Hellovision 2012

Οι εκπρόσωποί μας κληρώθηκαν να εμφανιστούν έβδομοι, μετά την Αγγλία και πριν τις Βορειοκεντρικές Πολιτείες. Στα στοιχήματα πάμε πολύ καλά. Του Μπάμπη Αργυρίου

RnRHell1. USA - East Coast

Lux Interior (vox), Johnny Thunders (guitar), Sterling Morrison (guitar), Dee Dee Ramone (bass), Jerry Nolan (drums)
Τραγούδι: Werewolfs detest heaven
"Καλωσήρθατε στην πρώτη Hellovision αμετανόητοι ρόκερς/κούδες. Είμαι ο John Peel και μ' έχωσαν εδώ να κάνω τον σχολιαστή μιας κι ο Άλκης Στέας τα σπάει στου παραδείσου τα μπουζούκια. Οι εκπρόσωποι της Νέας Υόρκης ξεκίνησαν το show σκοράροντας από τ'αποδυτήρια με ένα μανιασμένο psychobilly που θα μπορούσε να προκαλέσει έμφραγμα στον Rudi Protrudi αν το φεστιβάλ μεταδιδόταν στον πάνω κόσμο. Ο Lux χρειάστηκε 30 δευτερόλεπτα για να μείνει τσίτσιδος και να βουτήξει στο κοινό - διαόλου κάλτσα o τύπος, μια ζωή (κι ένα θάνατο)!".

2. Australia

David McComb (vocals, guitar), Grant McLennan (guitar, vocals), Rowland S. Howard (guitar), Tracy Pew (bass), Steve Prestwich (drums)
Τραγούδι: It's been a hell of a hammer (the hammer)
"That's what I call aussie supergroup: Triffids, Go-Betweens, Birthday Party και Cold Chisel. (Ο καημένος ο Tracy έχασε χρονιά και δεν δικαιούται είσοδο στο club των 27ρηδων). Σύμφωνα με πληροφορίες μου έφαγε πόρτα ο Michael Hutchence που τους παρακαλούσε να τον δεχτούν στο γκρουπ. Εξεπλάγησαν όλοι με το κομμάτι που παρουσίασαν - ένα δωδεκάλεπτο post-rock bolero που ξεκίνησε σαν ψίθυρος και τέλειωσε σαν μπουρίνι. Λίγοι όμως ήταν αυτοί που αντέδρασαν με ενθουσιασμό` οι περισσότεροι άκουγαν κουνώντας το πόδι ή την ουρά τους".

3. Jamaica

Bob Marley (vocals), Peter Tosh (vocals), Carlton Barrett (vocals), Junior Braithwaite (vocals)
Τραγούδι: Greenfields
"Posthumous Wailers reunion και ακαπέλα εκτέλεση του τραγουδιού των Brothers Four, ενός τραγουδιού που σαφώς ανήκει στο παραδείσιο ρεπερτόριο. Αλλά αυτό είναι το πλεονέκτημα του να είσαι μουσικός σ'αυτή την πλευρά του γαλαξία` διασκευάζεις και τον Ακάθιστο ύμνο και κανείς δεν... σηκώνεται να διαμαρτυρηθεί. Όμως, τι υπονοείτε με τις πρασινάδες αδέρφια που έχετε καπνίσει τη μισή Ιαμαϊκή; Πλάκα είχε ο Tosh που σχημάτιζε το σήμα της νίκης με τα δάχτυλα και μετά τα έχωνε στις τρύπες του κρανίου του, τρύπες που του άνοιξε αυτός που τον έστειλε πρόωρα εδώ".

4. USA - West Coast

Cpt Beefheart (vocals), Tim Buckley (guitar), Jerry Garcia (guitar), John Cipollina (guitar), Frank Zappa (drums), Arthur Lee (harmonica)
Τραγούδι: I suck bonytongues and I blow houndsharks
"Μπουμπούμ μπουμπούμ! Boogie wonderland, yesss! Οι κολασμένοι παραληρούσαν, κάπου πήρε το μάτι μου και τον John Lee Hooker να επιδίδεται σε headbanging. Ο captain! My captain! Χαλασμός Κυρίου έγινε στο pit με το πέρας του κομματιού και o πανζουρλισμός συνεχίζεται ακόμα. Αμφιβάλλω αν φτάνουν τα λόγια μου στ'αφτιά σας. Βγάζω το σκασμό, η αρένα κι η θηλένα ψήφισαν Captain, Tim & Jerry...".

5. USA - Central South

Johnny Cash (guitar, vocals), Hank Williams (guitar, vocals), Phil Ochs (guitar, vocals), Townes Van Zandt (guitar, vocals)
Τραγούδι: Two boys named Celia and Kathleen
"Άτυχοι οι τέσσερις country-folk rockers που κληρώθηκαν να παίξουν μετά από τον Captain και τα μηχανάκια του. Η υποδοχή τους απ'τους αργοψημένους ήταν θερμότατη, αλλά κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης της μπαλάντας των δύο αγοριών με τα ασυνήθιστα ονόματα, άκρα του τάφου σιωπή επικράτησε στο χώρο. Σε μικρότερους χώρους, π.χ. σαν το Heroin A-Go-Go είναι βέβαιο πως θα τα πάνε καλύτερα".

