Wild in the streets
Οι Circle Jerks του πριν και οι Circle Jerks του μετά το "Jerks On 45". Του Μίλτου Τσίπτσιου
Ο Greg Ginn εκτός από βιρτουόζος κιθαρίστας, ταλαντούχος συνθέτης και ηγέτης ενός από τα πιο επιδραστικά γκρουπ του Αμερικάνικου punk, ήταν και ένας άξεστος και εγωιστής τύπος που ναι μεν έμενε στο περιθώριο χωρίς να πουλάει σταριλίκι, κινούσε όμως τα νήματα και έλεγχε κάθε τι που αφορούσε το συγκρότημά του. Για τους Black Flag ήταν λοιπόν πολυτέλεια να υπάρχει και δεύτερος με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά, με τόσο ισχυρή προσωπικότητα, κάποιος που δεν θα υπάκουε από άλλον στις οδηγίες που θα του δίδονταν. Αυτός ήταν ο Keith Morris ο τραγουδιστής του συγκροτήματος στη θρυλική εποχή του Nervous Breakdown. Απλά οι διαφορές των δύο κατέληξαν στην απομάκρυνση - απόλυσή του.
Ακριβώς την ίδια περίοδο τα αδέλφια Jeff και Steve Mc Donald συνειδητοποιούσαν πως το όνομα του συγκροτήματός τους δημιουργούσε σύγχυση στην κοινωνία, αλλά θα μπορούσαν έξυπνα, με μια μόνο μικρή τροποποίηση κάνα δυο γραμμάτων να λύσουν το θέμα και η Annette να συνεχίσει τον δρόμο της ως και σήμερα. Κιθάρα σε αυτούς έπαιζε ένας νεαρός ονόματι Greg Hetson (και ντραμς ο -κοίτα πως τα φέρνει η ζωή- Ron Reyes αντικαταστάτης του Morris στα φωνητικά των Black Flag). Ο Greg αφήνει την "οικογενειακή" όπως αποδείχτηκε επιχείρηση για κάτι σημαντικότερο.
Μαζί με τον Morris λοιπόν φτιάχνουν τους Circle Jerks κάπου στα 1979 με έδρα το παγκόσμιο κέντρο του Beach Volley την Hermosa Beach μια μικρή κωμόπολη στα προάστια του Los Angeles. Η ομάδα συμπληρώνεται με τον Roger Rogerson μπάσο και για να διάστημα μέλος των Angry Samoans, και τον Lucky Lehrer περιζήτητο ντράμερ στην πιάτσα της δυτικής ακτής.
Μία τετράδα μουσικών, ένα φανταστικά όμορφο logo (το Skanker Kid που θα τους ακολουθεί για πάντα) και με αυτό το εξαίσιο παρελθόν τους δεν δυσκολεύονται να συνεργαστούν με τη νεοσύστατη τότε Frontier - ξέρετε καμιά άλλη δισκογραφική που να δημιουργήθηκε από γυναίκα - Records και να κυκλοφορήσουν σε αυτή το πρώτο τους LP με τίτλο Group Sex το 1980.
Είναι ποτέ δυνατόν ένας δίσκος με δεκατέσσερα τραγούδια που διαρκεί κάτι λιγότερο από ένα τέταρτο της ώρας να είναι ένας από τους συγκλονιστικότερους που έχουν κυκλοφόρησαν ποτέ; Κι όμως ναι! Το Group Sex είναι τόσο ορμητικό που δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα ακούγοντάς το. Είναι τόσο γρήγορο που απορείς αν αυτά που παίζει ο ντράμερ είναι στις κανονικές στροφές ή κάποιος κλέβει στο μέτρημα. Είναι τόσο αληθινό και με κομμάτια που μιλούν έξω από τα δόντια και δεν χαρίζονται σε κανένα. Είναι το άλμπουμ που δεν κατάφεραν να γράψουν ποτέ οι Ramones σε μιας ζωής προσπάθεια. Ακούστε το Group Sex, νοιώστε την αδρεναλίνη να ξετινάζει το σώμα σας και αφήστε το hardcore κύμα να σας παρασύρει. Έτσι απλά. Deny Everything, Beverly Hills, World Up My Ass και Live Fast Die Young τέσσερα ενδεικτικά κομμάτια που ως και σήμερα ξεσηκώνουν. Το ομώνυμο κομμάτι είναι μια σύνθεση του Jeffrey Lee Pierce των Gun Club αδελφικού φίλου και συγκάτοικου του Keith Morris.
