Best Before... 1986
Ο Μίλτος Τσίπτσιος αποτιμά τη χρονιά η οποία έκλεισε μόλις πριν από ...30 χρόνια (κι έχω ένα προαίσθημα ότι του χρόνου μπορεί να κατακτήσουμε το Ευρωμπάσκετ!)
Σύνδεση με τα προηγούμενα:
«Στις 22 Δεκεμβρίου (1985) σκοτώνεται σε αυτοκινητιστικό ο D Boon. Ο θάνατός του σηματοδοτεί για πολλούς και το τέλος της λεγόμενης "νέας μουσικής" που ξεκίνησε κοντά δέκα χρόνια πριν στα μικρά κλαμπάκια της Νέας Υόρκης και σε μία πρωτοπόρα μπουτίκ του Λονδίνου. Από τη νέα χρονιά όλα θα είναι διαφορετικά».
Και είναι όλα διαφορετικά. Αλλά όχι μόνο στη μουσική.
«Πού Θα πάτε; Πού Θα πας; Το νέφος κανέναν δεν ξεχνά».
Στη φετινή (αυτο)ανακηρυγμένη χρονιά παγκόσμιας ειρήνης από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, κάτι τρομακτικό ήλθε να χαλάσει τη γιορτή τους. Η έκρηξη στον πυρηνικό σταθμό του Τσέρνομπιλ, με ανυπολόγιστες ακόμη συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Τίποτα δεν θα έχει σημασία πια. Η ζωή συνεχίζεται; Θα δείξει.
Στα καθ’ ημών πεζά, το 1986 ήταν μία πραγματικά άσχημη χρονιά για τους μπασίστες. Phil Lynott των Thin Lizzy, Cliff Burton των Metallica, Chris McCaffery των Pale Fountains, James Darroch των Celibate Rifles και Tracy Pew από Birthday Party μας άφησαν χρόνους, αρχίζει και ανησυχεί ο Will Shatter των Flipper.
Δίσκοι πολλοί μας συντρόφευσαν, χωρίς να υπάρχει σε αυτούς κάποιο αριστούργημα, υπάρχουν κάποιοι λίγοι που ξεχώρισαν, αρκετοί ήταν αδιάφοροι, άλλοι μέτριοι, πολλοί απογοητευτικοί.
Ξεκινώντας την ανασκόπηση από τα βαριά χαρτιά, The Queen Is Dead λέγεται ο νέος δίσκος των Smiths που δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους προηγούμενους, χειρότερος είναι το Brotherhood από New Order, απελπιστικά αδιάφορο το Tinderbox από Siouxsie & The Banshees, μέτριο το Album από τους P.i.L., βαθιά χωμένοι στην ποπ πλέον οι Damned με το Anything.
Περίμενα καλύτερα τα νέα άλμπουμ των Fall (Bend Sinister), Chameleons (Strange Times), Cocteau Twins (Victorialand) και Killing Joke (Brighter Than A Thousand Suns). Στο ύψος τους τα Infected από The The, The Moon Look Down And Laughed από Virgin Prunes και The Ghost Of Cain από New Model Army. Ευχάριστη έκπληξη το The World By Storm των Three Johns.
Τελείωσε το εμπάργκο στον Nick Cave ο οποίος με τους Bad Seeds έβγαλε τα Kicking Against The Pricks με διασκευές και Your Funeral…My Trial με δικά του, βαρετά και τα δύο με μετρημένες τις καλές στιγμές.
Στα Αμερικάνικα, σχετικά καλό το Land Of The Lost από Wipers, χωρίς να φτάνει τα προηγούμενα, το ίδιο ισχύει για το A Date With Elvis των Cramps, θετικό το Evol των Sonic Youth. Στα πιο punk, φοβερό το Burning In Water των Moving Targets, και το ομώνυμο από Government Issue, σε χαμηλότερους ρυθμούς οι Meat Puppets στο Out My Way.
Οι συλλογές είναι αυτές που κερδίζουν τις εντυπώσεις, με καλύτερες τα Standing On A Beach από Cure, Best Before…1984 από Crass, Ballot Result από Minutemen, 29:29 Split Vision από Subhumans και τα Volume I και II από Bauhaus. Είχαμε και ωραία live album με χαρακτηριστικότερα τα Who’s Got The 10 ½ ? από Black Flag, In Action από U.K. Subs και Public Flipper Limited από Flipper.
Ανθίζει και λουλουδίζει η νέα Ελληνική μουσική σκηνή με δίσκους ορόσημα που θα μπορούσαν να μπουν και στα καλύτερα της χρονιάς. Αδιέξοδο (:38), Yell O Yell (XIII), Stained Veil (Livin On Leavin), South Of No North (Fell Frozen), Mushrooms (Taste Of), Anti Troppau Council (A Way Out) και Noise Promotion Company (Silence) οι καλύτεροι εφτά.
Η τελική εντεκάδα αποτελείται από γνωστούς και καταξιωμένους σε άλμπουμ ίσως όχι από τα καλύτερά τους, που ξεχωρίζουν όμως λόγω του φετινού χαμηλού ανταγωνισμού, αλλά και από φέρελπις νέους που όλα δείχνουν πως στο μέλλον θα μας απασχολήσουν ακόμη περισσότερο.
Με σχετικά αξιολογική σειρά είναι τα:
11) BLYTH POWER: WICKED WOMEN, WICKED MEN AND WICKET KEEPERS (ALL THE MADMEN)
10) DESCENDENTS: ENJOY (NEW ALLIANCE)
09) TRIFFIDS: BORN SANDY DEVOTIONAL (WHITE HOT)
08) YO: ONCE IN A BLUE MOON (ENIGMA)
07) ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ: ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ (DI DI)
06) DEAD KENNEDYS: BED TIME FOR DEMOCRACY (ALTERNATIVE TENTACLES)
05) ASTRONAUTS: SOON (ALL THE MADMEN)
04) CONFLICT: THE UNGOVERNABLE FORCE (MORTRHATE)
03) HUSKER DU: CANDY APLLE GRAY (WARNER BROS)
02) BAD BRAINS: I AGAINST I (SST)
01) BIG BLACK: ATOMIZER (HOMESTEAD)
Το καλοκαίρι οι Black Flag ανακοινώνουν τη διάλυσή τους. Λίγους μήνες πριν είχαν τερματίσει την καριέρα τους οι Dead Kennedys, ενώ και οι Clash από την αρχή της χρονιάς είχαν αναστείλει οριστικά πια τις δραστηριότητές τους. Τα τρία μεγαλύτερα εν ενεργεία συγκροτήματα του punk rock παραδίδουν το πνεύμα τους μέσα στη ίδια χρονιά. Κουρασμένοι, ντροπιασμένοι, απογοητευμένοι. Η αντιστοιχία κατά το δοκούν.