Βιογραφικό

Ορμώμενοι από το Portishead μία μικρή κωμόπολη λίγο έξω από το Bristol, οι Chaos UK έκαναν τα πρώτα τους βήματα παίζοντας ένα χαοτικό μα άτεχνο punk rock, ανδρώθηκαν παρουσιάζοντας μας ένα φιλόδοξο και υπέρτατα δυνατό δείγμα ολοκληρωτικού hardcore, για να καταλήξουν τα τελευταία χρόνια στο δοκιμασμένο και πιο τυπικό street punk που με αυτό πορεύονται μέχρι και τις μέρες μας.

Ξεκίνησαν από το 1979 και η πρώτη τους σύνθεση περιλάμβανε τους Andy Farrier στην κιθάρα, Adrian (Chaos) Rice στο μπάσο, Richard Potts (Pottsy) στα ντραμς και Simon Greenham στα φωνητικά.

Φτιάχνουν το πρώτο τους - κατά γενική ομολογία άθλιο - demo που περιλαμβάνει τα τραγούδια Victimised, Popstars, Army, Maggie και I Hate Society και το δίνουν στην τοπική Riot City Records. Ο Simon Edwards ιδιοκτήτης της εταιρίας, ακούγοντας το, αποφασίζει να τους δώσει μια ευκαιρία κυκλοφορόντας τους στις αρχές του 1982 το πρώτο τους single με τίτλο Burning Britain. Τα τέσσερα τραγούδια που το απαρτίζουν είναι τα Four Minute Warning, Kill Your Baby, Army και Victimised. Τραγούδια γρήγορα και δυνατά, με έντονα πολιτικό στίχο, κοφτερή και βρόμικη κιθάρα, που όμως αγκομαχεί ν' ακουστεί κάτω από την χάλια παραγωγή, σύνηθες φαινόμενο της τότε ερασιτεχνικής νοοτροπίας των punk rock συγκροτημάτων. Κατά περίεργο τρόπο το σιγκλάκι τα πάει καλά και σταματάει στο νούμερο οχτώ του indie τοπ, σε μια εποχή μάλιστα που έβγαινε με τους τόνους η καλή μουσική. Το Four Minutes Warning από αυτό το single, εκπροσώπησε τους Chaos UK στην πιο κλασική από τις punk συλλογές το Punk And Disorderly, ενώ ένα νέο τους τραγούδι το Senseless Conflict μπήκε στη συλλογή Riotous Assembly.

Τέσσερεις μήνες μετά και με λίγη περισσότερη εμπειρία μαζεμένη, βγαίνει το επόμενό τους single Loud Political & Uncompromising με τα No Security, What About A Future και Hypocrite. Καλύτερο του προκατόχου του, ακόμη πιο γρήγορο και στιβαρό, θεωρείται ως και σήμερα το απόλυτο hardcore single με τον πιο thrash ήχο που έβγαλαν οι Chaos UK ποτέ, αυτό που επηρέασε δεκάδες άλλα γκρουπ στο ηχήσουν κατ' αυτό τον τρόπο. Από πολλούς μάλιστα θεωρείται και η καλύτερή τους κυκλοφορία κάτι που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Το No Security από εδώ θα συμπεριληφθεί στη συλλογή UK/DK και το γκρουπ αυτόματα θα βρεθεί στην πρώτη τριάδα του hardcore ήχου της Βρετανίας μαζί με τους Discharge και τους Disorder.

Πέρασε αρκετός καιρός για να έρθει η στιγμή για το πρώτο τους άλμπουμ. Αυτό ήρθε προς τα τέλη του 1983, και κατάφερε να διχάσει κοινό και κριτικούς μέσα στην punk rock κοινότητα. Τη στιγμή που για κάποιους θεωρείται απ' τα καλύτερα hardcore άλμπουμ της δεύτερης γενιάς του Αγγλικού punk, για άλλους αποτελεί μια χρυσή μετριότητα που δεν εκπληρώνει τις προσδοκίες. Η αλήθεια μάλλον βρίσκεται κάπου στη μέση, το σίγουρο όμως είναι πως το γκρουπ με λίγη περισσότερη προσπάθεια και αν έπαιρνε λίγο στα πιο σοβαρά την οντότητά του, θα μπορούσε να είχε βγάλει ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Τα κομμάτια είναι μια μίξη old school punk αναμεμειγμένα με thrash και hardcore ήχο γραμμένα πάνω στις πιο απλές punk μουσικές φόρμες, αλλά που ασθμαίνουν λόγω της ερασιτεχνική παραγωγή που έκανε το ίδιο το γκρουπ. Ξεχωρίζει το Selfish Few που ανοίγει το δίσκο, όπως και τα You'll Never Own Me και Mentally Insane, με τα υπόλοιπα να έχουν σκαμπανεβάσματα που πότε ξεσηκώνουν και πότε κουράζουν, ειδικά όταν παίζουν στο ίδιο και απαράλλαχτο μοτίβο.

