I fought the law and I won!

Θυμάμαι όταν κάποια στιγμή στο γυμνάσιο άκουσα το “I fought the law” από τους Clash, εντυπωσιάστηκα. Δεν ήξερα ότι είναι διασκευή και ούτε μ’ ενδιέφερε να σας πω την αλήθεια. Γιατί να με νοιάζουν σ’ αυτή την ηλικία τέτοιες λεπτομέρειες; Με τα αγγλικά που ήξερα καταλάβαινα στο περίπου τι λένε οι στίχοι και αναφορικά με τη μουσική… ήταν σαν δυναμίτης! Γιατί να το ψάχνω περισσότερο;

Λίγα χρόνια αργότερα έμαθα ότι το τραγούδι ήταν των Bobby Fuller Four, των οποίων το όνομα πάντα ξεχνούσα και έτσι απέφευγα να ανοίγω το θέμα για να το παίζω έξυπνος (πάλι καλά, γιατί τελικά έμαθα ότι δεν ήταν ούτε δικό τους, αλλά του Sonny Curtis των Crickets). Στο λύκειο και στις μαθητικές καταλήψεις του ’90, έτυχε ν’ ακούσω από μια κασέτα την εκτέλεση των Dead Kennedys. Αν είχα εντυπωσιαστεί με τη διασκευή των Clash, με την εκδοχή των Kennedys εκστασιάστηκα. Όχι μόνο του είχαν αλλάξει τα φώτα μουσικά, αλλά είχαν τροποποιήσει και τους στίχους. Από “I fought the law and the law won” το έκαναν “I fought the law and I won”. Αυτός είναι ο ορισμός της διασκευής! Θεωρούσα (ρομαντικά), πως πήγαν κόντρα σε κάποιον άδικο νόμο και –αν και αδύνατοι– βγήκαν καθαροί. Σε αντιδιαστολή με την άλλη πλάνη μου (για το ποιος είπε πρώτος το εν λόγω κομμάτι), αυτή κράτησε πολλά χρόνια. Η ένταση της μουσικής των Kennedys δεν με έβαζε σε έξτρα σκέψεις. Δεν υπήρχε και διαδίκτυο τότε, οπότε το ψάξιμο δεν ήταν και τόσο εύκολο. Όμως, η διασκευή δεν έλεγε αυτό. Ή για την ακρίβεια έλεγε ακριβώς το αντίθετο…

Ο Dan White γεννήθηκε στην Καλιφόρνια λίγο μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (baby boomer) και ήταν το δεύτερο παιδί μιας ενδεκαμελούς οικογένειας. Πολέμησε στο Βιετνάμ όπου διακρίθηκε και όταν επέστρεψε στην πατρίδα του, εργάστηκε αρχικά ως σεκιούριτι σε σχολείο, στη συνέχεια ως αστυνομικός και μετά ως πυροσβέστης, πάντα στο Σαν Φρανσίσκο. Εκεί έγινε γνωστός σε όλη την πόλη όταν απεγκλώβισε μια γυναίκα και το μωρό της από τον 7ο όροφο ενός πύργου. Να σημειώσουμε πως ενίοτε, είχε κάποια θέματα με τα νεύρα του, μια που σε μικρή ηλικία είχε αποβληθεί από το σχολείο επειδή βιαιοπράγησε. Το 1977, σε ηλικία 31 ετών, αποφάσισε να κατέβει στις εκλογές και εκλέχτηκε ως Επόπτης (Supervisor) στο Σαν Φρανσίσκο. Για τη θέση του αυτή οι New York Times είχαν γράψει πως είχε δει τον εαυτό του ως υπερασπιστή της οικογένειας και της θρησκευτικής ζωής και ως πολέμιο των ομοφυλόφιλων και των χασικλήδων.

Τον Νοέμβριο του επόμενου έτους παραιτήθηκε, γιατί διαφώνησε με τη δημιουργία ενός κέντρου απεξάρτησης ναρκωτικών στην περιοχή του και γιατί τα χρήματα που έπαιρνε από το αξίωμα δεν ήταν αρκετά για να ζήσει την οικογένειά του (μια που είχε παραιτηθεί από το Πυροσβεστικό Σώμα). Ωστόσο, λίγες μέρες μετά, ύστερα από πιέσεις των υποστηρικτών του, το μετάνιωσε και αιτήθηκε να συναντήσει τον Δήμαρχο George Moscone, για να ζητήσει τη θέση του πίσω. Αν και αρχικά ο Moscone αποδέχτηκε τη συνάντηση, ο Επόπτης Harvey Milk, με τον οποίο ο White είχαν έντονες διαφωνίες στο παρελθόν, του άλλαξε γνώμη και τελικά ο Δήμαρχος ακύρωσε το ραντεβού. Ο White εκνευρίστηκε πολύ μ’ αυτό…

