29 κατασκευαστές συγκροτημάτων προτείνουν! Εσείς ξέρετε;

Στο τέλος της χρονιάς όλοι θα (δημο)ψηφίσουμε για τον καλύτερο δίσκο, το σπουδαιότερο μουσικό γεγονός κ.λ.π. Υπάρχει κάποιος που θα ψηφίσει ως καλύτερο τραγούδι της χρονιάς αυτό των Hear'say; Όχι (και ευτυχώς...). Υπάρχει έστω και ένας «σοβαρός» μουσικός γραφιάς ή απλά ακροατής που θα τους αναδείξει σε συγκρότημα της χρονιάς; Ελπίζω πως όχι! Έχω την αίσθηση όμως ότι πολλοί θα είναι οι υποψιασμένοι που θα αναγορεύσουν σε μείζον το ιδιαίτερα επίκαιρο τελευταία θέμα «κατασκευασμένα συγκροτήματα».
Οι Hear'say αποτέλεσαν ένα πείραμα. Το πείραμα πέτυχε και με το παραπάνω. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε πάντως για την πρώτη κατασκευασμένη μπάντα στην ιστορία της μουσικής. Από την εποχή που το μαύρο χρώμα του Chuck Berry έθετε ως επιτακτική ανάγκη την μη ειδωλοποίηση του από τους λευκούς τα «μαύρα» τσακάλια των «λευκών» δισκογραφικών σέρβιραν στο «ανώριμο» (τότε υποτίθεται...) κοινό καλογυαλισμένα και καλά τσεκαρισμένα αντίγραφά του. Το συγκρότημα - φαινόμενο για τα 90ς...- οι Spice Girls ντε... όχι οι Nirvana... - χτίστηκε με κόπο και επιμονή (και διαλύθηκε σε μια νύχτα). Οι περισσότερες, αν όχι όλες boy-bands, girl-bands, teen-bands, gay-bands κ.λ.π. που ακούει το ανιψάκι σας (και εσείς στα κρυφά!) αποτελούν legoσκεύασμα ενός manager-αστεριού, που συνηθίζεται μάλιστα να είναι ιδιαίτερα αυστηρός κατά την περίοδο της εκπαίδευσης («αυτοσυγκέντρωση και αγωνιστική διάθεση», που λέει και ο πράκτωρ Θου-Βου!). Και όταν βλέπετε στις τελευταίες σελίδες των βρετανικών μουσικών εντύπων εκατοντάδες αγγελίες του τύπου «ζητείται μπασίστας που ακούει Verve, Radiohead και Boney M» μη νομίζετε ότι ο αναζητών είναι πάντα ένας διψασμένος να τζαμάρει κιθαρίστας...


Επειδή λοιπόν το πείραμα πέτυχε... το φάρμακο πρέπει να κυκλοφορήσει για τα καλά στην αγορά και μάλιστα να καταναλωθεί με μανία. Άλλωστε η ασθένεια της έλλειψης «μεγάλων συγκροτημάτων» χρειάζεται επειγόντως θεραπεία. Οι manager λοιπόν αποφάσισαν να βγουν από το παρασκήνιο, να μπουν μπροστά και να μας το ξεκαθαρίσουν μια και καλά: «φτιάχνουμε τις μπάντες που θα λατρέψετε αύριο... μερικοί από εσάς θα «δοκιμάσουν» για να μας πουν τη γνώμη τους, οι υπόλοιποι αναμείνατε στους δέκτες σας». Οι Hear'say ίσως και να πέτυχαν επειδή ούτως ή άλλως απευθυνόταν σε κοινό εύκολο και εύπλαστο. Με τα rock ακροατήρια τι γίνεται;

