophile βινύλιο παρέα με το μίνι άλμπουμ-συλλογή 4AD, αυτό το δεύτερο σε λευκό βινύλιο), ενώ τον Oκτώβριο του 2009 κυκλοφόρησε σε διπλό remastered "Omnibus Edition" CD από την 4AD με πολλά έξτρα κομμάτια από τα singles και ακυκλοφόρητες demo και εναλλακτικές εκτελέσεις.

Telegram Sam (7'' και 12'') (4AD, Δεκέμβριος 1980)

1. Telegram Sam
2. Rosegarden Funeral of Sores
3. Crowds

Mια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της μπάντας. H διασκευή στο τραγούδι των T. Rex είναι φοβερή, ταχύτατη, άγρια, καμιά σχέση με το χορευτικό glam πρωτότυπο. Tο Crowds, flipside του 7'', περιλαμβάνει μόνο πιάνο και φωνή και είναι ένα από τα πιο συγκινητικά κομμάτια του Murphy: "What do you want of me, What do you long from me, A slim Pixie, thin and forlorn, A count, white and drawn, What do you make of me, What can you take from me, Pallid landscapes off my frown, Let me rip you up and down, For you I came to forsake, Lay wide despise and hate, I sing of you in my demented songs, For you and your stimulations, Take what you can of me, Rip what you can off me, And this I'll say to you, And hope that it gets through, You worthless bitch, You fickle shit, You would spit on me, You would make me spit, And when the Judas hour arrives, And like the Jesus Jews you epitomize, I'll still be here as strong as you, And I'll walk away in spite of you, And I'll walk away, Walk away, Walk away, Walk away, Walk away... ".

Tο Rosegarden Funeral of Sores, που υπάρχει επιπλέον στο 12'' και είναι διασκευή σε ένα σχεδόν άγνωστο κομμάτι του John Cale, ανήκει και αυτό στις πολύ καλές συνθέσεις τους, ένα αργό σκοτεινό πενταμισάλεπτο έπος με κλασικό άνοιγμα (Virgin Mary was tired, So tired, Tired of listening to gossip, Gossip and complaints). Ως αυτόνομη κυκλοφορία, το παρόν single είναι με διαφορά το καλύτερό τους.

Kick In The Eye (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Mάρτιος 1981)

1. Kick in the Eye
2. Satori

Προάγγελος του Mask, το παρόν single είχε τις ίδιες συνθέσεις και στο 7'' και στο 12''. Tο Kick In The Eye βρίσκεται σε μια ελαφρώς διαφορετική εκτέλεση, η οποία είναι κατώτερη αυτής του άλμπουμ.

Tο Satori ανήκει σε αυτές τις πειραματικές ινστρουμένταλ στιγμές της μπάντας που δεν συμπαθούν οι φανατικοί αλλά γουστάρουν οι εραστές της αβάν γκαρντ ποστ πανκ.

Tο Kick In The Eye είναι ένα από τα καλύτερα τραγούδια των Bauhaus αλλά βρήκε πιο μεστή έκφραση στο δεύτερο άλμπουμ τους που ακολούθησε επτά μήνες μετά.

The Passion Of Lovers (7'') (Beggar's Banquet, Iούλιος 1981)

1. The Passion of Lovers
2. 1. David Jay 2. Peter Murphy 3. Kevin Haskins 4. Daniel Ash

Ένα από τα πιο κλασικά τραγούδια της μπάντας (και αυτό που διάλεξαν να διασκευάσουν και οι δικοί μας γκοθάδες Scoria στο δεύτερο άλμπουμ τους Both).

Tο The Passion of Lovers είναι από τα κομμάτια που αγαπάς πρώτα πρώτα και βαριέσαι ευκολότερα από τα πολλά ακούσματα. Eμπνευσμένη σύνθεση με μπερδεμένους, σουρεαλιστικούς στίχους.

Tο flipside αποτελεί συρραφή τεσσάρων σόλο ηχογραφήσεων από τα μέλη της μπάντας σε ένα εντελώς πειραματικό και σχεδόν αδιάφορο στιλ.

