Έντεκα κι ένας τρόποι για να πεις "αντίο"

(Κι εσένα ανaγνώστη, όταν σε πιάσουν τάσεις φυγής από τη σελίδα, κάνε κλικ στα λινκ για να παίξει η μουσική)

1. Asda Town - Suede: Οι τάσεις φυγής γεννιούνται πάντα στην εφηβεία, τότε που ο άνθρωπος που τα βρίσκει όλα έτοιμα συνειδητοποιεί ότι το ταβάνι του δωματίου δεν είναι ο τελικός προορισμός και ανυπομονεί για την ώρα που θα βγάλει φτερά και θα πετάξει.

2. Smalltown - Lou Reed & John Cale: Οι τάσεις φυγής γεννιούνται πάντα στην εφηβεία, όταν ο μελλοντικός φυγάς αρχίζει κι αισθάνεται πολύ μεγάλος για την μικρή του πόλη. Αλλά σιγά-σιγά όλοι έχουν φύγει από τα χωριά τους, πήγαν στις πόλεις, έγιναν μέλη του μεταμοντέρνου, "παγκόσμιου χωριού". Από δω, ξέρει κανείς πώς ξεφεύγουμε;

3. We Gotta Get Out of this Place - the Animals: Τάσεις φυγής, μέρος τρίτο και τελευταίο της τριλογίας: Για κείνες τις φορές όπου αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο ο χώρος στον οποίο μπορεί να απλωθεί η εντροπία του εγώ για να μην μουδιάσει, αλλά η ίδια σου η επιβίωση.

4. I Wanna Be Sedated - the Ramones: "24 hours ago"... Ποτέ δε θα μάθουμε τι ακριβώς έγινε τότε, αλλά δεν έχει και πολύ σημασία τελικά. Κι εσύ αγαπητέ αναγνώστη κάποτε θα έχεις νιώσει το ωστικό κύμα ενός γεγονότος το οποίο σ' έσπρωξε άρον-άρον στο κοντινότερο λιμάνι / ΚΤΕΛ / αεροδρόμιο με τη δικαιολογία της αναζήτησης μιας λύσης, αλλά στην πραγματικότητα σε μια ωμή προσπάθεια αποφυγής της άσχημης κατάστασης. Αλλά έλα που εξ' ορισμού η άσχημη κατάσταση δεν ξέρει να ταξιδεύει, οπότε και το πιο πιθανό είναι να τη βρεις να καλοκάθεται στον καναπέ του σπιτιού σου όταν επιστρέψεις από το εν λόγω ταξίδι, κρατώντας στο χέρι ένα κουτί sedatives και χαμογελώντας.

5. The Passenger - Iggy Pop: Ο κόσμος ανήκει στους οδηγούς αυτοκινήτου. Κι όμως, υπάρχει και μια άλλη πλευρά, εκείνη των καθ' έξη και κατά συνείδηση επιβατών. Το βλέμμα του γεννημένου Επιβάτη κόβει στα δύο τα τοπία έξω από το παράθυρο, ξέροντας πολύ καλά ότι το Ταξίδι είναι ένα σημείο στο ποτάμι της θνητότητάς του που δεν είναι γραφτό να το διαβεί δυο φορές. Τουλάχιστον το τραγούδι μπορούμε να το βάζουμε και να το ξαναβάζουμε να παίζει.

6. All We Need Is A Long Vehicle - Emir Kusturica & The No Smoking Orchestra: Τρία είναι τα πράγματα που χρειάζονται για το ταξίδι: μια οδοντόβουρτσα, η γλώσσα (που μιλάς) και μια γερή δόση ελπίδας. Και κάτι ακόμα: μια μεγάλη καρότσα γιατί το ταξίδι για το οποίο μιλάμε δεν είναι απλά μια μετακόμιση. Είναι το δρασκέλισμα των συνόρων, η διάβαση από τον τόπο που σε φώναζαν "ξένο" στον τόπο όπου πραγματικά είσαι ένας τέτοιος.