6. England

Ian Curtis (vocals), Joe Strummer (guitar), Syd Barrett (guitar), Mick Karn (bass), Pete de Freitas (drums)
Τραγούδι: Heaven up there
"Ο τραγουδιστής τους κοπανήθηκε σε ένα σπαστικό χορό μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Αυτό είναι το πλεονέκτημα του να πεθαίνεις νέος, μένεις νέος μια αιωνιότητα (και λίγο λέω). Ο πρώτος κιθαρίστας, όταν δεν ράπαρε σαν το Σαββόπουλο στο Ζεϊμπέκικο, άφηνε το μικρόφωνο και αλώνιζε τη σκηνή, ο δεύτερος έμοιαζε να αναρωτιέται 'μα τι γυρεύω εγώ εδώ μ'αυτούς τους προσγειωμένους;' Στο τέλος κατέβηκαν όλοι εκτός από τον μπασίστα και το ντράμερ που επιδόθηκαν σε ένα εικοσάλεπτο motorik beat σαν σεληνιασμένοι".

7. Greece

Pluto (vocals), Kώστας Ποθουλάκης (guitar), Phil Scars (guitar), Ντίνος Ζαμάνος (guitar), Αντώνης Πρωτονοτάριος (drums), Franz (sax)
Τραγούδι: Slow do not sit and cry
"'Ρε συνμιντλονόματε, πρόσεξε τι δυνατό τραγουδιστή έχουν αυτοί, ο τύπος έχει κότσια! Τους έχεις ξαναματακούσει;' 'Δεν έτυχε δικέ μου, αν και πέρασα επανειλημμένως απ'τη χώρα τους' απάντησε ο Jeffrey Lee Pierce στον Lee Brilleaux που έκανε την ερώτηση. 'Εγώ όμως έχω πάθει πλάκα με τον κιθαρίστα, αυτόν που μοιάζει με δανδή, παπάδες κατεβάζει το άτομο. Θα τον έχω στα υπόψη μου για το σχήμα που ετοιμάζω'".

8. USA - Central North

Ron Asheton (guitar), Fred "Sonic" Smith (guitar), Bob Stinson (guitar), Peter Laughner (guitar)
Τραγούδι: Psychotic reactions and carburetor dung
"Ευτυχώς υπάρχει ζωή μετά θάνατον και μπορούμε να απολαύσουμε συναυλία τεσσάρων κιθαριστών που στον επίγειο βίο τους θήτευσαν σε Stooges, MC5, Replacements και Pere Ubu. Το τι έπαιξαν για ένα εικοσάλεπτο μπορεί να περιγραφεί με τρεις λέξεις: Ωκεανός του ήχου. Ωκεανός του ήχου; Ωραίο αυτό που σκέφτηκα, ας το σημειώσω. Μπροστά στη σκηνή έγινε πανδαιμόνιο, κόλαση, τους πήρε ο διάλος και τους σήκωσε. Dead can dance, of course they do, of course they do".

9. Germany

Nico (vocals), Michael Karoli (guitar), Florian Fricke (piano), Klaus Dinger (drums), Klaus Nomi (maracas)
Τραγούδι: Die diktatur der angepassten
"Αυτό είναι line-up κύριοι και κυρίες. Το απολαύσαμε σε ένα μακρύ, αυτοσχεδιαστικό prog-kraut-world κομμάτι με τη Nico σε φωνητικές πιρουέτες αλά Great gig in the sky. Ναι, δεν τα φτιάχνουν έτσι πια, τουλάχιστον όχι συχνά. Μας άφησαν άναυδους, μην τους χάσετε αν τυχόν περάσουν απ'τα μέρη σας".

10. Ireland

Rory Gallagher (guitar, vocals), Gary Moore (guitar), Phil Lynott (bass)
Τραγούδι: Green grassy slopes of the Boyne
"Σας έχω πει πως το αγαπημένο μου τραγούδι είναι ιρλανδέζικο; Αυτοί βέβαια δεν έχουν σχέση με 'εφηβικές συγκινήσεις' αλλά για την ηλικία τους μια χαρά βασανίζουν τις χορδές των οργάνων τους. Παραδοσιακή η επιλογή τους αλλά δεν είναι το "She Moved Thro' the Fair" ούτε το "Whiskey in the Jar". Κλασικό ροκ που έκανε πολλούς από κάτω να ξεσαλώσουν σολάροντας στην αόρατη κιθάρα τους".

11. Scotland

Stuart Adamson (vocals), Billy Mackenzie (vocals), Alex Harvey (vocals), Bert Jansch (guitar), Jackie Leven (guitar), John McGeoch (guitar)
Τραγούδι: Three turns to one
"Δεν πιστεύω να περίμενε κανείς γκάιντες από μουσικούς ντυμένους με κιλτ φουστανέλες. Ξεκίνησε ο Stuart με τον Bert πίσω του και μετά από δίλεπτο παρέδωσαν τα μικρόφωνα στους Billy και Jackie. Το τρίτο δίλεπτο έντυσαν οι Alex και John κι ύστερα όλοι μαζί έκαναν την τελική επίθεση. Δεν ξεσήκωσαν όμως κανέναν. Ο κόσμος επαναλάμβανε ρυθμικά Ro-ry, Ro-ry. 'Κουλτούρα να φύγουμε' μουρμούρισε ο Bon Scott και επέστρεψε στη Guinness του".

Στη σκηνή ανέβηκε η all-star punk band των Wendy O'Williams, GG Allin, Will Shatter, Malcolm Owen, Darby Crash και Sid Vicious για να εκτελέσει το "Hell is for the blessed and for the sex obsessed". Εμφανίζονται εκτός συναγωνισμού, είναι ντυμένοι καλόγριες κι σκοπός τους είναι να καλύψουν το χρονικό διάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί το tele-vomiting.