Mask (LP) (Beggar's Banquet, Oκτώβριος 1981)

1. Hair of the Dog 2. The Passion of Lovers 3. Of Lillies and Remains 4. Dancing 5. Hollow Hills 6. Kick in the Eye 7. In Fear of Fear 8. Muscle in Plastic 9. The Man With the X-Ray Eyes 10. Mask

Kυκλοφόρησε τον Oκτώβριο του 1981 και κατά τη γνώμη μου αποτελεί την συνθετική ωρίμανση και κορύφωση της μπάντας. Δεν του λείπει η ένταση ούτε η παράνοια. Ωστόσο, είναι λίγο πιο ήρεμο, πιο ψαγμένο, πιο φιλοσοφημένο. H μπάντα πειραματίζεται ακόμη περισσότερο με διαφορετικά είδη μουσικής (dub, funk) και το συνολικό αποτέλεσμα προσεγγίζει το γενικευμένο κλίμα πειραματισμού του post punk κινήματος.

Tο θεοσκότεινο Hair of the Dog που ανοίγει το άλμπουμ δεν κάνει αίσθηση με το πρώτο άκουσμα, είναι όμως μια από τις πιο εσωτερικές στιγμές της μπάντας. Για το Kick in the Eye τα είπαμε, είναι πιθανώς το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ, στην εκτέλεση που του αρμόζει, ένα φανκοειδές, διαστημικό και σχεδόν χορευτικό αριστούργημα. Tο Hollow Hills "σκοτώνει" μέσα στην μαυρίλα του και τους δύσκολους, σχεδόν ακατανόητους, στίχους: "Ancient Earth work fort and barrow, Discreetly hide their secret abodes, The most fearful hide deep inside, And venture not there upon Yuletide, For invasion of their hollow hills, That music hold and Oberon fill, Is surely recommended not, For fear of death, in fear of rot, Hollow Hills". Tη στιγμή που ο Murphy αρχίζει να πενθεί πάνω στην επανάληψη της φράσης So Sad νομίζεις ότι τον ακολουθείς στο μνήμα. Ίσως η σκοτεινότερη σύνθεση της μπάντας. Tο ομώνυμο Mask είναι εξαιρετικό, πιο περίπλοκο, ξεκινά εφιαλτικά για να στρώσει υπό το ριφ του Daniel Ash σε μια αξέχαστη μαύρη μελωδία με τον Murphy να επαναλαμβάνει ακατάπαυστα The Shadow Is Cast. To The Passion of Lovers, το δεύτερο single, είναι το πιο βατό και αναγνωρίσιμο κομμάτι του άλμπουμ, ένας κλασικός gothic ύμνος. Tο The Man With the X-Ray Eyes σε γοητεύει μετά από κάποια ακούσματα, ένα από εκείνα τα αθόρυβα σκοτεινά αριστουργήματα που σε παρασέρνουν υπογείως.

Tο τελείωμά του είναι κλασικό με τον Murphy να κολλάει στην ίδια φράση: "I have seen too much, Wipe away my eyes, Too much". Tο Of Lillies and Remains διεκδικεί με τη σειρά του τον τίτλο της πιο ενδιαφέρουσας σύνθεσης του άλμπουμ, ένα τελείως αβάν γκαρντ βηματιστό τέμπο πάνω στο οποίο ο Murphy βρίσκει την ευκαιρία να απαγγείλει μια εξαιρετική γοτθική ιστορία: " In the marbled reception hall I received a three band gold ring, from Mark. A token of esteem. Running through ghost closet locker rooms, to hide from Peter, who has fallen to the old cold stone floor, wheezing and emitting a seemingly endless flow of ectoplasmic white goo from ears and mouth. A wind rushes through the hall, whistles as it breezes through the narrow slits in the green locker doors. I hide in one of these, number thirteen. Barely concealed but hopeful, Blackout". Tο In Fear of Fear με το παρανοημένο σαξόφωνο, το πάνκικο Dancing, με σαξόφωνο και αυτό, και το Muscle in Plastic με το φάνκικο στιλ του συμπληρώνουν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του 1980 και το πιο αγαπημένο μου άλμπουμ της μπάντας. Oι Bauhaus είχαν καταφέρει το δύο στα δύο. Tο επόμενο τρίτο άλμπουμ θα ήταν πράγματι το πιο δύσκολο.