Στην track list του δίσκου του συμπεριλαμβάνονται και δύο παλαιότερα τραγούδια των Black Flag το Wasted που ήταν στο flip side του Nervous Breakdown και το Don't Care που είχε ηχογραφηθεί επί εποχής Morris, αλλά κυκλοφόρησε λίγο αργότερα στο Everything Went Black. Το κακό είναι πως τα δεκαπέντε λεπτά τελειώνουν γρήγορα. Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκαν εκεί στη Frontier και έτσι στην επανέκδοση του δίσκου σε CD με το που τελειώνει το Red Tape (τελευταίο κομμάτι του δίσκου), αυτός επαναλαμβάνεται από την αρχή για μια δεύτερη και τελευταία γερή δόση.
Με το Group Sex οι Circle Jerks μπαίνουν γερά στο παιχνίδι της hardcore μουσικής σκηνής και λίγους μήνες αργότερα τιμώνται από τον Jello Biafra ο οποίος τους παραχωρεί χώρο ενός τραγουδιού (Paid Vacation) στην πιο θρυλική και ταυτόχρονα καλύτερη συλλογή όλων των εποχών αυτή που μας έκανε όλους άνθρωπους, το Let Them Eat Jellybeans. Λίγο το Group Sex, λίγο το Let Them Eat και με το hardcore να έχει τύχει αρκετά μεγάλης προβολής στα underground στέκια της Δυτικής Ακτής και να θεωρείται το νέο νεανικό μουσικό κίνημα, η εξ Ελλάδος προερχόμενη σκηνοθέτης Penelope Spheeris παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ της The Decline Of Western Civilization. Και εδώ δίδεται χώρος στο συγκρότημα το οποίο κινηματογραφείται σε μια συναυλία και πέντε κομμάτια τους από αυτή μπαίνουν στο φιλμ. Και μόνο βλέποντας κάποιος την ταινία και ειδικά το κομμάτι που αφορά τους Circle Jerks καταλαβαίνει τι στιγμές βίωναν θεατές και μουσικοί τον καιρό εκείνο. Σε ένα απίστευτο χάος που όμοιό του δεν προσφέρεται πλέον, γκρουπ και κοινό γίνονταν ένα σε μια διασκέδαση εκτός ορίων που όταν έφτανε στα άκρα καταντούσε επικίνδυνο για τη σωματικά ακεραιότητα των μουσικών και ενίοτε των θεατών. Φαντάζομαι τους μεσήλικες πλέον Circle Jerks να τα βλέπουν τώρα και ν' απορούν πως βγήκαν σώοι από την πραγματικά χαοτική εκείνη εποχή. Τα ίδια (και χειρότερα) μπορεί κανείς να απολαύσει στη βίντεο κασέτα που είχε κυκλοφορήσει το Flipside Magazine με τους Circle Jerks να υπερασπίζονται τα κορμιά τους σε δύο κομμάτια.
