Grammy Awards: Cover Design (A Historical View)

Το Βρετανικό δημιουργικό στούντιο Hipgnosis ήταν το αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής ROCK σχεδιαστικής έκφρασης την δεκαετία του 70. Αποφεύγοντας την τελεία και την παύλα, θυμίζω τα σχεδόν άπαντα Pink Floyd, το Quatermass, το Electric Warrior, το Edgar Broughton Band, το Pilgrimage και το Argus, το Flash, το Bad Company και μεταξύ άλλων που τους εμπιστεύτηκαν τυφλά οι UFO, Genesis, Black Sabbath, 10cc, ELO, ELP, Audience, The Pretty Things, Renaissance, AC/DC, Wings, Peter Gabriel, XTC, Scorpions, Rainbow, Alan Parsons κ.π.α. Με έμφαση στο φωτογραφικό concept, ως συνήθως, στο Houses Of The Holly οι Hipgnosis δημιουργούν μια εξωπραγματική και συνάμα οικεία εικόνα (ως συνήθως) και χαράζουν την μορφή του δίσκου μοναδικά και για πάντα.

Ο John Berg είχε την τύχη να γίνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής στην Columbia / CBS το 1961 ύστερα από συνέντευξη που έδωσε στον Bob Cato ψάχνοντας για δουλειά. Άλλο ένα άστρο άναψε την κατάλληλη στιγμή. Η απόλυτη ισορροπία του καλλιτεχνικά ορθού με την ελεύθερη δημιουργική έκφραση. Ένας επαγγελματίας δοκιμασμένος σε εξώφυλλα Dylan, Springsteen, Monk και δεν αναφέρω άλλους ανάμεσα από τα πολλές εκατοντάδες που έχει εργαστεί. Η μεθοδική και συστηματική δουλειά που έκανε για δεκάδες άλμπουμ των Chicago φτάνει στο αποκορύφωμα της στο εξώφυλλο του XIV το 1980. Το λογότυπο πλέον σε δακτυλικό αποτύπωμα στην ίδια θέση με το αντίστοιχο της μπάρας σοκολάτας και όλων των άλλων. Το απόλυτο λογότυπο, σαν της Coca Cola, σε μια μπάντα. Ευδιαθεσία, χιούμορ και ευτυχία ενός graphic designer στη Νέα Υόρκη στην κατάλληλη θέση, πριν τα CD.

Το Songs for Drella παίζει με το Α/Μ όπως αμέτρητα άλλα εξώφυλλα. Η επιλογή στην παρουσίαση είναι ας πούμε ένας μικρός φόρος τιμής στους δημιουργούς που δεν ακροβατούν ανάμεσα στο mainstream και στην ανεξάρτητη καλλιτεχνική έκφραση αλλά όντας προσηλωμένοι στην δημιουργική τους ελευθερία, αναπόφευκτα είναι καλοδεχούμενοι από τους όποιους κατεστημένους κύκλους της μουσικής βιομηχανίας. Τα προηγούμενα ισχύουν και για τους μουσικούς, δημιουργούς του δίσκου, αλλά και για τον art director / graphic designer Tom Recchion.

Ας θυμηθούμε τώρα μερικά θρυλικά εξώφυλλα με τα επόμενα αναπληρωματικά:

1. Bob Dylan - Greatest Hits (1968 nomination: Bob Cato, John Berg & Gerald Schatsberg)
2. The Who - Quadrophenia (1975 nomination: Ethan A. Russell)
3. Pink Floyd - Wish You Were Here (1976 nomination: Hipgnosis)
4. Led Zeppelin - Physical Graffiti (1976 nomination: AGI)
5. Lou Reed - Coney Island Boy (1977 nomination: Acy Lehman)
6. The Cars - The Cars (1979 nomination: Ron Coro)
7. Talking Heads - Fear Of Music (1980 nomination: John Gillespie)
8. Miles Davis - Tutu (1987 award: Eiko Ishioka)
9. REM - Document (1988 nomination: Ron Scarselli)
10. The Pixies - Bossanova (1991 nomination: Vaughan Oliver)
11. Alice In Chains - Jar Of Flies (1995 nomination: Mary Maurer)

Για την συνέχεια κάποια σχετικά άγνωστα άλμπουμ με πολύ καλά εξώφυλλα. Πόσοι έχουν κρατήσει στα χέρια τους κάποιο από αυτά;

1. Frank Sinatra - Sings for Only The Lonely (1959 award: Frank Sinatra)
2. Judy Garland - Judie At Camegie Hall (1962 award: Jim Silke)
3. Carl Reiner & Mel Brooks - At the Cannes Film Festival (1964 nomination: Edward L. Thrasher)
4. Duke Ellington - Concert In The Virgin Islands (1966 nomination: Ed Thrasher & Patrick Blackwell)
5. The Crusaders - Talk That Talk (1967 nomination: Peter Whorf & Woody Woodward)
6. BB King - Indianola Mississippi (1971 award: Robert Lockhart & Ivan Nagy)
7. Nitty Gritty Dirt Band - Uncle Charlie and His Dog Teddy (1971 nomination: Woody Woodward, William E. McEuen & Dean O. Torrance)
8. Flash - Flash (1973 nomionation: Hipgnosis & Poe)
9. Eric Gale - Ginseng Woman (1978 nomination: Paula Scher)
10. Martin Briley - One Night With A Stranger (1984 nomination: Bill Levy & Murray Whiteman)
11. The Allan Parson Project - Stereotomy (1987 nomination: Andrew Ellis & Colin Chambers)

...και τα δεν πιστεύω ότι προτάθηκε τέτοιο εξώφυλλο: (Σημειώνω ότι τα περισσότερα για διάφορους λόγους δεν θα τα ξεχάσω ποτέ, από διάφορες οπτικές γωνίες είναι σωστά σχεδιασμένα, αλλά για κάποιο λόγο με ανακατεύουν)

1. Allan Sherman - My Son, the Folk Singer (1963 nomination: Ken Kim)
2. Vaughn Meader - The First Family (1963 nomination: Bill Longcore)
3. Don Bowman - From Mexico With Laugh (1968 nomination: Robert Jones & Howard Cooper)
4. Pidgeon - Pidgeon (1970 nomination: Tom Lazarus, Gene Brownell & Bill Gordon)
5. Mason Williams - Hand Made (1971 nomination: Ed Thrasher & Dave Bhang)
6. Pollution - Pollution (1972 award: Gene Brownell & Dean O. Torrance)
7. Bob Scaggs - Silk Degrees (1977 nomination: Ron Coro & Nancy Donald)
8. Bruce Roberets - Bruce Roberts (1979 nomination: Tony Lane)
9. Elvis Costello - Mighty Like A Rose (1992 nomination: Dirk Walter)
10. Jonie Mitchel Turbulent Indigo (1996 award: Robbie Cavolina & Joni Mitchell)
11. Dixie Chicks - Home (2003 award: Kevin Reagan)

Μέρος πρώτο