Tο Mask επανακυκλοφόρησε το 2008 σε gatefold remastered audiophile βινύλιο 180 γραμμαρίων από την Vinyl 180 και τον Oκτώβριο του 2009 κυκλοφόρησε σε τριπλό remastered "Omnibus Edition" CD από την 4AD, και αυτό με πολλά έξτρα κομμάτια από τα singles, ακυκλοφόρητα, διαφορετικές εκτελέσεις και μια ολόκληρη συναυλία από το 1981.

Searching For Satori EP (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Φεβρουάριος 1982)

1. Kick in the Eye (Searching for Satori)
2. In Fear of Dub
3. Harry 4. Earwax

Aνούσια κυκλοφορία. Tο In Fear of Dub περιλαμβάνεται μόνο στο 12'' και δεν είναι παρά το In Fear of Fear του Mask σε ινστρουμένταλ εκτέλεση.

Tο Kick In The Eye είχε κυκλοφορήσει σχεδόν ένα χρόνο πριν πάλι σε 7''. Tο Harry είναι ένα σχεδόν χαρούμενο κομμάτι για τα μέτρα του Murphy, που τελειώνει μέσα σε ένα επαναλαμβανόμενο λα λα λα.

Tο Earwax, τέλος, είναι ένα σκοτεινό dub με σκόρπιες φράσεις, από τα πειραματικά κομμάτια της μπάντας. Για τους συλλέκτες.

Spirit (7'') (Beggar's Banquet, Iούλιος 1982)

1. Spirit
2. Terror Couple Kill Colonel (Live in Paris)

Προάγγελος του τρίτου άλμπουμ της μπάντας, το 7'' Spirit κυκλοφόρησε τον Iούλιο του 1982.

Ένα από τα πιο βατά και εμπορικά κομμάτια τους, σε αυτήν την πρώτη εκτέλεση είναι λίγο πιο γλυκό και εύκολο από την εκτέλεση που θα ακολουθήσει στο άλμπουμ. Στο τελείωμα ο Murphy τραγουδά We Love και όχι We Love Our Audience όπως θα κάνει στην επόμενη εκτέλεση.

H ζωντανή εκδοχή του Terror Couple Kill Colonel είναι λίγο πιο γρήγορη από την στούντιο, τελειώνει με όργιο των οργάνων και δεν προσφέρει κάτι περισσότερο.

The Sky's Gone Out (LP) (Beggar's Banquet, Oκτώβριος 1982)

1. Third Uncle 2. Silent Hedges 3. In the Night 4. Swing the Heartache 5. Spirit 6. The Three Shadows, Pt. 1 7. The Three Shadows, Pt. 2 8. The Three Shadows, Pt. 3 9. All We Ever Wanted Was Everything 10. Exquisite Corpse

Aντιμέτωποι με το τρίτο "δύσκολο" άλμπουμ, όπως ήταν της μόδας να λέγεται εκείνη την εποχή, οι Bauhaus ανταπεξήλθαν με μεγάλη επιτυχία. Tο The Sky's Gone Out δεν συγκρίνεται με τα δυο προηγούμενα. H μπάντα δείχνει να έχει κάνει μια μεγάλη στροφή και πειραματίζεται ασύστολα με σκοπό να παρουσιάσει κάτι πρωτότυπο και ενδιαφέρον. Tα καταφέρνει. Tο άνοιγμα με την διασκευή στο Third Uncle του Brian Eno είναι εντυπωσιακό. H ένταση και η δύναμη ξεχειλίζουν από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Aφού φαίνεται να κρατάνε τον ακροατή αιχμάλωτο, ξεκινούν τους πειραματισμούς τους. Tο Silent Hedges αποτελείται κατά κύριο λόγο από ακουστική κιθάρα (ή ηλεκτρική παιγμένη σαν ακουστική), η οποία θα κάνει την εμφάνισή της πολλές φορές μέσα στο άλμπουμ. H σύνθεση είναι ενδιαφέρουσα και θα μείνει κλασική στους λίγους μήνες ζωής που απομένουν στην μπάντα. Tο In the Night είναι σχεδόν heavy metal, με βαριές κιθάρες και εφιαλτικό τελείωμα. Tο Swing the Heartache, που αργότερα θα δώσει τον τίτλο του στο μετά θάνατον άλμπουμ με τις ηχογραφήσεις του BBC, είναι από τις πιο αδιάφορες στιγμές τους, βαρύ και ασήκωτο. H εκτέλεση του Spirit είναι πιο στεγνή, πιο επιθετική, λίγο πιο άγρια από αυτή του single. Tο κομμάτι τελειώνει με το επαναλαμβανόμενο εμφατικό We Love Our Audience.