Η δισκογραφία του γκρουπ συνεχίζεται με την παρουσία τους σε μία συλλογή της Frontier με τίτλο Burns From The Valley Of The Sun με το τραγούδι Beverly Hills, ενώ το 1982 συμμετέχουν στο κλασικό και αξεπέραστο Rat Music For Rat People με το Live Fast Die Young.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί και το δεύτερό τους LP με τίτλο Wild In The Streets στη Faulty Products του Miles Copeland. Ξανά οι Circle Jerks εμφανίζονται φειδωλοί ως προς τη διάρκεια του δίσκου τους, με τα δεκατέσσερα τραγούδια να διαρκούν κάτι λιγότερο από είκοσι λεπτά, κάτι που δημιουργεί όμως ρεκόρ σε σχέση με το τεταρτάκι του Group Sex. Και σε αυτό το άλμπουμ η ενέργεια που εκπορεύεται είναι περίσσια, καθώς το γκρουπ εμφανίζεται πλέον πιο δεμένο, με πιο συγκεκριμένους προσανατολισμούς ως προς τη δομή των συνθέσεων, κουβαλώντας πάνω του όλες τις εμπειρίες των τριών πρώτον ετών. Μία τετράδα ενδεικτικά αναφερόμενη του τι συμβαίνει εδώ πέρα είναι τα Trapped, Letter Bomb, Moral Majority και Political Stu σε μια μικρή επίδειξη μεγάλων δυνατοτήτων. Το τραγούδι από το οποίο πήρε και την ονομασία του ο δίσκος είναι μια διασκευή της μεγάλης επιτυχίας των seventies του φημισμένου Αμερικάνου rock τροβαδούρου Garland Jeffreys, ενώ ο δίσκος κλείνει με δύο ακόμη εκπλήξεις, τις διασκευές στα Just Like Me και Put A Little Love In Your Heart της επίσης φημισμένης Αμερικανίδας Jackie DeShannon. Απολαύστε!
Το τραγούδι Wild In The Streets συμπεριλαμβάνεται επίσης και στη συλλογή της εξαιρετικής ανεξάρτητης εταιρίας Posh Boy με τίτλο Rodney On The ROQ, όπως επίσης και σε ένα εξαιρετικά σπάνιο εφτάιντσο μιας Γερμανικής εταιρίας που στη δεύτερη πλευρά του περιελάμβανε το Amoeba των Adolescents.
Το 1983 ο Lehrer αποχωρεί από το γκρουπ για να γίνει ένας επιτυχημένος σήμερα δικηγόρος και τη θέση του καταλαμβάνει ο John Ingram. Με αυτόν στη σύνθεσή τους οι Circle Jerks κυκλοφορούν τον τρίτο τους δίσκο με τίτλο Golden Shower Of Hits στην Lax Records ιδιοκτησίας Jerry Goldstein. Ο κύριος Goldstein ήταν ένας γνωστός και μη εξαιρετέος παραγωγός που η δουλειά του άφησε το στίγμα της σε δίσκους αρκετών παλαιών rock συγκροτημάτων και καλλιτεχνών όπως οι War, ο Tim Buckley και οι Blood Sweat And Tears. Τα παιδιά μας λοιπόν διαλέγουν τον εν λόγω παραγωγό για τον δικό τους δίσκο, σε μια προσπάθειά τους να λειτουργήσουν κάπως περισσότερο επαγγελματικά και να ξεφύγουν από τα τετριμμένα του στυλ κάνουμε την πλάκα μας και όπου μας βγάλει. Σε σχέση με τους δύο προηγούμενους δίσκους το Golden Shower Of Hits παρόλο που προσφέρει στους ακροατές του κομμάτια με περισσότερη συνθετική ωριμότητα και υψηλότερο επίπεδο απόδοσης φωνητικών από την πλευρά του Morris, ως προς το γενικό αποτέλεσμα τους υπολείπεται κάπως.
Ίσως αυτό να οφείλεται στην διαφορετική οπτική που προσπαθεί να προσδώσει το συγκρότημα. Για παράδειγμα τα γνωστά hardcore ξεσπάσματα μειώνονται στο ελάχιστο με μόνο τα In Your Eyes, Coup d'etat και Product Of My Environment να κρατούν τα προσχήματα, ενώ υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα κομμάτια που αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα τρία λεπτά γεγονός που λίγο καιρό πριν αυτό θα αποτελούσε ιεροσυλία. Ακόμη από αυτόν τον δίσκο φαίνεται να αρχίζει μια μεταστροφή του ήχου σε πιο rock φόρμες με αποκορύφωμα το κομμάτια Rats Of Reality που μπέρδεψε το κοινό με την απότομη στροφή που έβλεπε να αρχίζει να διαδραματίζεται.