Ο Louis Walsh είναι ο manager των Westlife (το πιο επιτυχημένο teen music act αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο), των Boyzone (ομοίως προ διετίας) και της Samantha Mumba (ευτυχώς όχι ακόμα). Παράλληλα είναι ο εμπνευστής και κατασκευαστής των ανωτέρω. Τελευταία του ασχολία είναι η δημιουργία ενός ROCK συγκροτήματος (ναι ναι... από τα πραγματικά, ξέρετε με κιθάρες και προβληματισμένους στίχους! Όπως Αμερική και Αγγλία...) μετά από εξαντλητικές audition. Μόνη διαφορά το ότι αυτή τη φορά οι «ακροάσεις» των υποψηφίων δεν έλαβαν χώρα σε εθνικό δίκτυο. Το όλο κόλπο οργανώνεται από την Polydor (υπεύθυνη και για τους Hear'say). Ποιος είναι ο στόχος; Ο κύριος Welsh πρέπει να ξέρετε πως ελπίζει να «δημιουργήσει» τους νέους U2 (καλά διαλύθηκαν οι παλιοί και δεν το ήξερα... ή μήπως έχουν την εντύπωση ότι τους βαρέθηκε ο κόσμος;).
Μετά από εξαντλητικές και ιδιαίτερα «εξονυχιστικές» (εξηγώ παρακάτω...) συνεντεύξεις βρέθηκαν οι κατάλληλοι. ΠΡΟΣΟΧΗ! Πρόκειται για μπάντα που απευθύνεται στα rock ακροατήρια... εξειδικευμένα πράγματα δηλαδή, όχι αστεία. Οι δοκιμές θα γίνουν με τη βοήθεια του NME, σε κοινό τσεκαρισμένα «ψαγμένο» και εναλλακτικό. Όνομα δεν έχει βρεθεί ακόμη (προτείνω το Manufacrock...), πάντως το συγκρότημα είναι πενταμελές (καλά οι U2 δεν είναι τέσσερις; Γαμώτο λάθος έγινε...) και ο Welsh ισχυρίζεται πως και οι πέντε φερέλπιδες νεαροί είναι εν ενεργεία μουσικοί.


«Δεν θα υπάρξει... hype! Είναι μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ μπάντα! Δεν είναι για το Smash Hits... είναι απόλυτα NME»... σε λίγο έτσι που το πάνε κάθε περιοδικό θα έχει τη μπάντα του, το κοινό του «Κλικ» ακούει τους τάδε, του «Τηλεθεατή» τους δείνα κ.ο.κ.. Ευτυχώς εμείς εδώ στο Mic έχουμε προβλέψει σχετικά (χε...χε...)! Η αγγελία πάντως στον τύπο το έγραφε καθαρά «αναζητείται νεαρός Bono!» (την είδε και ο... παλιός Bono και έφτυσε την τύχη του που δεν είναι πια νέος, να παρουσιαστεί αυτός!).
Το πρώτο τους άλμπουμ θα ηχογραφηθεί στη Σουηδία, όπου και τους περιμένει ο παραγωγός με έτοιμα τραγούδια για να τα «εκτελέσουν» (καλά τι σόι μουσικοί είναι αυτοί, που δεν μπορούν να γράψουν ένα τραγούδι; Αν είναι έτσι πάω κι εγώ!).
Ο Walsh βέβαια δεν είναι κάποιος τυχαίος, Θεωρείται (και εκ των πραγμάτων είναι!) μια ιδιοφυία στα χέρια της μουσικής βιομηχανίας και κάθε του κίνηση μέχρι στιγμής υπήρξε αποτέλεσμα επιστημονικού επιπέδου μελετών, ενώ οι επιτυχίες που καταγράφονται στο ενεργητικό του ασφαλώς και δεν είναι θέμα τύχης ή αποτέλεσμα συγκυριών. Η απόφαση του να... μεταπηδήσει στο χώρο του rock δεν είναι και αυτή τυχαία. Τη στιγμή που οι συναυλίες των Slipknot απασχολούν εκατομμύρια μπαμπάδες που περιμένουν υπομονετικά από έξω τα δεκατριάχρονα αγριεμένα βλαστάρια τους ο βασιλιάς της pop δε θα μπορούσε να αρκεστεί στα χαζοχαρούμενα κοριτσάκια που πρωτο-χαιδεύονται με τα video-clip του Ricky Martin. Έπρεπε να περάσει παρακάτω...
Όπου πολύ πιθανόν είναι να έχουν περάσει ήδη κάποιοι άλλοι. Οι επίσης επιτυχημένοι αυτό τον καιρό Linkin Park πολλάκις κατηγορήθηκαν ως «κατασκευασμένο συγκρότημα». Αν και το αρνήθηκαν, δεν έσπευσαν ποτέ να σχολιάσουν κάτι σχετικά...