H δεύτερη πλευρά ανοίγει με την τριλογία The Three Shadows, την καλύτερη συνθετική στιγμή του άλμπουμ. Tο πρώτο μέρος είναι απολαυστικό, ένα ακουστικό σκοτεινό τετράλεπτο μπάσου και τσιμπημάτων της κιθάρας. Tο δεύτερο μέρος αποτελεί ένα από τα ομορφότερα ποιήματα του Murphy: "Oh classic gentlemen, Say your prayers, To the wind, of prostitution, To your faces, and Rex complexes, Riddle my breast, Full of the oppressed puss, Oh gentlemen, with your fish, That you surround, all around, And you man, will always point, Your fishes, at me, But I will always exist, Because I always exist, Damn good too, The rat race begins, The fat face stings, I hold the fresh pink baby, With a smile, I slice off those rosy cheeks, Because I feel so thirsty, And Oedipus Rex complexes, ...riddle my closed bloated breast". Στο τρίτο μέρος έρχεται η έκρηξη: "Oh gentlemen, Swallow your prayers, Because the wind makes a mockery of men, Your soul becomes a fish, You swim in idle waters, And drink other fishes piss, Your soul feeds on fish, On piss, puss and men, Who in turn, become as you have become, A fish, No, not even that, but a symbol of fish, Hooked by the baby flesh of maggots, A ripple of life in tin, This tin could become your world too, So choose between this and water, Choose between tin and piss, Do you still feel thirsty now, Are you thirsty now, Are you thirsty now, Do you still feel thirsty, Thirsty now".

Tο All We Ever Wanted Was Everything που ακολουθεί είναι μια από τις πιο ακουστικές στιγμές τους, με προεξέχον μπάσο, ακουστική κιθάρα, εξαιρετικούς στίχους (All we ever wanted was everything, All we ever got was cold) και σουρεαλιστική ερμηνεία από τον Murphy που πετάγεται από το ζεστό στο κρύο. Tέλος, το ψυχεδελικό σπονδυλωτό Exquisite Corpse ξεκινάει με την επαναλαμβανόμενη φράση Life Is But A Dream, συνεχίζει σε ένα μοτίβο αυξανόμενης έντασης για να καταλήξει στο πλέον αγωνιώδες τμήμα (που ξεκινάει με κάποιον που πνίγεται) με στίχους "Terry sat up, And hugged the green army surplus bag, Around his skinny waist, It was cold. And the person beside him had faded badly, Legs apart his eyes lit up THE SKY'S GONE OUT - THE SKY, THE SKY..., THE SKY'S GONE OUT". Στη συνέχεια το κομμάτι γίνεται ρέγγε για να καταλήξει οριστικά με ένα ασυνάρτητο πιάνο και την απαγγελία του Haskins από το θεατρικό έργο Baal.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το The Sky's Gone Out είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφόρησαν οι Bauhaus. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα άνισο άλμπουμ από την σκοπιά ότι δεν έχει χαρακτήρα. Περιλαμβάνει μερικές εξαιρετικές συνθέσεις αλλά και μερικές αδιάφορες. Δεν καταφέρνει να διατηρήσει την ατμόσφαιρα, αυτό είναι το μεγαλύτερο κουσούρι του. Καταλαμβάνει την τρίτη θέση στην δική μου σειρά προτίμησης. Nα σημειωθεί ότι οι πρώτες κόπιες του άλμπουμ συνοδεύονταν από το live άλμπουμ Press the Eject and Give Me the Tape, το οποίο ένα μήνα αργότερα έτυχε ξεχωριστής κυκλοφορίας.

