Forward to the past: 1982
Ήταν μια από τις καλές χρονιές για τη μουσική που μας ενδιαφέρει. Ο Μίλτος Τσίπτσιος ξεχώρισε τα καλύτερα άλμπουμ και τα καλύτερα τραγούδια της.
"Ντάρι-Ντάρι στο γιαλό πετούν οι γλάροι" τραγουδά ο Πάριος, "έξω από το NATO και την EOK" αναφωνεί με στόμφο ο Ανδρέας.. Ήλθε κι έφυγε το 82 και τα λαϊκοτσιφτετέλια στο ζενίθ τους. Στο ραδιόφωνο ακούω "Τι Σαββάτο βράδυ τι Κυριακή πρωί" από Ρίτα Σακελλαρίου και αυτή η Αποκαζαντζιδικοποίηση του Ελληνικού λαού δεν ήλθε πάλι.
Πέθανε ο Λοίζος, ποιος ήταν αυτός; Πήρε Όσκαρ ο Παπαθανασίου. Ποιος είναι αυτός;
Δώδεκα χρόνια άτιτλοι. Πόσα ακόμη; Ελληνικό rock; Viva Sharp Ties.
Όλο το σύμπαν στα πόδια της Olivia Newton John με το Physical, οι σκληροί χεβυμεταλλάδες ανακάλυψαν νέο θεό που τον λένε Dickinson, οι πιο soft συμβιβάζονται με το Eye Of The Tiger, και για τις πιο ώριμες κυρίες παρακαλώ μια δόση Avalon.
Στα αμιγώς "καθ' ημάς", χειρότερα των προηγούμενων τα A Kiss In A Dream House των Siouxsie And The Banshees, The Sky's Gone Out από Bauhaus, μέτριο το Now Then από Stiff Little Fingers, κατώτερα του αναμενόμενου τα Revelations από Killing Joke, The Gift από Jam, ήθελα καλύτερο το Strawberries από Damned, δεν έχω βγάλει ακόμη άκρη με το καινούργιο Clash.
Διαλύθηκαν οι Teardrop Explodes (κρίμα), οι Magazine (πιο κρίμα), δεν διαλύθηκαν οι New Order και εξακολουθούν να ασελγούν στο κουφάρι των Joy Division, ακόμη μία πατάτα από τους Sound, μέτριοι φέτος οι Gang Of Four, διάλλειμα, ανασύνταξη και ετοιμασία για τρίτο αριστούργημα για τους Echo And The Bunnymen.
Στα καλά, αυτά των Cocteau Twins (Garlands), Modern English (After The Snow), Fad Gadget (Under The Flag) και Virgin Prunes (If I Die I Die).
Απέναντι, κοσμογονία. Τ' όνομά του Hardcore. Είναι φρέσκο, εξτρεμιστικό και φέρνει το punk στα άκρα, με πιο γρήγορα και μικρότερης χρονικής διάρκειας τραγούδια. Φιντάνια του είδους οι 7 Seconds, Husker Du, Agent Orange, MDC και Social Distortion. Ενδιαφέρον, να δούμε πως θα πάει. Όπως ενδιαφέρον ακούγεται και αυτό που παίζουν οι No Trend, Swans και Sonic Youth. Είναι καινούργιο, δύστροπο, το λένε No Wave και έχει μέλλον.
Μετά τα περσινά σοκ των Youth Of America και Damaged, φέτος άρεσαν οι Zero Boys (Vicious Circle), Meat Puppets (Meat Puppets), MDC (Millions Of Dead Cups), Bad Religion (How Could Hell Be Any Worse), Fear (The Record) και Angry Samoans (Back From Samoans).
Μεγαλύτερη ελπίδα για το μέλλον οι Certain General με το φοβερό EP Holiday Of Love, χειρότερο συγκρότημα για Τρίτη συνεχόμενη χρονιά οι Dire Straits.
Σημαντικότερη στιγμή της χρονιάς ο πανηγυρισμός του Ταρντέλλι στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου, σημαντικότερα άλμπουμ της χρονιάς τα παρακάτω με σχεδόν αξιολογική σειρά.
11) Au Pairs: Sense And Sensuality. Είναι Κάμερα, παίζουν δύο αγόρια και δύο κορίτσια και συνδυάζουν θαυμαστά το new wave με το funk πασπαλίζοντας τα με σκληρό κιθαριστικό punk.
10) Cure: Pornography. Ο τραγουδιστής τους είχε ένα όνειρο. Να γίνει ο Curtis στη θέση του Curtis. Δεν τα κατάφερε (ακόμη) και εδώ βγάζει τον καημό του. Αργό, εφιαλτικό, καταθλιπτικό, με ψυχρά σύνθια και γεμάτο echo άλμπουμ που στο τέλος καταντά εθιστικό. Όπως πρέπει...
09) Dead Kennedys: Plastic Surgery Disasters. Τα φρέσκα φρούτα ήταν η επιτομή του punk στιχουργικά και συνθετικά, η πίστη στο Χριστό χαρντκοριά ολκής. Εδώ ο τέλειος συνδυασμός των δύο. Αν δεν μαλώσουν και διαλυθούν θα δώσουν πολλά ακόμη.
