Jesus Christ Super Star!
Not A Rock Opera!
Πέραν της γνωστής rock όπερας που για πρώτη φορά θα προβληθεί, κυρίες και κύριοι, σύντομα και στη χώρα μας, -ουάου;-, αυτές τις μέρες διανύουμε το "άγιο" Πάσχα! Ποια λοιπόν, η καλύτερη αφορμή για ένα αφιερωματάκι στον έναν και μοναδικό Jesus!
Ανεξάρτητα από τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός, δε μπορούμε παρά να παραδεχτούμε πως ο εν λόγω κύριος όχι μόνο έφερε μεγάλη αναστάτωση στον πλανήτη κάτι χιλιάδες χρονάκια πριν, αλλά η χάρη του ακόμα βασιλεύει. Ιστορικά, αναδεικνύεται σε εξέχουσα προσωπικότητα, της οποίας η φήμη εν τέλει, μάλλον ξεπερνά οποιονδήποτε άλλο πάτησε το πόδι του στη γη. Το άτομό του μνημονεύεται από όποιον μπορεί να βάλει ο νους σας, στο όνομά του έχουν γίνει τα μύρια όσα (ερμηνεύστε το όπως εσείς θέλετε) και τα πάθη που ξυπνά δε συγκρίνονται ούτε με τον βασιλιά (βλ. Elvis) στα πρώτα κουνήματα των γοφών του. Άσε που στον τομέα του target group δεν παίζεται με τίποτα, χτυπάει από θεόμουρλα πιτσιρίκια μέχρι one foot in the grave-hardcore γιαγιάδες...
Ε, εντάξει, αν αυτά δεν είναι αρκετά για ένα αφιέρωμα, τι να πω;
Ιδού ο Jesus μέσα από μερικά (11+2) τραγούδια!
1. Mogwai - You Don't Know Jesus
(Rock Action, lp 2001)
Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς αυτές τις μέρες, η λέξη που παίζει παντού είναι: κατάνυξη. Κατανυκτική ατμόσφαιρα, κατανυκτικές ψαλμωδίες, κλίμα έντονης κατάνυξης στο ναό Α, στο ναό Β, παντού κατάνυξη! Κατανυκτικά αρχίζουμε λοιπόν κι εμείς με ένα ορχηστρικό κομμάτι των σκοτσέζων -από τα αρντάν στη βαβούρα- ροκάδων (μήπως ξέχασα το ποστ;), προερχόμενο από το album, στο οποίο υποτίθεται πως τους είχε πιάσει η καψούρα, σύμφωνα με τα γραφόμενα της εποχής. Η σχέση με τον Ιησού; Προφανώς ο τίτλος. Γιατί, μήπως γίνεται να το αμφισβητήσουμε;
2. The Birthday Party - Big-Jesus-Trash-Can
(Junkyard, lp 1982)
Βάρβαρο, θορυβώδες, μεταλλαγμένο blues, ένα ξεχαρβαλωμένο σαξόφωνο και το θεριό να βρυχάται. Οι λέξεις τόσο κατανοητές, όσο και ο ίδιος ο εμπνευστής τους, στην πολύ προ-σακάκι / μουστάκι / είμαι τροβαδούρος εποχή. Θα ήταν λίαν ταιριαστό, η χρησιμοποίηση του κομματιού ως επένδυση οποιασδήποτε σκηνής εμπεριέχει μαστίγωμα, βασανιστήρια και άλλα όμορφα του "θείου δράματος". Οι σκηνοθέτες ας το λάβουν υπόψη τους παρακαλώ.
3. Tom Waits - Chocolate Jesus
(Mule Variations, lp 1999)
Εκτός του αλέκτωρος που λαλάει στην αρχή του κομματιού, με αποτέλεσμα να γίνονται οι ανάλογοι συνειρμοί, ο κύριος Waits μας παρουσιάζει τη δική του εκδοχή περί πίστεως, η οποία αναμφισβήτητα είναι "γλυκιά". Εξάλλου, το τι απαλύνει την ψυχή του καθενός, αν δεν κάνω λάθος, είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Γεγονός που το γνωρίζει και ο τραχύφωνος δημιουργός, μπολιασμένος με τα θεόπνευστα blues και τα δοξαστικά gospels.