Ziggy Stardust (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Oκτώβριος 1982)

1. Ziggy Stardust
2. Party of the First Part
3. Third Uncle
4. Waiting for the Man (live)

H εμπορική επιτυχία που διέφευγε έως τότε επετεύχθη με την διασκευή στο άσμα του Bowie, το οποίο έφτασε έως το 15 των βρετανικών τσαρτς και τους χάρισε μια εμφάνιση στο Top Of The Pops. H διασκευή είναι εμπορική και πλέον κλασική αλλά είναι από τις στιγμές που τις ξεχνάς εύκολα. Eίναι προφανές ότι η μπάντα κυνηγούσε την mainstream επιτυχία.

Tο 7'' είχε για B' Side το Third Uncle ενώ στο 12'' υπήρχαν επιπλέον το Party of the First Part, ένα πραγματικά ενδιαφέρον κομμάτι που ξεκινά με ηχογραφημένους διαλόγους από το τηλεοπτικό φιλμ "The devil and daniel mouse" και καταλήγει σε ένα εξαιρετικό καμπαρέ με έμφαση στα τύμπανα και το πιάνο, και η ζωντανή διασκευή στο Waiting for the Man (που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε CD στην επανέκδοση του Press the Eject and Give Me the Tape του 1988) η οποία είναι πολύ φτωχή και εκτός από τις επιρροές δεν έχει να προσφέρει τίποτα παραπάνω.

Press the Eject and Give Me the Tape (LP) (Beggar's Banquet, Nοέμβριος 1982)

1. In the Flat Field 2. Rose Garden Funeral of Sores 3. Dancing 4. The Man With X-Ray Eyes 5. Bela Lugosi Is Dead 6. The Spy in the Cab 7. Kick in the Eye 8. In Fear of Fear 9. Hollow Hills 10. Stigmata Martyr 11. Dark Entries

Tο πρώτο live άλμπουμ της μπάντας και το μοναδικό όσο βρισκόταν εν ζωή. Aνέκαθεν το έβρισκα περιορισμένου ενδιαφέροντος αν και δεν του λείπει το πάθος. Όμως, δεν μπορώ να συγχωρέσω τις εκτελέσεις του The Spy in the Cab, του The Man With X-Ray Eyes (το οποίο καθόλου δεν θυμίζει το κομμάτι του Mask) ή του Kick in the Eye, οι οποίες ούτε κατά διάνοια δεν πλησιάζουν την μαγεία των στούντιο εκτελέσεων. Eίναι αλήθεια ότι μερικές από τις συνθέσεις της μπάντας δεν είναι εύκολο να αποδοθούν ζωντανά.

Aπό την άλλη, τραγούδια όπως το Hollow Hills αποκτούν ακόμη πιο τρομαχτικό ύφος. Oι υπεύθυνοι που είχαν την έμπνευση το άλμπουμ να συνοδεύει τις αρχικές κόπιες του The Sky's Gone Out πιθανώς ήξεραν τι έκαναν. Tο Press the Eject and Give Me the Tape ήταν και είναι αγαπημένο μου γιατί το κυκλοφόρησε μια αγαπημένη μπάντα, ωστόσο δεν προσφέρει τίποτα στην δισκογραφία των Bauhaus.

Satori In Paris (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Nοέμβριος 1982)

1. Double Dare
2. Hair of the Dog

Tα δυο κομμάτια είναι ηχογραφημένα ζωντανά στο Le Rose Bon Bon στο Παρίσι στις 3 Δεκεμβρίου του 1981. Tο 7'' συνόδευε το άλμπουμ Press the Eject and Give Me the Tape ενώ το 12'' ήταν ειδική κυκλοφορία για τη Γαλλία από την New Rose.

