Cine Ελλήσποντος - Σήμερον Λάιβ!

Ρετρό μεταλλικές ημέρες στην Θεσσαλονίκη των 80s. Του Δημήτρη Τσιρώνη

Υπήρχε μια εποχή που οι σκηνοθέτες του ‘Dark’ θα έπρεπε να αναζητήσουν ιστορικά στοιχεία για να την εντάξουν στην τρέχουσα τρίτη σεζόν. Η διετία 1989 - 1990 στη Θεσσαλονίκη. Τότε που οι οπαδοί της μέταλ μουσικής ξέρανε μόνο τα βασικά από τις ελάχιστες ραδιοφωνικές εκπομπές και το παράνομο Ράδιο Ακρόπολις, από τα φωτοτυπημένα φανζίνς κι από το Metal Hammer. Όταν τα μαλλιά ήταν πάντα λυμένα, οι γυναίκες απουσίαζαν από τις παρέες και τα λεωφορεία ήταν λίγο καλύτερα από σήμερα! Όταν η "τρύπα του Κούβελα", το Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης (FM100-FM100,5-FM101) έπαιζε μόνο Αντώνη Κανάκη και την παρέα του, η ΕΡΑ είχε μία εκπομπή που ζητούσαμε τραγούδια με γράμματα και η Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης (TV100) έβαζε συνέχεια παράνομα ταινίες τα βράδια από ενοικιαζόμενες βιντεοκασέτες.

Τριάντα χρόνια πριν λοιπόν εντοπίζεται ένα κενό στον ελληνικό βορειοελλαδίτικο Matrix! Όχι σε σχέση με την πολιτική και τις φατρίες. Αλλά στη μουσική. Κάποιοι άνθρωποι, είτε από μεράκι, είτε γιατί μυρίστηκαν κέρδη αρχίζουν να βάζουν την πόλη στο συναυλιακό καλαντάρι. Το μαγαζί που δέχτηκε εύκολα να υποδεχτεί μουσικούς και κοινό ήταν ο Ελλήσποντος.

Μέχρι τότε η Θεσσαλονίκη προσπαθούσε να ανακαλύψει δειλά τη ντόπια μέταλ σκηνή ζωντανά σε αυτόν το ναό του κέντρου απέναντι από την ΔΕΘ με Flames, Northwind (νομίζω ποτέ δεν έπαιξαν εκτός Θεσσαλονίκης), Deceptor, Acetic Voice, Vavel, Sarissa και λίγο πιο πριν τους ΚΟΝΑΝ. Ήταν τα τέλη της δεκαετίας του '80, κανένα μεγάλο συγκρότημα δεν είχε επισκεφτεί την χώρα που στους ρυθμούς του τότε Σοσιαλιστικού κινήματος και του ηγέτη Παπανδρέου, έμπαινε πια στα ημερολόγια των ευρωπαϊκών τουρνέ.

Αυτό το μπαμ έγινε την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου του έτος 1989. Πιθανόν και η πρώτη μεγάλη συναυλία για το κοινό της λίγο πιο ακραίας μουσικής στη συμπρωτεύουσα. Αμέσως μετά την όπως πάντα μεγαλειώδη παρέλαση και τον ακόμα πιο μεγαλειώδη καφέ στην παραλία κάποιοι άρχισαν να μαζεύονται κάτω από το συντριβάνι στα Πανεπιστήμια. Εκεί, στον Ελλήσποντο της Αγγελάκη, έναν κινηματογράφο γνωστό στους ανηλίκους για τις τσοντο-ταινίες του κι αργότερα για το σκυλάδικο πρόγραμμα με τα γαρύφαλλα στους παλιο-Σαλονικιούς των 90s, παίζουν ζωντανά οι Kreator! Στα πλαίσια της προώθησης του εξαιρετικού τέταρτου δίσκου τους ‘Extreme Agression’ που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από το διψασμένο ελληνικό κοινό. Τόσο που το συγκρότημα γύρισε το βίντεο-κλιπ του ‘Betrayer’ στην Αθήνα με σκηνές από το live και από την Ακρόπολη και άλωσαν την επόμενη μέρα τη Θεσσαλονίκη! Εκείνη την εποχή το ‘Headbangers Ball’ έκανε τεράστια διαφήμιση στη χώρα μας με τις συνεχόμενες προβολές του βίντεοκλιπ! Έτσι έγινε η αρχή μιας διετίας γεμάτης thrash metal και μιας γενιάς που γαλουχήθηκε με ζωντανές συναυλίες κι οι παλιοί έχουν ακόμα να το λένε. Με αρχή τους Kreator (άλλη μια σύμπτωση με το σκηνοθετικό ιστό της σειράς Dark!) και συνέχεια με τεράστια ονόματα της thrash metal σκηνής.

