Γυναίκες μέλη σε down under μπάντες
Δεν αποτελεί (και δεν έπρεπε πια) ν' αποτελεί είδηση η γυνακεία συμμετοχή σε ένα ροκ συγκρότημα. Ωστόσο στην ιστορική προοπτική έχει ακόμη νόημα μια ξεχωριστή αναφορά. Του Παναγιώτη Αναστασόπουλου
Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω στον τραγουδιστή ή τον κιθαρίστα ενός συγκροτήματος, με αποτέλεσμα τα λοιπά μέλη να παραμένουν εκ των πραγμάτων σε ένα σχετικό ή μη περιθώριο. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν ως φόρο τιμής σε τέτοιους όχι τόσο εμφανείς πρωταγωνιστές, επέλεξα να θυμίσω επιγραμματικά δεκαπέντε γυναίκες που συμμετείχαν ή συμμετέχουν ακόμα σε συγκροτήματα από την Αυστραλία και -τιμής ένεκεν- τη Νέα Ζηλανδία.
Amanda Brown
Η Amanda Brown, που εμφανιζόταν στους δίσκους και ως Oliver Tambo, έκανε αισθητή την παρουσία της στους προερχόμενους από το Μπρισμπέιν The Go-Betweens κυρίως χάρη στο εξώφυλλο του “16 Lovers Lane” και τα βίντεο κλιπ των “Streets of Your Town” και “Was There Anything I Could Do”, αν και είχε ενταχθεί στη μπάντα από το 1986, για να παραμείνει επί μία τριετία. Έπαιζε βιολί, όμποε, ταμπουρίνο και έκανε δεύτερα φωνητικά, σε ένα συγκρότημα που αποδείχτηκε πολύ φιλόξενο για γυναίκες μουσικούς (Lindy Morrison, Janet Weiss).
Jill Birt
Η αρχιτέκτονας Jillian Margaret Birt αγαπούσε πολύ τα κίμπορντς και η αγάπη της αυτή την έφερε αρχικά να παίζει στη Μελβούρνη με τους What Are Little Boys Made Of, για να αποτελέσει ακολούθως σταθερό μέλος των The Triffids που κατάγονταν από το Περθ καθόλη την πορεία τους, δηλαδή από το 1983 έως το 1989. Συμμετείχε και στα πέντε υπέροχα άλμπουμ που ηχογράφησε η μπάντα, μετά τη διάλυση της οποίας παντρεύτηκε τον ντράμερ του συγκροτήματος Alan MacDonald.
Janine Hall
Η γεννημένη στη Νέα Ζηλανδία μπασίστρια Janine Hall μετακόμισε στην Αυστραλία, με αποτέλεσμα να προλάβει να ενταχθεί στο ευρύτερο punk-rock ξέσπασμα της δεκαετίας του ’70 ξεκινώντας από τη Μελβούρνη μέσω των Young Charlatans (1977-1978), να μεταπηδήσει στο Μπρισμπέιν και τους Saints (1979-1982, 1984-1985) και να ολοκληρώσει τη μουσική της πορεία επιστρέφοντας στη Μελβούρνη για τους Weddings Parties Anything (1986-1987), πριν ασχοληθεί στη συνέχεια με τη φυσικοπαθητική.
Angie Pepper
Η Angie Pepper τραγούδησε στους επιδραστικούς The Hitmen, που επίσης έδρευαν στο Σίδνεϊ, από το 1977 μέχρι το 1978, χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ την πόλη της, αφού στη συνέχεια μετείχε από το 1982 μέχρι το 1984 στους δικούς της The Angie Pepper Band, όπου έπαιζε κιθάρα ο σύζυγός της Deniz Tek (Radio Birdman, The Visitors, New Race), για να καταλήξει στους The Passengers.
Lindsay O'Meara
Η μπασίστρια Lindsay O'Meara ξεκίνησε το 1976 με τους πρωτοποριακούς Voigt/46, από το Σίδνεϊ, για να φύγει τρία χρόνια αργότερα για τη Μελβούρνη, προκειμένου να συμμετάσχει στη δεύτερη βραχύβια εκδοχή των Crime & the City Solution. Στη συνέχεια, αν και ήρθε σε επαφή με τους The Boys Next Door (που εξελίχθηκαν σε The Birthday Party), εντάχθηκε στους Pel Mel από το Νιουκάσλ από το 1980 μέχρι το 1981.