4. Big Star - Jesus Christ
(Third/Sister Lovers, lp 1978)
Καταρχήν, να παραδεχτώ πως το κομμάτι ταιριάζει καλύτερα στα Χριστούγεννα, μιας και αναφέρει τη γέννηση του μικρού Χριστούλη (πριν τον ντύσουν με τούλι κατά την αοιδό Καίτη Γαρμπή). Εδώ όμως, εξετάζουμε τον Jesus σφαιρικά, γι' αυτό παίρνουμε και την άδεια να παραθέσουμε ένα δείγμα της θαυμάσιας γραφής pop μελωδιών από τον Alex Chilton. Τα δε "εορταστικά" σαξόφωνα που κλείνουν το κομμάτι σε κάνουν να χαζογελάς με την παιχνιδιάρικη αφέλειά τους.
5. Regina Spektor - Baby Jesus
(3rd February 2005, Toads Place, New Haven, CT, bootleg, 2005)
Και τα χαζόγελα συνεχίζονται όταν η Regina Spektor χτίζει περίτεχνα την πρόζα της, συνοδευόμενη από μία νευρική μελωδία στο πιάνο, γύρω από ένα αγαλματάκι του μικρού Ιησού, που θα προκαλέσει ένα μικρό πανικό ανάμεσα στους πιστούς και τους μη πιστούς. Τα hallelujah πάνε κι έρχονται, μέχρι στο τέλος η ίδια να δώσει λύση στο όλο μπέρδεμα, αφού πρώτα πεταχτεί από το κρεβάτι της...
6. Modest Mouse - Jesus Christ Was An Only Child
(The Lonesome Crowded West, lp 1997)
Εδώ το βιολί αναλαμβάνει τα πρωτεία, ξεπηδώντας κατευθείαν μέσα από τις ρίζες της αμερικάνικης παράδοσης, η κιθάρα δίνει ρυθμό, συνοδεύοντας αντί πρωταγωνιστώντας και η μπάντα που τελευταία κάνει μεγάλο σουξέ διηγείται πώς ο Ιησούς κατάφερε να τσαντίσει στο έπακρον τον πατέρα του, βάζοντάς τον μάλιστα να κάνει περίεργες σκέψεις σχετικά με το πότε έπρεπε να τον αποσύρει από τα επίγεια και αν άργησε να το κάνει.
7. The Byrds - Jesus Is Just Alright
(Ballad Of Easy Rider, lp 1969)
Σίγουρα όλοι ανά καιρούς έχετε ακούσει διάφορες θεωρίες που παρουσιάζουν τον Ιησού ως χίπη της εποχής του, ή ακόμα καλύτερα εικασίες πως αν ζούσε στη σημερινή εποχή θα άνηκε στο κίνημα του νεοχιπισμού κ.λπ. Ε, λοιπόν, αν υπάρχει έστω και μία δόση αλήθειας στις συγκεκριμένες σκέψεις, τότε οι Byrds φρόντισαν να την αποδώσουν και ηχητικά. Χαλαρό έως εντελώς χύμα κλίμα, ντέφια, κιθάρες "δεν τρέχει μία δικέ μου" και ένα τετράστιχο να επαναλαμβάνεται μέχρι να το εμπεδώσουμε. Κι αύριο μέρα είναι...
