Δέκα πολεμικά άσματα
Ή με τα μελό ή με τα όπλα. Το rock and roll στις περισσότερες εκφάνσεις του (πλην του Frank Zappa) άντλησε έμπνευση κυρίως από τις δύο παραπάνω θεματικές. Μέρες που είναι, ιδού ένα top 10 πολεμοχαρών ή τουλάχιστον στρατευμένων ασμάτων που είτε μιλάνε για πόλεμο, είτε τον εννοούν, είτε τον κατακρίνουν, είτε απλώς έχουν συγγένεια εξ αγχιστείας μαζί του. Κάθε είδους πόλεμο: Νεύρων, ιμπεριαλιστικό, κοινωνικό, με τούρτες, απελευθερωτικό κ.ο.κ.
10. I'll be home for Christmas (Bing Crosby)
Άλλοι πήγαν στον πόλεμο, άλλοι απλώς τραγούδησαν για αυτούς που πήγαν. Ο Bing Crosby είπε την πιο καθησυχαστική ευχή που έδιναν οικογενειάρχες και ερωτευμένοι φεύγοντας για τον πόλεμο. Το τραγούδι έγινε η πρώτη "παραγγελιά" των Αμερικάνων φαντάρων που βρίσκονταν εκτός ΗΠΑ το 1944, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
9. Feel - like -i'm - fixin' - to - die - rag (Country Joe and the Fish)
Πώς μπορεί κάποιος να είναι ο πιο κακοντυμένος άνθρωπος στο Woodstock; Μόνο ο Country Joe το κατάφερε, όπως επίσης και να γράψει τον απόλυτο ύμνο της κερκίδας κατά του πολέμου του Βιετνάμ. Σαρκασμός και πολιτική στο μίξερ του χίπικου αντιπολεμικού κινήματος, έφτιαξαν το απόλυτο χαρμάνι για τα 60s.
8. Kick out the jams (MC5)
Οι MC5 παίζουν έξω από το συνέδριο των Δημοκρατικών και καλούν τους απανταχού mother*ers να τα σπάσουν. Αντίθετα με τις εξυπνάδες του Country Joe και του ψαριού του, εδώ τα πράγματα είναι σαφώς πιο εξεγερμένα, παρότι το τραγούδι απλώς περιγράφει την επί σκηνής παρουσία των MC5 και εάν το έπαιζαν τίποτε άλλοι, θα ήταν ένας προ-hardcore ύμνος. Όταν τα λέει ο Tyner όμως, τα πράγματα είναι αλλιώς...
7. One (Metallica)
Πίσω στις μέρες που οι Metallica έπαιζαν σκληρή μουσική και όχι κάλυψη για ήχους που παράγονται σε εκδοροσφαγεία, εμπνέονταν και από τον Dalton Trumbo. Στιχουργικά, το One είναι περισσότερο ενδοσκοπικό θρίλερ παρά τραγούδι σχετιζόμενο με τον πόλεμο, ωστόσο η μπάντα ακούγεται σαν 3η ορεινή πυροβολαρχία που υλοποιεί διαταγή "πυρ κατά βούληση".
6. World is a ghetto (War)
Γίνεται ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου να μη μνημονευτούν οι War; Γίνεται να μη θεωρηθεί πολεμικό τραγούδι εκείνο που θυμίζει ότι "για μένα και για σένα ο κόσμος είναι ένα γκέτο";
5. Born to win (Woody Guthrie)
Όταν οι ΗΠΑ αποφάσισαν να μπουν στο ευρωπαϊκό πεδίο επιχειρήσεων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, έστειλαν (και) τον Woody Guthrie. Εκείνος, έγραψε ένα τραγουδάκι στο πλοίο που τον πήγαινε στην Αγγλία για να πάρει θάρρος, γιατί όταν προσπάθησε εν μέσω τρικυμίας να πιάσει κανένα σταθμό στο ραδιόφωνο, έπεσε πάνω στο τραγούδι Born to Lose.
4. Sunday bloody Sunday (U2)
Λίγο πριν ο Bono προσαρτήσει τα γυαλιά ηλίου με πλαστική εγχείρηση, οι U2 ήταν κανονικό συγκρότημα και επιπλέον, κανονικοί Ιρλανδοί. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσαν να μη σχολιάσουν την πιο μαύρη μέρα στην ιρλανδική ιστορία, μετά τον πλακωμό του Μάικλ Κόλινς με τον Ίμον ντε Βαλέρα, αλλά και να γράψουν έναν από τους πιο ανεξίτηλους ύμνους του rock and roll.
3. It's a long way to Tipperary (Jack Judge - Harry Williams)
Κατά τη διάρκεια του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, δύο τάγματα Ιρλανδών πεζικάριων του βρετανικού στρατού, γνωστότερα ως "Διαβολεμένα" προελαύνουν στη Βουλώνη τραγουδώντας για το Tipperary,μια ιρλανδική πόλη από την οποία καταγόταν ο ένας εκ των συνθετών του άσματος. Στη συνέχεια, ερμηνεύτηκε με μεγάλη επιτυχία από διάφορα αγγλικά εκστρατευτικά σώματα, καθώς και από την Τζένη Καρέζη στο "Δεσποινίς διευθυντής".
2. Here comes the war (New Model Army)
Και 'war' στον τίτλο και 'army' στο συγκρότημα. Ο Justin Sullivan που μαζί με τον Shane McGowan είναι οι διασημότεροι περφόμερ με δόντια λιγότερα από το οδοντιατρικώς επιτρεπόμενο. Γνήσια προλεταριακά τέκνα του Μπράντφορντ, οι New Model Army, δεν τσιγκουνεύτηκαν ποτέ τα λόγια τους κατά του πολέμου και όλων των ιδεολογημάτων που φτιάχνουν το περιτύλιγμά του.
1. London calling (The Clash)
Το απόλυτο κάλεσμα σε κοινωνική αναταραχή, με τον Strummer να ωρύεται σε τέτοιο βαθμό, που θα μπορούσε άνετα να ξεσηκώσει και μανιοκαταθλιπτικό broker του αμερικάνικου χρηματιστηρίου, μετά από πτώση 37,3%. Αγανακτισμένοι Λονδρέζοι πετάγονται έξω από τις παμπ, αφού έχουν βάλει τον μπάρμαν να τραγανίσει το last order καμπανάκι του και τα βάζουν με ό,τι τους τη σπάει περισσότερο: Την Θάτσερ, τους Μπιτλς, το Λονδίνο, την πυρηνική απειλή.