08) Bad Brains: Bad Brains. Νέο γκρουπ από Νέα Υόρκη. Είναι μαύροι και παίζουν μουσική για άσπρους σε maximum ταχύτητες στέλνοντας την αδρεναλίνη στα ύψη. Ο τραγουδιστής ανεβοκατεβάζει οκτάβες για πλάκα, ενώ κάποιο κόλπο πρέπει να κάνουν με τα τόσο γρήγορα ντραμς, ή ο ντράμερ είναι εξωγήινος. Κυκλοφορεί σε κασέτα.
07) Birthday Party: Junkyard. Ο τραγουδιστής τους το έχει πάρει πάνω του και πουλάει μαγκιές σε συνεντεύξεις. Αν τους παρατήσει για σόλο καριέρα θα σπαστώ και δεν πρόκειται να τον ξανακούσω. Εδώ παραδίδουν ένα αψεγάδιαστο δείγμα υψίστης ποιότητας με ήχους πρωτόγονα μοντέρνους, με φωνητικά σαν θεόσταλτες ψαλμωδίες και με μια rhythm section που σε κάνει ν' αναρωτιέσαι τι σόι ταλέντο κυκλοφορεί εκεί έξω. Όσοι δεν τους γνωρίζεται ακόμη σπεύσατε.
06) Fall: Hex Enduction Hour. Και αυτό Κάμερα είναι. Και σε χορταστική δόση. Αυτούς ή τους μισείς, ή τους αγαπάς. Παίζουν δύσκολα και όχι για τη διασκέδασή σου. Έχουν δύο ντράμερ και ο τραγουδιστής ανέφερε πως μετά από αυτό το άλμπουμ θα διαλυθούν. Κρίμα γιατί είχαν πολλά να προσφέρουν.
05) Crass: Christ The Album. Είναι οι ηγέτες ενός είδους που λέγεται anarcho-punk, έχουν πολλά να πουν και τα λένε συχνά. Για φέτος έβγαλαν το Christ που είναι διπλό έχει και βιβλίο, έχει και αφίσα σε πρωτόγνωρη συσκευασία πολυτελείας που την πουλάνε κοψοχρονιά. Στην Ελλάδα ο εισαγωγέας όμως μας έκλεψε ασύστολα. 1150 δραχμές το χρέωσε.
04) Subhumans: The Day The Country Died. Και αυτοί όμοιοι με τους παραπάνω, με ίδια ουσιαστικά θεματολογία, αλλά διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Λειτουργούν σαν μελλοντολόγοι και μας προετοιμάζουν για αυτά που έρχονται.
03) -: Everything Went Black. Το συγκρότημα είναι οι Black Flag αλλά η εταιρία τους δεν τους επιτρέπει να το χρησιμοποιούν σε δίσκους και βγήκε με τα ονόματα των μελών τους. Οι τρεις πρώην τραγουδιστές (τώρα έχουν τέταρτο) καταλαμβάνουν από μία πλευρά. Στην τέταρτη διαφημίσεις.
02) Flipper: Album - Generic Flipper. Και αυτοί hardcore παίζουν αλλά σα να βάζεις σαρανταπεντάρι στις τριάντα τρεις στροφές. Ήχος αλλοπρόσαλλος, αργός και μεθυστικός ας τον πούμε avant-garde noise punk. Θα δημιουργήσουν σχολή.
01) Dancing Did: And Did Those Feet. Και τρίτο Κάμερα. Φέτος ήταν η χρονιά της. Ότι καλύτερο έχει ακουστεί σε ήχο από τότε που οι πρωτόγονοι έπαιζαν ταμ-ταμ ανεβασμένοι στα δέντρα ως σήμερα. Είναι σαν οι Clash να ζούσαν στον μεσαίωνα και να διασκέδαζαν το κοινό πριν οι ιερείς ρίξουν στην πυρά τις μάγισσες. Το next big thing της νέας μουσικής.
Θα μπορούσαν επίσης να είναι στην ενδεκάδα και τα:
X - Under The Big Black Sun
Gun Club - Miami
Descendents - Milo Goes To College
Circle Jerks - Wild In The Streets
Adicts - Sound of Music
Anti Nowhere League - We Are The League
Bad Religion - How Could Hell Be Any Worse?
Καλύτερα τραγούδια που δεν προέρχονται από τους άνωθεν έντεκα τα:
11) Angelic Upstarts - Woman In Disguise. Από το ομότιτλο EP.
10) Birthday Party - Loose. Από το live άλμπουμ Drunk On The Popes Blood.
09) Bauhaus - Rose Garden Funeral Of Sores. Από το live άλμπουμ Press The Eject And Give Me The Tape.
08) Crass - How Does It Feel To Be Mother Of A 1000 Dead?
07) Mob - No Doves Fly Here.
06) Certain General - Hello My God. Από το Holiday Of Love.
05) Zounds - Dancing
04) GBH - City Baby Attacked By Rats
03)MDC - John Wayne Was A Nazi από το LP Millions Of Dead Cops.
02) Cocteau Twins - Alas Dies Laughing. Από το EP Lullabies.
01) Virgin Prunes - Pagan Love Song.