Louise Elliot
Η σαξοφωνίστρια Louise Elliot υπήρξε μέλος στις δύο πολύ επιδραστικές μπάντες του Ed Kuepper, στους Laughing Clowns από το Σίδνεϊ και στους The Saints από το Μπρισμπέιν. Με τους πρώτους συνεργάστηκε κατά τα χρονικά διαστήματα 1981-1984 και 2009-2010, ενώ με τους δεύτερους το 1985. Ακολούθως επικεντρώθηκε στη μεγάλη της αγάπη, τη jazz, σχηματίζοντας το ανσάμπλ The Jazzhearts.
Lesley-Anne "Coo" Bennett
Η πιανίστρια και τραγουδίστρια Lesley-Anne "Coo" Bennett ξεκίνησε με τους Lavender Disaster, αλλά σύντομα άφησε το Περθ για να ενταχθεί το 1985 στους Toys Went Berserk από το Σίδνεϊ, αφήνοντας ελεύθερες τις επιρροές που είχε από το Ντιτρόιτ και τους Siouxsie and the Banshees (οι οποίοι αποτέλεσαν έμπνευση για την ονομασία τους) για να σμίξουν με έναν ασυνήθιστο τρόπο.
Chrissy Amphlett
Η ναζιάρα Christine Joy Amphlett, το 1980 ως ιδρυτικό μέλος των Divinyls στο Σίδνεϊ, διέφυγε για λίγο καιρό από τη σχετική αφάνεια, πετυχαίνοντας ιδίως το 1991 όσα δεν είχε καταφέρει ως ηθοποιός, δηλαδή τραγουδώντας και προκαλώντας και μάλιστα, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.
Janet English
Η Janet English εντάχθηκε στους Spiderbait που είχαν έδρα το Φίνλεϊ από το 1989 και παραμένει στη σύνθεσή τους μέχρι σήμερα, παίζοντας μπάσο και τραγουδώντας. Πριν δύο χρόνια η μπάντα κυκλοφόρησε προς τιμήν της το “Sounds In the Key Of J”, που όποιος ακούσει θα νιώσει τι σημαίνει “Outta My Head”.
Kathy Wemyss
Η κατά βάση τρομπετίστρια Kathy Wemyss είχε κλασική παιδεία και περιστασιακά έπαιζε βιολί και κιθάρα. Υπήρξε μέλος και συνεργάστηκε με πολλά συγκροτήματα της Αυστραλίας, μεταξύ των οποίων οι Wet Taxis (1986-1988), Kings of the World (1988-1989), Chad's Tree (1989), The Jackson Code (1989-1990), Pressed Meat & The Smallgoods (1990) και The Blackeyed Susans (1991).
Nicola Schultz
Η μπασίστρια Nicola Schultz υπήρξε ιδρυτικό μέλος των Swirl από το Σίδνεϊ, στους οποίους παρέμεινε από το 1991 μέχρι το 1997, οπότε ήρθε στη μπάντα η Keira Hodgkison. Παραμένει ενεργή δημιουργικά, κυκλοφορώντας προσωπικά άλμπουμ και Ε.Ρ.s.
Cathy Webb
Η Cathy Webb από το 1985 μέχρι το 1987 έπαιξε μπάσο στους Kryptonics από το Περθ, ενώ στη συνέχεια πήγε στο Σίδνεϊ και εντάχθηκε στους Ratcat, με τους οποίους έπαιξε το 1988.
Sherry Rich
Η κιθαρίστρια και τραγουδίστρια Sherry Rich-Plant με το ψευδώνυμο Sherry Valier το 1988 έφτιαξε στη Μελβούρνη τη γυναικεία trash pop - garage rock μπάντα, τις Girl Monstar, που παρέμεινε ενεργή μέχρι το 1993. Ύστερα ακολούθησε προσωπική καριέρα, μετείχε στους Sherry Rich and the Grievous Angels (1994-1996), σχημάτισε την οικογενειακή μπάντα The Rich Family (όπου έπαιζε και η μαμά της!) και συνεργάστηκε με πολλά άλλα γκρουπ.
Dianne Spence
Η σαξοφωνίστρια Dianne Spence γεννήθηκε στη Νέα Ζηλανδία, αλλά έγινε κάτοικος Σίδνεϊ το 1980. Έπαιξε με τους Laughing Clowns, τον Ed Kuepper, τους Wet Taxis, τον Louis Tillett και τους Happy Hate Me Nots.
Erica Scally
Η Erica Scally συνέδεσε το όνομά της με τους The Chills του Martin Phillipps από το Ντανίντεν της Νέας Ζηλανδίας σε σαφώς μεταγενέστερη εποχή των “Pink Frost” και “Heavenly Pop Hit”. Συγκεκριμένα, από το 2006 μέχρι το 2010 έπαιζε κυρίως πλήκτρα, ενώ από τότε και στο εξής επικεντρώθηκε στο βιολί και τα δεύτερα φωνητικά.