Την επόμενη εθνική εορτή του έτους και πάλι υπήρχε αντίστοιχη συναυλία με τους επίσης γερμανούς thrasers Destruction στο ίδιο μέρος (ή στο σινεμά ΑΡΓΩ στη Σχολή Τυφλών;) στις 26 Οκτωβρίου του 1989! Ο Ελλήσποντος πια γίνεται το στέκι των μεταλλάδων που μαζεύουν τα χιλιάρικα (γύρω στις 2.500 δραχμές τότε, σημερινά 7,5 ευρώ!) για τις συναυλίες στον κινηματογράφο, έχοντας μεταμορφωθεί πια σε συναυλιακό χώρο.

Λίγο πριν τελειώσει το σωτήριο έτος εμφανίζονται οι Candlemass (16/12/1989). Ενώ την επόμενη χρονιά έρχονται οι Running Wild με τους Rage (17/02/1990), οι crossover D.R.I. (28/04/1990), ο πάντα αγαπητός Kai Hansen με τους Gamma Ray (6/10/1990), οι τεράστιοι Sacred Reich (20/10/1990), οι επικοί Fates Warning με Sanctuary (27/10/1990) και οι κατάμαυροι Venom (1/12/1990).

2 Φεβρουαρίου το 1991 ξανά στον Ελλήσποντο, που πια αποκαλείται Θέατρο, οι Kreator εμφανίζονται στα πλαίσια της Torture over Europe tour! Ενάμιση χρόνο μετά την αρχή όλων και στα πλαίσια της προώθησης του τελευταίου thrash δίσκου τους ‘Coma in Souls’, πριν αρχίσουν τους πειραματισμούς τους με λοιπά είδη. Την μεγάλη τριάδα του γερμανικού thrash ολοκληρώνουν το φθινόπωρο του ίδιου έτους οι Sodom (5/10/1991).

Αυτά τα δύο χρόνια ήταν ονειρικά για τους μουσικόφιλους της Θεσσαλονίκης. Τα ονόματα που είδαν κι άκουσαν ζωντανά άναψαν μια φλόγα στις καρδιές τους. Συγκροτήματα σχηματίστηκαν, demo ηχογραφήθηκαν, φανζίν γράφτηκαν και οι παρέες άρχισαν να ανταλλάσσουν κασέτες από όλο και μεγαλύτερο κύκλο συγκροτημάτων και μουσικών ειδών. Παρέες δημιουργήθηκαν που κρατάνε ακόμα χρόνια πολλά και συναντιούνται με μπύρες κι αναμνήσεις από τα έτη εκείνα τα παλιά! Ο Ελλήσποντος συνέχισε να φιλοξενεί ελληνικά συγκροτήματα και μικρά ανεξάρτητα φεστιβάλ, καθώς και διοργανώσεις από δισκογραφικές εταιρείες (όπως η Μολών Λαβέ Records με πλούσιο ρόστερ) λάμβαναν αρκετά συχνά μέρος απέναντι από τη ΔΕΘ. Για τους "περίεργους", ναι αν θυμάμαι καλά έπαιξε κι ο Παύλος Σιδηρόπουλος κι οι Τρύπες εκεί μέσα!

Οι Coroner (25/1/1992) ετοιμάζουν το έδαφος για το νεκρό σημείο. Τη στιγμή που η Θεσσαλονίκη έχει χωνέψει ότι της δόθηκε απλόχερα αυτούς τους 24 μήνες. Μέχρι που τον Μάη του 1992 έρχονται οι Sepultura του Arise και ισοπεδώνουν τις αναμνήσεις μας. Κανένα encore δεν θα περιέχει ποτέ μαζί, Orgasmatron (Motörhead) + Dead Embryonic Cells + Beneath the Remains + Polícia (των δικών τους Titãs) + Primitive Future + Antichrist και μετά για αποτελείωμα ‘From the Past Comes the Storms’. Κι αυτό δεν είναι μια άλλη ιστορία. Είναι η αρχή μιας νέας.

Οι φωτογραφίες είναι από εδώ.