Φυσικά και εδώ δε λείπει το χιούμορ καθώς ο δίσκος κλείνει με ένα απολαυστικό medley έξι τραγουδιών με τον υπότιτλο Jerks On 45. Είναι μία παραλλαγή στο Stars On 45 με έξι διασκευές από Sedaka και Carpenters ως Paul Anka και Association. Αυτά τα έξι τραγούδια συγκροτούν μια ιστορία που ξεκινάει με μια γνωριμία που οδηγεί σε έναν έρωτα που οδηγεί σε μια εγκυμοσύνη που οδηγεί σε έναν γάμο που οδηγεί σε ένα διαζύγιο. Αυτά τα έξι τραγούδια του Jerks On 45 κυκλοφόρησαν και ως single μαζί με το Coup d'etat. Πραγματικά απολαυστικό.
Η επόμενη χρονιά μπορεί να χαρακτηριστεί χρονιά ανακατατάξεων για το γκρουπ καθώς αποχωρούν οι Rogerson και Ingram με αρκετούς να καλοβλέπουν τις θέσεις τους. Η τύχη θα παίξει εντωμεταξύ άσχημο παιχνίδι στον Rogerson που πεθαίνει από υπερβολική δόση το 1996. Ένας από αυτούς που χρησιμοποιήθηκε για λίγο καιρό πριν και αυτός τραβήξει τον δρόμο του ήταν και ο Flea. Την ίδια περίοδο οι Circle Jerks δοκιμάζουν την τύχη του και στον κινηματογράφο λαμβάνοντας μέρος στην ταινία Repo Man του Alex Cox. Εκεί ο φακός τους συλλαμβάνει να ροκάρουν στο κλαμπ που συχνάζει ο πρωταγωνιστής (Emilio Estevez) με μια σύνθεση ανάγκης όμως, καθώς στο μπάσο βρίσκεται ο Earl Liberty των Saccharine Trust, ενώ στα ντραμς είναι o νούμερο ένα ντράμερ της Αμερικής Chuck Biscuits πρώην Black Flag και D.O.A. Στο soundtrack της ταινίας μάλιστα παίζουν το Coup d'etat και το When The Shit Hits The Fan σε μια ακουστική version με τρεις κιθάρες μια εξ αυτών του Biscuits. Αν προσέξετε λίγο καλύτερα αυτόν τον δίσκο θα εντοπίσετε ένα συγκρότημα ονόματι Juicy Bananas. Κιθάρα λοιπόν σε αυτούς έπαιζε κάποιος Zander Schloss ο οποίος κρατούσε και έναν ρόλο στην ταινία (του Kevin για όσους την έχουν δει). Ο τύπος λοιπόν, μαθαίνοντας την αποχώρηση του Rogerson και την ανάγκη κάλυψης της θέσης του, ζητάει να γίνει αυτός ο αντικαταστάτης του κάτι που γίνεται αποδεκτό.. Η νέα τετράδα συμπληρώνεται με τον Keith Clark στα ντραμς.
Βρισκόμαστε στο 1984 και οι Bad Religion αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τον Brett Gurewitz και τον εθισμό του με τα ναρκωτικά. Προτείνεται λοιπόν στον Hetson ν' αντικαταστήσει για λίγο τον Mr. Brett, ώσπου αυτός να γυρίσει πίσω γερός. Πράγματι η επιστροφή πραγματοποιείται τρία χρόνια αργότερα, αλλά ο Hetson δεν φεύγει ποτέ από το γκρουπ χωρίζοντας τη μουσική ζωή του σε δύο γκρουπ για πάνω από μια εικοσαετία.