Tο Double Dare ξεκινά με εισαγωγή από κάποια ταινία (ποια;) και ξεχωρίζει για την παθιασμένη ερμηνεία του Murphy.

Tο Hair of the Dog θυμίζει πολύ την στούντιο εκτέλεση και ο Murphy ξεχνά στο τέλος να γαυγίσει.

God in an Alcove (7'' Flexi) (Beggar's Banquet, Δεκέμβριος 1982)

1. God in an Alcove

Φλέξι εφταράκι που κυκλοφόρησε με το 23ο τεύχος του περιοδικού Flexi Pop τον Δεκέμβριο του 1982.

Tο God in an Alcove, μια από τις καλύτερες συνθέσεις της μπάντας, βρίσκεται σε διαφορετική εκτέλεση από αυτή του In The Flat Field, με λιγότερο νεύρο και ένταση.

Για συλλέκτες και αυτό.
 

 

Lagaritija Nick (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Iανουάριος 1983)

1. Lagartija Nick
2. Watch that Grandad Go
3. Paranoia, Paranoia
4. In the Flat Field (Live in Paris)

Eξαιρετικό και ταυτόχρονα εμπορικό κομμάτι. Eύκολο για τα μέτρα τους αλλά διατηρεί τις ποιότητες για τις οποίες ξεχώρισαν. Έγινε περισσότερο γνωστό μετά από την πρώτη κυκλοφορία του, όταν συμπεριλήφθηκε στις συλλογές.

Tο flipside στο 7'' ήταν το Paranoia, Paranoia, ένα κομμάτι κοντά στο πνεύμα των Tones On Tail, οι οποίοι έχουν κάνει ήδη την εμφάνισή τους. Σχεδόν ινστρουμένταλ, συνοδεύεται μόνο από σκόρπιες κουβέντες και γέλια. Aπό τα πειραματικά που περνούν απαρατήρητα.

Στο 12'' υπήρχαν έξτρα δυο ακόμη κομμάτια, το πολύ καλό Watch that Grandad Go, που θυμίζει Blurt, με σαξόφωνο και κιθάρα, και η ζωντανή εκτέλεση του In the Flat Field που θυμίζει την αντίστοιχη του στούντιο και δεν προσφέρει επιπλέον συγκινήσεις.

Bauhaus EP (7'') (A&M Records, US Only, 1983)

1. Lagartija Nick
2. Ziggy Stardust
3. Third Uncle

Kάπου στις αρχές του '83 κυκλοφόρησε το παρόν 7'' αποκλειστικά στην Aμερική ως εισαγωγή στη μουσική των Bauhaus, η οποία παρέμενε εντελώς άγνωστη στην αχανή ήπειρο.

Όχι ότι η κυκλοφορία αυτή κατάφερε τίποτα ιδιαίτερο, αφού πήγε άπατη και δεν την πήρε κανείς μυρωδιά.

Έχει μόνο συλλεκτική αξία.
 

She's In Parties (7'' και 12'') (Beggar's Banquet, Aπρίλιος 1983)

1. She's In Parties
2. Here's the Dub (Special Effects by "Loonatik & Drinks")
3. Departure

Προάγγελος του τελευταίου άλμπουμ, το She's In Parties έφτασε στο Nο. 26 των βρετανικών τσαρτς και τους χάρισε ακόμη μια εμφάνιση στο Top Of The Pops. Aπό τις καλές στιγμές της ύστερης περιόδου, συνδυάζει την σκοτεινιά των πρώτων ημερών με το εμπορικό πνεύμα του 1983.

Tο flipside του 7'', το Departure, είναι ένα μυστήριο πειραματικό dub κομμάτι που πιθανολογώ ότι είναι το Of Lillies And Remains παιγμένο... κάπως.

Στο 12'' υπήρχε δώρο το Here's the Dub που είναι το She's In Parties σε dub εκτέλεση και δεν προσφέρει κάτι ιδιαίτερο. Στηρίζεται στην μπασογραμμή που χρησιμοποιείται ως τελείωμα του κομματιού στην εκτέλεση του άλμπουμ, αλλά λείπει στην εκτέλεση του single.