Πιο πολύ για να γεμίσει ο δίσκος επαναλαμβάνεται το Victimised σε μια μακρύτερη έκδοση που δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο, ενώ για το κλείσιμο μα επιφυλάσσουν το κομμάτι Farmyard Boogie από τα πιο απολαυστικά και κομμάτια των Chaos UK. Σημειωτέoν πως τα φωνητικά έχει αναλάβει ο Chaos καθώς ο Greenham είχε αποχωρήσει λίγες μέρες πριν την ολοκλήρωση του άλμπουμ, το οποίο θα κάνει μια ενδιαφέρουσα εμπορικά πορεία φτάνοντας ως το νούμερο δεκαέξι του indie τοπ της Αγγλίας. Αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ θ' αποχωρήσει και ο Farrier, ενώ λίγο πριν τους χάσει για πάντα η Riot City, θα εκδώσει τα δύο πρώτα τους σιγκλάκια μαζί με το Senseless Conflict κάνοντάς τα ένα EP υπό την ονομασία The Singles.

Το 1985 βρίσκει το γκρουπ με μια εντελώς διαφορετική σύνθεση που περιλαμβάνει μόνο εναπομείναντα original μέλη τον Chaos. Από εκεί και πέρα νέος τραγουδιστής είναι ο Mower, ο Gabba είναι στην κιθάρα και ο Chuck στα ντραμς. Με αυτή τη σύνθεση βγάζουν το Short Sharp Shock στην Children Of The Revolution Records. Με κιθάρες φουλ στην παραμόρφωση, ντραμς να παίζουν κυνηγητό με το μπάσο και ισχυρά brutal φωνητικά, αυτό το άλμπουμ είναι ο ορισμός του thrash και hardcore χαοτικού ήχου. Ο Mower σαφώς καλύτερος τραγουδιστής από τον Chaos, ξεπετάει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο τα κομμάτια δίνοντας τα μια άλλη φόρμα από την κλασσική punk που υπήρχε ως τότε. Τα Support, Living In Fear και Global Domination είναι τρία από τα καλύτερα του άλμπουμ, ενώ και αυτό το LP κλείνει και πάλι με το Farmyard που εδώ από Boogie γίνεται Stomp σε μια ποιο disco-dub εκδοχή.

Ακολουθεί η πρώτη τους περιοδεία στην Ιαπωνία το Νοέμβριο του 1985 χωρίς τον Chuck που δεν καταφέρνει να πάρει βίζα, αλλά με τον Age Blackmore των συντοπιτών τους Lunatic Fringe. Εκεί θα κυκλοφορήσουν κατ' αρχάς μόνο για την αγορά της και μόνο για τριακόσια αντίτυπα το αξιολογότατο EP Just Mere Slaves στη Selfish Records, με μια πλευρά στούντιο υλικό τεσσάρων τραγουδιών και μια με ακόμη πέντε live.

Η επόμενη κυκλοφορία για τους Chaos UK έρχεται έναν χρόνο αργότερα και είναι το split LP Earslaughter με τους άγνωστους ακόμη τότε Extreme Noise Terror. Αυτό βγήκε από την Manic Ears (πρώην Children Of The Revolution) σε παραγωγή του Mark "Sooty" Byrne των Vice Squad και είναι το άλμπουμ που τους απομακρύνει πλέον από το χαοτικό punk rock, και τους φέρνει πιο κοντά στο noise core και στο σπινταριστό μέταλ.