Το 1985 κυκλοφορεί ο τέταρτος δίσκος του γκρουπ με τίτλο Wonderful στην Combat Core Records δισκογραφική εταιρία με ειδίκευση στη Heavy Metal μουσική. Η πτωτική τάση εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη, με το γκρουπ να έχει αλλοιώσει τελείως τον ήχο του, φέρνοντάς τον πλέον καθαρά σε hard rock στάνταρτ. Τα τραγούδια χάνουν την γρηγοράδα τους και εκτός από αργά έχουν τόση διάρκεια που παλιότερα θα γέμιζαν το καθένα σχεδόν μια πλευρά ενός δίσκου. Καλά τραγούδια φυσικά και εξακολουθούν να υπάρχουν. Το ομώνυμο για παράδειγμα, το Firebaugh και το Mrs. Jones, αποτελούν μια τριάδα που λίγοι καταφέρνουν να συνθέσουν. Τα Punk Rock βήτα εθνικής όμως όπως το The Crowd ή το Rock House δεν θα προσφέρουν τίποτε στην υστεροφημία τους ούτε το Making The Bombs παρά τις όποιες στιχουργικές προσπάθειες που γενικότερα βρίσκονται ακόμη σε υψηλό επίπεδο. Υπάρχουν και μερικά που θα πρέπει να ξεχαστούν γρήγορα όπως τα Dude, Killing For Jesus και Karma Stew, όπως και το I, I & I που υπογράφεται μάλιστα από τον ηγέτη των Flesheaters τότε που ήταν ακόμη στα ντουζένια του. Όσο για το American Heavy Metal Weekend που κλείνει την πρώτη πλευρά, ας θεωρηθεί αστείο και ας παραβλεφθεί. Γενικά λοιπόν έχουμε να κάνουμε με ένα ουσιαστικά μέτριο δίσκο με καλές, αλλά δυστυχώς και αρκετές κακές στιγμές. Το Wonderful βγήκε και ως δωδεκάιντσο με δεύτερη πλευρά το Heavy Metal Weekend.
Νέα συμμετοχή του γκρουπ στον κινηματογράφο το 1986 και πάλι σε ταινία του Alex Cox, αυτή τη φορά στο γνωστό Sid και Nancy. Στην ταινία μάλιστα ο Morris δοκιμάζει τις υποκριτικές του ικανότητες λαμβάνοντας μέρος και σε μια σκηνή, ενώ στο soundtrack της ταινίας που κυκλοφόρησε από την MCA, λαμβάνουν μέρος και οι Circle Jerks με το κομμάτι Love Kills που έμελλε να είναι και ο τίτλος αυτού του δίσκου.
Το 1987 οι Circle Jerks κυκλοφορούν τον πέμπτο τους δίσκο με τον παραπλανητικό τίτλο VI στην Relativity Records μητρική της Combat. Υπάρχουν δύο οπτικές που μπορεί να δει κάποιος αυτό τον δίσκο. Η μία βλέπει τα πράγματα θετικά. Δυνατές, δεμένες συνθέσεις άψογα εκτελεσμένες, καμία αδύνατη στιγμή. Σκληρός ήχος βραχνά παθιασμένα φωνητικά. Καταπληκτικός hard rock δίσκος. Η άλλη οπτική είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. Είναι αυτοί οι Circle Jerks των τριών πρώτων δίσκων; Πως κατάντησε αυτή μπάντα να αναλώνεται σε σκληρά έστω αλλά κατά βάση άχρωμα και ανάλατα ριφάκια; Και που είναι οι hardcore εκρήξεις, ή η επιθετικότητα που χαρακτήριζε τη μουσική τους; Εξαφανίστηκαν στον εκσυγχρονισμό του ήχου μάλλον. Θα γείρουμε στο πλευρό της δεύτερης οπτικής με βαριά την καρδιά και θα χαρακτηρίσουμε τον δίσκο όπώς και το Wonderful σαν τους δυο πιο αδύναμους της ως τότε καριέρας τους. Στο VI συμπεριλαμβάνεται και το Love Kills από το soundtrack του Sid και Nancy, ενώ υπάρχει και μια διασκευή υψηλού επιπέδου στο Fortunate Son των Creedence Clearwater Revival. Αυτός είναι ο δίσκος που κανείς σχεδόν δεν ασχολήθηκε μαζί του και αποτέλεσε την μεγαλύτερη ως τότε αποτυχία του γκρουπ.