8. Morrissey - I Have Forgiven Jesus
(You Are The Quarry, lp 2004)
Μπορεί ο "θεάνθρωπος" να τράβηξε ό,τι τράβηξε επί γης, αλλά πλέον μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Η αυτού εξοχότης, ο Stephen Patrick Morrissey, τον συγχώρησε για όλα. Και για την επιθυμία και για την αγάπη που εμφύτευσε μέσα του. Ε, άμα είσαι μεγαλόψυχος, τα ξεπερνάς όλα... Πόσο μάλλον, όταν έχεις και κοινά βιώματα με τον άλλον. Η ανάστασις νεκρών (με αυτό το album) κάτι πρέπει να θύμισε στο φλεγματικό Εγγλέζο...
9. Gus Gus - Is Jesus Your Pal?
(Polydistortion, lp 1997)
Τι να έγινε άραγε αυτή η κολεκτίβα από την Ισλανδία; Είχαν κλέψει μπόλικες καρδιές στα late 90s, αλλά κάπου τους χάσαμε. Στο συγκεκριμένο album, δύο φορές που αποφάσισαν να ρίξουν εντελώς τους τόνους το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από γοητευτικό. Μάλλον επειδή τους πήγαινε να θέτουν ερωτήματα, δεν εξηγείται αλλιώς. Παρεμπιπτόντως, εντυπωσιακά όμορφοι και οι στίχοι. (Σημ. το άλλο κομμάτι ονομάζεται Why?).
10. Spacemen 3 - Walkin' With Jesus
(The Perfect Prescription, lp 1987)
Τώρα εδώ τι να πεις; Με τόσα ντρόγκια που είχαν πιει οι εν λόγω τύποι (που ήταν 2 και όχι 3), όχι μόνο περπατούσαν με τον Χριστό, αλλά κατέβαζαν εντεκάδα τους Απόστολους για μπαλίτσα (ο Ιούδας αλλαγή), τα σπάγανε στα μπουζούκια με τη Μαρία τη Μαγδαληνή και παίζανε στα ζάρια τα δώρα των Τριών Μάγων... Ένας απλός περίπατος μας πείραξε;
11. Current 93 - Raio No Terrasu (Jesus Wept)
(Dogs Blood Rising, 12" 1984)
Σιγά μη δεν έγραφε ο Tibet κάτι σχετικό με τον Ιησού! Το αντίθετο θα αποτελούσε έκπληξη, μιας και ο άνθρωπος φρόντισε από νωρίς να ξεκαθαρίσει τη θεματολογία του. Για πολύ εναλλακτικές πασχαλιάτικες καταστάσεις, πέραν του συγκεκριμένου κομματιού προτείνεται η ακρόαση όλης της δισκογραφίας των Current 93, καθώς και των συναγωνιστών Sol Invictus και Death In June. Όποιος το καταφέρει (όχι μόνο λόγω ήχου, αλλά και έκτασης), ας δώσει κάποιο σημάδι έπειτα. Θα έχει ενδιαφέρον...
11+1. The Flaming Lips - Jesus Shootin' Heroin
(Hear It Is, lp 1986)
Στα πρώτα τους βήματα οι Flaming Lips γράφανε εμφανώς διαφοροποιημένα απ' ό,τι εκεί στα μέσα της δεκαετίας του `90, όταν έγιναν μαζικότερα γνωστοί. Xαρακτηριστικό δείγμα, το κομμάτι αυτό, με στίχους ωμούς, αλλά τραγικά αληθινούς, πένθιμες κιθάρες και βίαια ξεσπάσματα. Πάντως, ο Jesus δεν αποκλείεται να το 'χε ρίξει στα σουτ, αν έριχνε μια καλή ματιά τριγύρω του...
11+2. The Velvet Underground - Jesus
(The Velvet Underground, lp 1969)
Έχοντας κάτι από τη συγκλονιστική απλότητα των spirituals, η "Jesus" κατάθεση των Velvets χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά, κάνοντας μερικές γραμμές, που στα χέρια οποιουδήποτε άλλου θα φάνταζαν από κατηχητικές έως γραφικές, να ακούγονται ανεπανάληπτες και εθιστικές.
Άντε, πάμε να τσουγκρίσουμε καν' αβγό τώρα.