Jesus and Mary Chain

The Early Years

Η πολυσυζητημένη πλέον σκηνή της Σκωτίας θα μπορούσε να είχε 'προσφέρει' μόνο την περιπετειώδη ποπ των Jesus and Mary Chain στον 'πλανήτη μουσική' και η προσφορά θα ήταν υπερπλήρης.. Από τα δύο αδέρφια ο William είναι ο μεγάλος και ο Jim ο μικρότερος (έχουν και μια αδελφούλα!), το 1983 ο κόσμος είναι ακόμη post-punk, και τα πρώτα demos της 'οικογένειας' λίγο έξω από τη Γλασκώβη τους κάνουν να ακούγονται σαν τους Ramones, για αυτό και αποφασίζουν να 'λουστούν' με τόνους από feedback και κιθαριστικό θόρυβο, για να ξεχωρίσουν. Και το καταφέρνουν, αντλώντας ιδέες από το ανεξάντλητο ιδεολογικό οπλοστάσιο των Velvets, αισθητική και συμπεριφορά από τις διδαχές πρωτογονισμού και επιθετικότητας των Stooges, ήθος και πάθος για ηχητική εξιδανίκευση από τον Spector-ικό πλούτο και το άρρωστο μυαλό του Brian Wilson.

Το 'Upside down' ως πρώτο single το 1984 ήταν αδύνατο να περάσει απαρατήρητο, με τη ραχοκοκαλιά του να καταστρέφεται από αυτές τις κιθάρες.. που μόνο σαν κιθάρες δεν ακούγονται! Κλασσικό, σαν να γράφτηκε χθες και σαν να πρόκειται να ακουστεί αύριο! Μόνο με αυτό το κομμάτι θα μπορούσαν να γεννηθούν δέκα συγκροτήματα σαν τους.. Ride για παράδειγμα. Το 'Psychocandy' lp παραμένει ένα μνημείο καθαρής ποπ, που στρέφεται ενάντια στον εαυτό της, αδυνατώντας να 'απεξαρτηθεί' και να 'ξενερώσει' έστω και για ένα λεπτό.
Δύο χρόνια αργότερα (και ενώ ο Gillespie έχει φύγει ήδη για να γίνει η αιώνια κόπια των πάντων) το 'Darklands' lp είναι απρόσμενα μελαγχολικό, βαθιά συναισθηματικό, είναι η βροχή μετά τη βροχή και ο απόλυτος shoegazing δίσκος, αρκετά πριν εφευρεθεί ο όρος. Αυτοί που έφεραν το feedback ξέρουν και πως να ΜΗΝ το χρησιμοποιούν (ο Kevin Shields δεν το έμαθε ποτέ!). Μία συλλογή με b-sides και διάφορα άλλα, και το 'Automatic' lp με αναγεννημένο drum-beat (τεχνολογικό αυτή τη φορά..), και νέα αποχώρηση (σειρά για την έξοδο έχει ο μπασίστας Hart).

Στις αρχές των 90ς η δόξα της εναλλακτικής σκηνής θα τους βρει να γνωρίζουν επιτυχία με το 'Honey's dead' lp, να αγγίζουν το 'Αμερικάνικο όνειρο' και με τραγούδια όπως το 'Reverance', να αποδεικνύουν ότι η διαφορά τους από τους υπόλοιπους "εξερευνητές" της εποχής είναι η γνήσια και αβίαστη έμπνευση. Δε φοβούνται να δηλώσουν 'Stoned and Dethroned' to 1994, να χαλαρώσουν και να κατεβάσουν τους ενισχυτές για πρώτη φορά πολύ κάτω από το μισό. Η 'ερωτική μπαλλάντα' "Sometimes always" με την Hope Sandoval (Mazzy Star) σημαίνει την απαρχή δύο πραγμάτων: ενός μεγάλου έρωτα και ενός ακόμη πιο μεγάλου σχίσματος.

Τα δύο αδέρφια δε θα μπορέσουν να ξανασυνεννοηθούν ικανοποιητικά και ας ήταν μια χαρά δίσκος το κύκνειο άσμα 'Munki' lp to 1998, κάτι σαν ένα best of Jesus.. με καινούργια τραγούδια όμως, και με το όνομα της Creation στην ούγια (οι Jesus πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τον ήχο των μισών από τα σχήματα της πάλαι ποτέ κραταιάς εταιρείας). Στις 8 Νοεμβρίου του 1998 η παγκόσμια indie κοινότητα, μέσω των εκπροσώπων της στη Θεσσαλονίκη, αποχαιρέτησε επί σκηνής το συγκρότημα με το περίεργο όνομα, και παρά τις ελλείψεις ο αποχαιρετισμός ήταν αντάξιος του ταξιδιού.. Thanks a lot!