Ο ίδιος περιγράφει το δημιούργημά του σαν «μοντέρνους Duran Duran» και αυτός ο ισχυρισμός φαίνεται να κρύβει μπόλικη αλήθεια μέσα του. Στην εποχή τους οι Durans ήταν η τυπική περίπτωση συγκροτήματος των media, που με το δίκιο του σνόμπαρε ο κάθε σοβαρός μουσικόφιλος. Σήμερα ακόμη και αυτός οφείλει να παραδεχτεί το ευφάνταστο των συνθέσεων τους, το προχωρημένο attitude, τις πανέξυπνες παραγωγές, το αθάνατο της αυθεντικής pop γραφής τους, την ικανότητα τους να παίζουν τον κόσμο στα δάχτυλα. Οι Duran Duran ήταν το πρώτο συγκρότημα που εκμεταλλεύτηκε με ουσιαστικό τρόπο τη δύναμη του MTV. Τώρα ήρθε ο καιρός οι «έχοντες» αυτή τη δύναμη να εκμεταλλευθούν οι ίδιοι τα γκρουπ από την αρχή μέχρι το τέλος και όχι απλά... από ένα σημείο και μετά.
Προσέξτε όμως: ξεχάστε το rock 'n' roll στην αρχέγονη βρώμικη μορφή του... Οι κατασκευασμένες rock μπάντες δεν παίρνουν ναρκωτικά, δεν κάνουν όργια, είναι πρότυπο θετικό. Και αν αλλάξουν στην πορεία δεν υπάρχει πρόβλημα. Φτιάχνεις μια καινούργια μπάντα. Επειδή όμως η ιστορία έχει δείξει ότι η ντρόγκα και το... χαμαλίκι έχει βοηθήσει το rock να πάει μπροστά, είναι δυνατόν ο manager ακόμη και να τους σπρώξει σε αυτού του είδους τις «βρωμιές». Θα γίνουν πάντως εκτενείς έρευνες αγοράς για όλα αυτά... μην ανησυχείτε!

Από τότε που το... video killed the radio stars... τίποτα δεν περνάει μόνο από τα αυτιά μας. Στη μουσική που ακούμε συμμετέχουν και τα μάτια μας. Και όταν μπερδεύονται οι αισθήσεις μεταξύ τους σίγουρα κάτι δεν πάει καλά! Επειδή όμως εδώ και μερικά χρόνια δεν... φοβόμαστε το hype είμαστε αρκετά περίεργοι για το αποτέλεσμα της «δημιουργίας». Και εγώ ψηφίζω από τώρα: σε μια βαρετή και αναμασημένη μουσική βιομηχανία των zeros... που μαστίζεται από rock stars που δε μαστουρώνουν, δεν παρτουζώνονται και δε δημιουργούν σκάνδαλα (ή αλλιώς δεν εξεγείρονται κατά το δέον), αλλά επιμένει να τρέφεται με «αποκλειστικές πληροφορίες» για το νέο δίσκο των Radiohead (Travis, R.E.M., Coldplay...) οι «κατασκευασμένες μπάντες» αποτελούν ίσως ότι πιο... συναρπαστικό μπορούμε να περιμένουμε! Ε... τι να κάνουμε κι εμείς, τις περιμένουμε να ορίσουν.