Human Eye
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, στο Detroit, οι Clone Defects είχαν κερδίσει μια σχετική αναγνωρισιμότητα χάρη στο φίλο τους Jack White, αφού στο σαλόνι του "Mr. White Stripes" είχε ηχογραφηθεί το πρώτο τους single. Το 2004 διαλύθηκαν, αφήνοντας πίσω τους τρία rock'n'roll άλμπουμ - δυναμίτες. Ο frontman των Clone Defects, ο ανήσυχος Timmy "Vulgar" Lampinen, συνεχίζει πλέον με τους Human Eye. Το ντεμπούτο τους, με τίτλο το όνομά τους, κυκλοφόρησε το 2005 και δήλωνε με σαφήνεια τη λατρεία των Human Eye για το πρωτόλειο punk των Stooges, τη μεθυσμένη ασυδοσία του Johnny Thunders, τις εξελιγμένες εκρήξεις των Radio Birdman, αλλά και τα freak-out ξεσπάσματα του Frank Zappa!
Οι λυσσασμένες ερμηνείες και οι επιθετικοί στίχοι του Timmy Vulgar, αποτελούν σήμα κατατεθέν τόσο των ηχογραφήσεων, όσο και των ζωντανών εμφανίσεων των Human Eye. Ο Timmy, που παίζει και κιθάρα, πλαισιώνεται από τους Johnny LZR (πλήκτρα), Brad Hales (μπάσο) και τον ντράμερ Hurricane William. Οι αμερικάνοι περιέγραψαν πολύ εύστοχα τον ήχο τους ως "acid punk chaos". Το επόμενο άλμπουμ τους, το Fragments of the Universe Nurse, ήρθε το 2008. Περισσότερο χάος, περισσότερες sci-fi εμμονές, περισσότερες ανεξήγητες ενοχλήσεις στα βολεμένα αυτιά όσων περιμένουν να ακούσουν ακόμη κάμποσα καλοπαιγμένα ριφάκια. Σε αυτό το άλμπουμ, οι Human Eye επιδίδονται σε μια ανελέητη επίθεση στις καθιερωμένες punk-rock γραφικότητες. Δεν καλοπιάνουν το ακροατήριό τους και δεν χαρίζονται ούτε στιγμή.
Και στις δυο πρώτες κυκλοφορίες τους, οι Human Eye διανθίζουν έξυπνα το μονοκόμματο punk-rock με arty παρεμβολές και πειραγμένα εφέ, δημιουργώντας μια χαοτική δίνη γεμάτη κιθαριστικές εξάρσεις. Διατηρούν μια άψογη ισορροπία ανάμεσα στο ωμό garage-punk των 60s, την σοφιστικέ ορμή των late 70s punk-rockers και τις πιο έκρυθμες στιγμές της πρώιμης σκληρής ψυχεδέλειας. Ο ήχος τους δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοπορίας, αλλά σε κερδίζει η γνήσια αγάπη και αφοσίωσή τους στην εκρηκτική punk διαχρονικότητα, που σημάδεψε ανεπανόρθωτα τη σύγχρονη δυτική κουλτούρα. Kάποια κομμάτια του Fragments of the Universe Nurse φανέρωναν μια στροφή σε πιο "πειραγμένες" avant-rock καταστάσεις. Αυτή η στροφή επιβεβαιώθηκε στο προσωπικό άλμπουμ που έβγαλε το 2010 ο Timmy (ως Timmy's Organism). Στο Fragments..., σχεδόν τα μισά κομμάτια κορυφώνονται ή καταλήγουν σε απόλυτα freak out "χασίματα". Αντιθέτως, στο Rise of the Green Gorilla, την περσινή κυκλοφορία των Timmy's Organism, η χαοτική ερμηνεία κλέβει την παράσταση: Άλλοτε ξεπερνάει το συμπαγές πλέγμα των στιβαρών συνθέσεων (που φλερτάρουν ακόμη και με το hard rock!)· άλλοτε αποτελεί φόρο τιμής στον Iggy ή στον Alan Vega και άλλοτε καταλήγει σε... μελό μπαλάντες!!! Το Rise of the Green Gorilla είναι ένα συνεχές τριπάρισμα που αποδομεί κάθε punk-blues στερεότυπο, μέσα σε μια ατμόσφαιρα βγαλμένη από τις πιο φτηνιάρικες sci-fi παραγωγές των 50s. Ίσως έτσι να ακούγονταν οι Heartbreakers αν προτιμούσαν λιγότερο... διεγερτικά ναρκωτικά και είχαν εμμονή με τη "space μυθολογία"!
Η ανατροπή των στερεοτύπων παραμένει το πιο γοητευτικό συστατικό των εμπνεύσεων του κυρίου Lampinen και στη φετινή κυκλοφορία των Human Eye. Στο They Came from the Sky, οι Human Eye βρίσκουν την απόλυτη ισορροπία ανάμεσα στις πάνκικες καταβολές, τη λατρεία για τα B-movies και την αγανάκτηση απέναντι στις συμβάσεις του παραδοσιακού αμερικάνικου punk-rock. Με τις ψυχεδελικές πινελιές πιο έντονες από ποτέ και με τις παρεμβολές θορύβου να διανθίζονται από πιο "ψαγμένα" sci-fi θέματα, η τρελοπαρέα από το Detroit δημιουργεί μια γνήσια avant-garde κάθαρση για κάθε ανοιχτόμυαλο πάνκη. Αυτό το δισκογραφημένο trip χαράζει μια τολμηρή πορεία σε αχαρτογράφητα νερά. Ισορροπεί με απίστευτη άνεση ανάμεσα στο σύγχρονο lo-fi / psych-punk, στην παράδοση των 60s και στην υπερδιαστημική αφασία των μεταψυχεδελικών rock σχημάτων. Τουλάχιστον τα μισά κομμάτια θα έμπαιναν άνετα σε μια διαστημική συλλογή τύπου Nuggets.
_____
NEXT: White Hills