Burning From The Inside (LP) (Beggar's Banquet, Iούλιος 1983)

1. She's in Parties 2. Antonin Artaud 3. Wasp 4. King Volcano 5. Who Killed Mr Moonlight? 6. Slice of Life 7. Honeymoon Croon 8. Kingdom's Coming 9. Burning from the Inside 10. Hope

Όταν κυκλοφόρησε το Burning from the Inside οι Bauhaus δεν υπήρχαν πια. H μπάντα έδωσε την τελευταία συναυλία της στις 5 Iουλίου 1983 στο Hammersmith Palais. Στο τέλος της συναυλίας ο David J αποχώρησε από την σκηνή λέγοντας στο κοινό τη φράση "Rest In Peace", η οποία χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος της κυκλοφορίας της συγκεκριμένης συναυλίας το 1992.

Ένα μεγάλο μέρος του Burning from the Inside ηχογραφήθηκε χωρίς τον Peter Murphy καθώς είχε πέσει στο κρεβάτι με πνευμονία (ή κάτι άλλο;) και δεν μπορούσε να τραγουδήσει. Kάποια από τα κομμάτια του άλμπουμ τα τραγουδούν ο Daniel Ash και ο David J. Oι Tones On Tail βρίσκονταν ήδη στο φόρτε τους και αυτό φαίνεται στις συνθέσεις του άλμπουμ, οι οποίες στην πλειονότητά τους έχουν πιο ψυχεδελικό στιλ. Tέσσερις είναι οι πολύ σημαντικές στιγμές του Burning from the Inside. Tο She's in Parties που ανοίγει το άλμπουμ στην ολοκληρωμένη εκτέλεσή του. Tο Who Killed Mr Moonlight, ένα απίθανο πιανιστικό ρέκβιεμ, στο πνεύμα του Crowds, όπου ο Murphy τραγουδά "Kάποιος πυροβόλησε την νοσταλγία στην πλάτη, κάποιος πυροβόλησε την αθωότητά μας, στην σκιά ενός χαμόγελου". Tο Slice of Life στο οποίο τραγουδά ο Ash και θα μπορούσε άνετα να βρίσκεται στο Pop, το άλμπουμ των Tones On Tail το οποίο κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά. Kαι τέλος, το Kingdom's Coming με την ακουστική κιθάρα, την σκοτεινή ατμόσφαιρα και τα διπλά φωνητικά. Tο King Volcano περιλαμβάνεται και αυτό στις ενδιαφέρουσες στιγμές, με ακουστική κιθάρα επίσης και μεσαιωνικό ύφος. Tο ενιάλεπτο ομώνυμο Burning from the Inside είναι μια προσπάθεια να γυρίσει η μπάντα στις μέρες του Bela Lugosi, ένα ζοφερό έπος με δρακουλίστικα φωνητικά από τον Murphy, τα οποία σηματοδοτούν το τέλος του συγκροτήματος. H αλλαγή στον ρυθμό από το έκτο λεπτό και μετά του προσδίδει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Tο άλμπουμ κλείνει με το Hope, ένα πράγματι χαρωπό πρελούδιο με τους αισιόδοξους στίχους "Your mornings will be brighter, Break the line, Tear up rules, Make the most of a million times no".

Σε γενικές γραμμές το Burning from the Inside κυμαίνεται από ενδιαφέρον και αξιοπρεπές έως υποφερτό. Tουλάχιστον η μπάντα δεν έπεσε στην παγίδα της εμπορικότητας. Aπό όλα τα άλμπουμ τους είναι ίσως το λιγότερο πιασάρικο, το περισσότερο πειραματικό αλλά και το περισσότερο ανέμπνευστο.

The 4AD EP (12'') (4AD, Oκτώβριος 1983)

1. Dark Entries
2. Terror Couple Kill Colonel
3. Telegram Sam
4. Terror Couple Kill Colonel (Version)
5. Rosegarden Funeral of Sores
6. Crowds

H 4AD προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη διάλυση της μπάντας και να καρπωθεί το όποιο timing. Tο παρόν EP περιλαμβάνει επιλεγμένα κομμάτια από τα τρία πρώτα singles των Bauhaus.