Έτσι, το πρωί της 27ης Νοεμβρίου του 1978, μπαίνοντας από το παράθυρο του πρώτου ορόφου του δημαρχείου, κατάφερε να περάσει τους ανιχνευτές μετάλλου και εισήλθε στο κτήριο μ’ ένα γεμάτο 38αρι ρεβόλβερ και άλλες δέκα σφαίρες στην τσέπη. Πήγε αρχικά στο γραφείο του Moscone και αφού λογομάχησαν για τη θέση του Επόπτη, έβγαλε το περίστροφό του και τον σκότωσε εν ψυχρώ με τέσσερις σφαίρες. Στη συνέχεια ατάραχος όδευσε προς στο γραφείο του Milk. Τον συνάντησε λίγο έξω από την πόρτα, του είπε νε μπει μέσα και χωρίς να πει δεύτερη κουβέντα τον πυροβόλησε πέντε φορές. Μάλιστα (όπως δήλωσε χρόνια μετά), είχε σκοπό να σκοτώσει άλλους δυο πολιτικούς, αλλά τελικά έφυγε και παραδόθηκε στο αστυνομικό τμήμα που είχε υπηρετήσει παλιά. Ο δράστης είχε πλέον ομολογήσει, οπότε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στράφηκε στη δίκη και στην ποινή.

Ο White αρχικά κατηγορήθηκε για φόνο εκ προμελέτης που είναι η βαρύτερη κατηγορία. Όμως οι συνήγοροί του ισχυριστήκαν ότι εκείνη την περίοδο είχε κατάθλιψη και διακυμάνσεις στη συμπεριφορά του. Μάλιστα, για να το αποδείξουν αυτό είπαν πως έτρωγε πολύ junk food! (από εκεί προέκυψε και ο όρος “Twinkie defense”) Οπότε, η ψυχολογική του κατάσταση τον οδήγησε στο να κάνει τον φόνο, όχι όμως εκ προμελέτης. Οι δικαστές τελικά δέχτηκαν ότι ο White είχε σκαμπανεβάσματα στην καθημερινότητά του και η κατηγορία μετατράπηκε σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως εν βρασμώ ψυχικής ορμής. Κατηγορία που ήταν δυο κλικ πιο χαμηλά από την αρχική. Αυτό είχε ως τελικό αποτέλεσμα ο White να καταδικαστεί μόνο σε 7 χρόνια φυλάκιση!

Σε όλη τη διάρκεια της δίκης ο δολοφόνος, που δεν είχε ζητήσει συγνώμη σε κανέναν, είχε την αμέριστη στήριξη των αστυνομικών και των πυροσβεστών. Τα δυο Σώματα Ασφαλείας είχαν μαζέψει περισσότερα από 100.000 δολάρια για την οικονομική του ενίσχυση και μάλιστα τύπωσαν και μπλουζάκια που έγραφαν “Free Dan White”. Τα γεγονότα αυτά είχαν εξαγριώσει την γκέι κοινότητα (που έτσι κι αλλιώς είχε προηγούμενα με την αστυνομία), μια που ο Milk ήταν ένας από τους πρώτους πολιτικούς των ΗΠΑ που είχε δηλώσει ανοιχτά πως ήταν ομοφυλόφιλος και αποτελούσε για τα μέλη της ένα ίνδαλμα. Η απόφαση που βγήκε τον Μάιο του 1979, θεωρήθηκε άδικη, προκλητική και ομοφοβική και προκάλεσε μεγάλες ταραχές στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο (οι λεγόμενες White Night riots). Η φωτογραφία του εξωφύλλου του πρώτου δίσκου των Dead Kennedys, “Fresh fruit for rotting vegetables” που δείχνει φλεγόμενα περιπολικά, είναι από εκείνο το βράδυ των επεισοδίων.

Πέντε χρόνια μετά, ο White, έχοντας εκτίσει πλέον τα 2/3 της ποινής του, αποφυλακίστηκε και μεταφέρθηκε μυστικά για λόγους ασφαλείας στο Λος Άντζελες, όπου έμεινε για ένα χρόνο. Παρά την αντίθετη γνώμη της Δημάρχου Dianne Feinstein, επέστρεψε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου προσπάθησε (ανεπιτυχώς) να ξαναφτιάξει τη ζωή του. Τον Οκτώβριο του 1985, λίγους μήνες πριν συμπληρώσει δυο χρόνια ελευθερίας, αυτοκτόνησε μέσα στο γκαράζ του, εισπνέοντες μονοξείδιο του άνθρακα από την εξάτμιση του αυτοκινήτου του.

Για λάθος λόγο εκτίμησα τη διασκευή των Dead Kennedys στα δεκαπέντε μου, για το σωστό πολλά χρόνια αργότερα.

Drinkin' beer in the hot sun
I fought the law and I won
I fought the law and I won

I needed sex and I got mine
I fought the law and I won
I fought the law and I won

The law don't mean shit if you've got the right friends
That's how this country's run
Twinkies are the best friends I ever had
I fought the law and I won
I fought the law and I won

I blew George and Harvey's brains out with my SIX GUN!
I fought the law and I won
I fought the law and I won

Gonna write my book and make a million
I fought the law and I won
I fought the law and I won

I'm the new folk hero of the Klu Klux Klan
My cop friends think that's fun
You can get away with murder if you've got a badge

I fought the law and I won
I am the law so I won

Αφιερωμένο στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.