Με τέτοια αποτελέσματα και μετά σχεδόν μια δεκαετία συνεχών ταξιδιών και ηχογραφήσεων το συγκρότημα πατάει χειρόφρενο και βάζει άλλες προτεραιότητες. Ο Hetson ασχολείται πλέον full time στους Bad Religion, ο Schloss ξαναγυρνάει στην παραγωγή μουσικής για κινηματογράφο, ενώ ο Clark καταπιάνεται με την παλιά του τέχνη τα λογιστικά.
Με μισοδιαλυμένο το συγκρότημα η Relativity κυκλοφορεί ένα νέο δίσκο τον έκτο στη σειρά με τίτλο Gig το 1992. Αυτός είναι ο πρώτος και μοναδικός επίσημα ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος του συγκροτήματος, που μας μεταφέρει σε τρεις διαφορετικές συναυλίες τη χρονιά του 1990. Αυτές είναι στην Τιχουάνα του Μεξικό η μία, και δύο σε περιοχές στην Καλιφόρνια. Τα εικοσιδύο κομμάτια του δίσκου είναι σχεδόν ισομερώς καταμερισμένα από όλη τη δισκογραφία του γκρουπ με λίγο ρίξιμο στο Wild In The Streets με δύο μόνο αναφορές και το Wonderful με τρεις. Κατά τα' άλλα πέντε κομμάτια είναι από το Group Sex και το VI που θεωρητικά ήταν υπό προώθηση, και έξι από το Golden Shower Of Hits. Η μοναδική διασκευή που βρίσκουμε στο Gig είναι το Making Time πρώτο single αν δεν κάνω λάθος των Creation. Και εδώ ακριβώς όπως και στο VI δεν μπορούμε να μην επαινέσουμε την συμπαγή, και πολύ σωστά δομημένη εκτέλεση των τραγουδιών που πολύ εύκολα εναλλάσσονται από ένα I, I & I σε ένα World Up My Ass και από ένα Back Against The Wall σε ένα Casualty Vampires. Σε αυτό τον δίσκο φαίνεται πόσο λείπει ο τρομερός Lehrer, ο ντράμερ των δύο πρώτων δίσκων, καθώς τα κομμάτια φαίνονται να παίζονται κάπως πιο αργά από το κανονικό. Ίσως πάλι να φταίει και ηλικία. Τέλος πάντων το live είναι πραγματικά πολύ καλό, που γενικώς θα μας ευχαριστήσει, αλλά δεν θα μας ξεσηκώσει.
Το live που θα μας ξεσηκώσει είναι το ανεπίσημο άλμπουμ με τον εύγλωττο τίτλο Live Fast Die Young! που φαίνεται να ηχογραφήθηκε γύρω στα 1985, μάλλον στην Ευρώπη και λίγο μετά την κυκλοφορία του Wonderful. Πραγματικός χείμαρρος αυτός ο δίσκος είναι το τέλειο δείγμα για το τι προσέφεραν οι Circle Jerks στην ιστορική διαδρομή τους. Εδώ κυλούν σαν οδοστρωτήρα εφτά από τα δεκατέσσερα κομμάτια του Group Sex, ενώ και τα υπόλοιπα μη εξαιρουμένων και τα του Wonderful ακούγονται πιο σκληρά και με πιο μανία από τις εκτελέσεις των άλμπουμ δίνοντάς μας να καταλάβουμε πως η εμπειρία ενός live των Circle Jerks ήταν κάτι το μοναδικό.