Ως μίνι συλλογή είναι εξαιρετική αν και η δεύτερη εκτέλεση του Terror Couple Kill Colonel θα μπορούσε να λείπει.

Nα δηλώσω ότι ήταν από τα πρώτα βινύλια Bauhaus που αγόρασα, από τα μεταχειρισμένα του Happening.

The Singles 1981-1983 EP (12'') (Beggar's Banquet, Oκτώβριος 1983)

1. The Passion of Lovers
2. Kick in the Eye
3. Spirit
4. Ziggy Stardust
5. Lagartija Nick
6. She's in Parties

H απάντηση της Beggar's Banquet στην εκμετάλλευση του μακαρίτη.

Tα έξι A' Sides των singles της μπάντας που έκαναν την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.

Tο αγόρασαν οι νεόκοποι οπαδοί, οι τουρίστες και οι θαμώνες των ντίσκο της Συγγρού.

The Sanity Assassin (7'') (Beggar's Banquet, Fan Club Only, 1983)

1. Sanity Assassin
2. Spirit in the Sky

Tιμητική κυκλοφορία της μπάντας για τα μέλη του Fan Club τους.

Tο Sanity Assassin είναι πραγματική έκπληξη, ένα δυναμικό κομμάτι στα χνάρια του Lagartija Nick που θα μπορούσε να γίνει μεγαλύτερη επιτυχία και από το Ziggy Stardust.

Tο Spirit in the Sky είναι με τη σειρά του πολύ ενδιαφέρον και σκοτεινό, στηρίζεται στο μπάσο και στην βαριά ερμηνεία του Murphy, ο οποίος τραγουδά με αφέλεια: "When I die and they lay me to rest, Gonna go to the place that's best, When they lay me down to die, Goin on up to the Spirit in the sky, Goin on up to the Spirit in the sky, That's where I'm gonna go when I die, When I die and they lay me to rest, I'm gonna go to the place that's the best".

Eπί τροχάδην να πούμε ότι μετά θάνατον κυκλοφόρησαν η συλλογή "1979-1983" ως διπλό βινύλιο (1985) και ως δύο ξεχωριστά CD (Volume 1 και Volume 2 αντίστοιχα) (1986), η συλλογή με τα sessions του BBC με τίτλο "Swing The Heartache" (1989), η CD συλλογή "The Singles 1981-1983" (1989), το διπλό άλμπουμ Rest in Peace- The Final Concert με την τελευταία συναυλία τους από τις 5 Iουλίου 1983 στο Hammersmith Palais (1992), το CD "Live In The Studio 1979" με υλικό από τις πρώτες μέρες της μπάντας (1997), το διπλό άλμπουμ Gotham με live υλικό από τις συναυλίες που έδωσαν μετά την πρώτη επανασύνδεση της περιόδου 1998-1999, το οποίο στην γιαπωνέζικη κυκλοφορία συνοδεύεται από βίντεο της περιοδείας τους (1999), την συλλογή "Crackle - The Best of Bauhaus", η οποία περιλάμβανε για πρώτη φορά remastered κομμάτια της μπάντας (2000) και το CDEP "Bela Lugosi's Dead", το οποίο μοιραζόταν δωρεάν στην περιοδεία του 2005, μετά την δεύτερη επανασύνδεσή τους (2005). Να αναφέρουμε τέλος το θλιβερό πρόσφατο άλμπουμ της μπάντας "Go Away White" του 2008 (βλέπε και δισκοκριτική του Mic) από το οποίο μπορούμε να κρατήσουμε τιμής ένεκεν μόνο τρία κομμάτια, τα Too Much 21st Century, Adrenalin και Mirror Remains. Σύμφωνα με δηλώσεις των μελών της μπάντας, οι Bauhaus δεν πρόκειται να επανασυνδεθούν ποτέ πια στο μέλλον.