Κάποια στιγμή επισκέπτονται και την Ελλάδα κάνοντας δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και μετά χάνονται για περίπου μια διετία. Όταν επανέρχονται βγάζουν το LP The Chipping Sudbury Bonfire Tapes στη δική τους Slap Up Records το 1989. Αυτός πρέπει να είναι και ο καλύτερος δίσκος τους, αυτός που ισορροπεί θαυμαστά ανάμεσα στο δυνατό hardcore και το ανεπιτήδευτό street punk, γεμάτος με anarcho - punk στιχουργικά μανιφέστα και μεγάλες δόσεις χιούμορ και διασκέδασης. Εδώ συναντούμε τη διασκευή τους στο Kill των Albertos Y Lost Trios Paranoias, ενώ για μια ακόμη φορά ο δίσκος κλείνει με μία ακόμη εκδοχή του Farmyard αυτή την φορά την Cider House σε μια πιο techno μορφή.

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου ο Mower αποχωρεί για να ξαναβρεθεί στα φωνητικά ο Chaos και στο μπάσο να πάει η Beki. Με αυτή τη σύνθεση βγάζουν το σιγκλάκι Headfuck με τα Head On A Pole και Cider I Up Landlord, το κατώτερο των προσδοκιών LP Enough To Make You Sick και το split LP Making A Killing με τους Raw Noise, το οποίο γίνεται Making Half A Killing όταν το εκδίδουν σαν EP χωρίς τους Raw Noise. Και στις τρεις αυτές κυκλοφορίες διαφαίνεται μια μεγαλύτερη ακόμη μεταστροφή του ήχου από το hardcore στο παραδοσιακό αλλά ακόμη γρήγορο straight punk περισσότερο στο ύφος των Business και των One Way System, παρά σε αυτό των Disorder και Discharge.

Τον καιρό εκείνο επισκέπτονται για μία ακόμη φορά την Ιαπωνία και ως ντοκουμέντο της περιοδείας εκδίδουν το Live In Japan ζωντανά ηχογραφημένο σε μια συναυλία τους εκεί τον Μάρτιο του 1991.

Το 1993 προστίθεται ο V.D. πρώην Reagan Youth ως δεύτερος κιθαρίστας, ενώ στα ντραμς βρίσκεται πλέον ο Devilman για το mini LP 100% Two Fingers In The Air Punk Rock. Πολύ καλό άλμπουμ που απογειώνεται όταν στην επανέκδοσή του σε CD προστίθεται και ένα live από μια εμφάνισή τους επί Αμερικάνικου εδάφους που τους βρίσκει σε μεγάλη φόρμα, με έναν ιδιαίτερα κεφάτο Chaos να θυμίζει τον Mensi των Angelic Upstarts σε πολλά σημεία τόσο συμπεριφοράς όσο και ερμηνείας. Την ίδια χρονιά βγαίνει το single Secret Men/More Cider με τον Marvin Ramrider στο μπάσο και ένα κόμη split με τους Ιάπωνες χαρντκοράδες Death Side.

Εν' τω μεταξύ η Anagram βγάζει τις συλλογές Total Chaos και Floggin' The Corpse που περιλαμβάνουν η μεν πρώτη το Chaos UK LP μαζί με τα δυο πρώτα τους σιγκλάκια, ενώ η δεύτερη μερικά ακυκλοφόρητα εκείνων των ημερών μαζί με κάποια live από το 1983. Επίσης από την ίδια εταιρία βγαίνει το 1997 το LP The Morning After The Night Before, ενώ από τη Vinyl Japan το single King For A Day με το ομώνυμο και τα Outta My Brain, Marvellous και Ramraid. Όταν αυτό βγαίνει ως δωδεκάιντσο προστίθεται το Student και μία ακόμη εκτέλεση του King For A Day.

Και αν τα προηγούμενα απευθύνονται σε λίγους και φανατικούς με τους Chaos UK, το επόμενό τους LP Heard It, Seen It, Done It είναι μια άκρως ενδιαφέρουσα μετά από χρόνια κυκλοφορία καθώς αποτελείται εξ' ολοκλήρου από διασκευές άλλων punk κομματιών σε ένα εύρος που εκτείνεται από Sex Pistols, Elvis Costello και Ian Dury, περνάει από P.i.L., Alternative T.V. και Mob και φτάνει μέχρι Plasmatics και G.G. Allin.

Ο 21ος αιώνας βρίσκει ακόμη τους Chaos UK ενεργούς και στις επάλξεις με ένα EP του 2000 ονόματι Kanpai, ακόμη ένα split single με τους Ιάπωνες Assfort έναν χρόνο αργότερα και ένα split CD single με τους αδελφικούς Fuk το 2007.