7. Ο Δρόμος - Χειμερινοί Κολυμβητές: "O δρόμος που γλιστράει μες τους λόφους είναι φορτωμένος με ναπάλμ..." Να' τη η τελευταία λέξη του στίχου, σκέτο ναπάλμ, να ανατινάσσει όλο το τοπίο ανεπιστρεπτί στην άλλη άκρη της πραγματικότητας, ακριβώς όπως ξέρουν τόσο καλά να κάνουν οι καλύτεροι των ποιητών. Και σ' αυτό το τραγούδι κάποιος φεύγει "ψάχνοντας να βρει μιαν άκρη", πάνω στο ποδήλατο αυτή τη φορά. Τη βρήκε; ρωτάτε. Βρίσκουν ποτέ οι λέξεις την άκρη; σας απαντώ.

8. Evening Over Rooftops - Edgar Broughton Band: Η βενζίνη του μυαλού είναι τα σούρουπα της Άνοιξης. Τότε όλο και κάποιος θ' αφουγκραστεί την ακινησία του χρόνου, εκεί ακριβώς όπου αυτός (ο χρόνος) γυρίζει με άπειρη ταχύτητα γύρω από τον εαυτό του. Η συνειδητοποίηση ότι κάποια πράγματα που είδες δεν μπορεί να τα δε κανένας άλλος και το χαμόγελο του σύμπαντος που την ακολουθεί, είναι πιο πολύτιμα κι από το πιο ακριβό ταξίδι.

9. One Cup of Coffee - Bob Marley: Οι δικηγόροι μπορεί να μιλάνε μέρες επί ημερών για τα δίκια του ενός και του άλλου, αλλά η αλήθεια παραμένει το ίδιο σκληρή: ο πιο ανεπιθύμητος είναι κι αυτός που θα πει τελευταίος απ' όλους "αντίο".

10. Here Comes A City - The Go - Betweens: Έρχεσαι καταπάνω μου ή εγώ τρέχω γρήγορα; Φεύγει το τρένο ή έμεινες πίσω στο σταθμό; Είχε τόσους κατοίκους όσους λένε η πόλη που πήγες, ή ζει εκεί το πρόσωπο που με τόση αγάπη σε φιλοξένησε; Γιατί οι άνθρωποι που μοιάζουν με τον Ντοστογιέφσκι δεν πρόκειται να γράψουν ποτέ σαν αυτόν; Κάθε ταξίδι είναι και μια αλλαγή οπτικής γωνίας.

11. Love me two times - the Doors: Ανάμεσα στα προαιώνια φιλοσοφικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, ιδού κι ένα μικρότερης εμβέλειας αλλά ζωτικής σημασίας: τελικά ποια επαφή έχει την μεγαλύτερη αξία και κουβαλάει την περισσότερη ένταση; Αυτή το βράδυ πριν φύγεις ή τη μέρα που επιστρέφεις; Η απάντηση δε θ' αργήσει.

12. Coming Home Soon - Television Personalities: Τόση ώρα που διαβάζετε κι ακούτε τα τραγούδια που σας θυμίζω, σκέφτεστε αποχαιρετισμούς, ανθρώπους που φεύγουν αφήνοντας πίσω τους, ανθρώπους, συντρίμμια, τον πλανήτη γη. Κι όμως, υπάρχει κι άλλο ένα φευγιό, το οποίο τα τελευταία χρόνια της "τουριστικής ανάπτυξης" έχει περάσει στ' αζήτητα. Γιατί πλέον μαγκιά είναι να "την κάνεις", να "μην κολλάς", να την στρίβεις διά του αρραβώνος. Κάποιοι όμως επιμένουν διαφορετικά, έστω και με βαρύ τίμημα. Είναι αυτοί που δε βλέπουν την ώρα να ξεφύγουν από τα σκηνικά που τους επιβάλλει η μία ή η άλλη υποχρέωση της αστικής μας νομαδοποίησης για να γυρίσουν στη θαλπωρή μιας γνωστής και πάντα ανοιχτής αγκαλιάς. Κάποιες φορές, το καλύτερο ταξίδι είναι της επιστροφής.