Πέρασαν οχτώ ολόκληρα από την κυκλοφορία του VI για να φτάσουμε στο 1995 όπου κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ των Circle Jerks με τίτλο Oddities, Abnormalities and Curiosities στην πολυεθνική Mercury. Οχτώ χρόνια στα οποία το γκρουπ κατάφερε να γίνει μύθος. Οχτώ χρόνια με αρκετές ταινίες να δανείζονται τραγούδια τους και πάνω από δυο ντουζίνες punk rock συλλογές να συμπεριλαμβάνουν κάποιο κομμάτι τους. Και όλα αυτά την περίοδο που το punk rock αναβιώνει και οι πρωτεργάτες αυτής της αναβίωσης Offspring, Green Day, Pennywise και οι υπόλοιποι, μιλούν πάντα με θαυμασμό για κάποιους που τους ενέπνευσαν στο ξεκίνημά τους και που θεωρούν πρότυπά τους.
Οι νέοι οπαδοί από τη μεριά τους ακούνε σαν καλά παιδιά το τι τους λένε τα ινδάλματά τους και αρχίζουν να ρωτούν, να βρίσκουν και να μαθαίνουν για κάποιους που λέγανε τότε World Up My Ass, Deny Everything, Letter Bomb και Killing For Jesus. Έτσι το τηλεφώνημα δεν άργησε να γίνει. Οι Hetson, Morris, Clark και Schloss ξαναπιάνουν δουλειά βγαίνοντας πρώτα σε μια περιοδεία επανασύνδεσης η οποία σκίζει σε κάθε γωνιά της Αμερικής, και κατόπιν κυκλοφορώντας τον δίσκο. Προ κυκλοφορίας αυτού μάλιστα η Mercury βγάζει τέσσερα από τα τραγούδια του δίσκου που θ' ακολουθήσει σε δύο σιγκλάκια που είναι μάλιστα και τα πρώτα στην ιστορία του συγκροτήματος. Αυτά είναι τα Teenage Electric/Fable και I Wanna Destroy You/Brick.
Ο δίσκος είναι πολύ μέτριος για τα δεδομένα των Circle Jerks με απλώς μικρές διάσπαρτες αναλαμπές που δεν σώζουν την κατάσταση, ενώ πολλές φορές καταντάει κουραστικός. Αυτό το Αμερικάνικο σκληρό rock με ήχο αλά Dictators τελικά δεν τους βγαίνει και η προσπάθειά τους καταλήγει αποτυχημένη. Το I Wanna Destroy You είναι μια διασκευή στο τραγούδι των Soft Boys ενώ τα δεύτερα φωνητικά σε αυτό είναι της Debbie -Lost In Your Eyes - Gibson μιας κοπέλας που κάποτε αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα pop είδωλα στην Αμερική.
Το γκρουπ βγαίνει σε περιοδείες για την προώθηση του δίσκου αντέχοντας όμως μόνο για ένα μήνα και μοιραία ακολουθεί το αναπόφευκτο. Η διάλυση έρχεται με εκατέρωθεν κατηγορίες κάτι που δε βοηθάει στην υστεροφημία του γκρουπ. Και πάλι ο Hetson ξαναγυρνάει στην σιγουριά των Bad Religion, την ώρα που ο Clark εξαφανίζεται, ενώ ο Schloss παίζει με τους Thelonius Monster μεταξύ άλλων αγνώστων, και κάνει καριέρα σαν session μουσικός σε διάφορους καλλιτέχνες (γνωστή η συνεισφορά του στον Joe Strummer), ενώ εξακολουθεί και γράφει soundtracks. Τέλος ο Morris ασχολείται περισσότερο με το νέο του συγκρότημα τους Midget Handjob ενώ αργότερα θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα με την υγεία του. Σήμερα είναι ένας διαβητικός, στέλεχος σε δισκογραφική εταιρία, δουλεύει με το νέο του γκρουπ αλλά παράλληλα δεν σταματάει να περιοδεύει με την μεγάλη του αγάπη τους Circle Jerks που το νέο τους line up περιλαμβάνει και τον Hetson κα τον Schloss με μοναδικό καινούργιο μέλος τον Kevin Fitzpatrick.