Let's Synch our Mic!

Αν όχι μία, τότε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή σου έχεις αναρωτηθεί τι θα ζητούσες αν το τζίνι εμφανιζόταν μπροστά σου με μια βαθιά υπόκλιση. Σίγουρα έχεις μπει και στη διαδικασία να σκεφτείς ποια τρία πράγματα θα έπαιρνες μαζί σου σε ένα έρημο νησί, τι θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν κέρδιζες το λαχείο, τι θα έκανες το υπόλοιπο της ζωής σου αν μάθαινες ότι είσαι ο μοναδικός κληρονόμος μιας μυθικής περιουσίας...

Εμείς στο MiC, επειδή έχουμε στο μυαλό μας στο SYNCH, είπαμε να δώσουμε ένα τζίνι-μικρόφωνο σε μερικές μπάντες να δούμε τι θα το κάνουν!

Ιδού λοιπόν η ερώτηση που θέσαμε: Διάλεξε ένα αντικείμενο που θα ήθελες να SYNCHρονίσεις το MICρόφωνό σου μαζί του και εξήγησε γιατί.

Ιδού και οι απαντήσεις που λάβαμε:

Θα SYNCHρόνιζα το MICρόφωνό μου με το "ενδιαφέρον" βανάκι μας, ένα Toyota Townace του 1991, ώστε να ταξιδεύαμε πολύ φτηνά και πολύ γρήγορα με κινητήρια δύναμη τις κραυγές και τις σαχλαμάρες μου - Luke Rowell_Disasteradio
. . . . .

Το εφήμερο "κανένα νόημα" του ανθρωπισμού μας σε SYNCHρονισμό με τον εαυτό σου... - YOU
. . . . .

Θα synch-χρόνιζα το mic μου με τα ακουστικά όσων με έχουν κατά καιρούς ζαλίσει με την άθλια, "έντεχνη" μουσική τους και θα τους έλεγα: ευχαριστώ, εξαιτίας σας αγαπώ ήχους που εσείς ποτέ δεν θα μπορέσετε να εκτιμήσετε... - Tasman
. . . . .

Θα ήθελα να synchroniso το microfono μου με τη γλάστρα που έχω στο μπαλκόνι. Είμαστε παρέα τα τελευταία 5-6 χρόνια και πρέπει να σου πω Αλίκη ότι για πολύ καιρό δεν τα πηγαίναμε καλά. Μαράζωνε και αυτή η καημένη. Μετά όμως το ξανασκέφτηκα το θέμα και αποφάσισα να αγαπηθούμε. Για να ξέρεις, το ότι δεν συμπαθηθήκαμε από την αρχή δεν ήταν δικιά μου ευθύνη. Είναι πολύ δύσκολη! Θέλει φροντίδα ρε παιδάκι μου, όχι αστεία. Την λένε Πάπια και βγάζει ένα υπέροχο άσπρο λουλούδι που δεν μυρίζει τίποτα. Όλα αυτά τα χρόνια είχε βγάλει ένα. Πέρσι. Α, μεγάλη χαρά! Και βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σε πληροφορήσω ότι αυτή τη στιγμή έχει τρία μπουμπούκια! Ναι! Τρία μαζί! Παρατήρησα λοιπόν το εξής με την γλάστρα Πάπια. Από την στιγμή που άρχισα να της μιλάω και να παινεύω τις αρετές της βελτιωθήκε δραματικά η κατάστασή της. Να, ας πούμε Αλίκη, της λες: Πώς ψήλωσες έτσι ψυχή μου! Μέχρι που θα φτάσεις; Τι λες, πάμε μια βόλτα μέχρι τον ήλιο; Καμάρι μου πως πρασίνησες έτσι! Φτου σου! Κάτσε να σου φέρω ένα ποτηράκι να πιείς να στανιάρεις! Λίγο μελαγχολική σε βλέπω σήμερα, να πιούμε τίποτα παρέα; Α, είναι δυνατό ποτήρι που λες. Κατευθείαν το εξαφανίζει το πιοτό. Αλλά αν πιεί πολύ τα βγάζει. Στο πιατάκι από κάτω. Ναι λοιπόν, τι λέγαμε; Θέλω ένα μικρόφωνο για την γλάστρα Πάπια, να μου πει τι διάολο σκέφτεται όλα αυτά τα χρόνια! Θα ήθελα να ξέρω την άποψή της για τη σχέση μας... 2L8
. . . . .

Τελευταίως νυστάζω πολύ και νομίζω πως θα ήθελα να SYNCHρονίσω με κάποιο τρόπο το MICρόφωνο με το μαξιλάρι μου. Έτσι θα μπορούσα να τραγουδάω τα όνειρά μου, κυρίως αυτά που ξεχνάω με το που ξυπνάω και με πιάνει μια λύσσα γιατί ξέρω ότι ήταν πολύ ενδιαφέροντα, μα και πως ποτέ δεν θα τα θυμηθώ ξανά - Evripidis and his tragedies
. . . . .

Οι Moebius και Roedelius θα εκφράσουν τα πάντα γύρω από την ικανότητά τους να συγχρονίζουν μικρόφωνα όταν εμφανιστούν επί σκηνής στις 13 Ιουνίου... νωρίς το πρωί - Cluster

Φωτογραφίες:

1. Nohohon flower by she.likes.cute@flickr
2. Dinky 34C Loudspeaker van by chrycopaul1066@flickr
3. Sheep Anatomy Pillow by Lizette Greco@flickr