Moebius, ο κινηματογραφιστικός
Το βιογραφικό του επιδραστικού Jean Henri Gaston Giraud. Του Κώστα Καρδερίνη
Βέρος παριζιάνος κομίστας που σχεδίασε και έγραψε αρκετά στόριμπορντς και χαρακτήρες για ταινίες επιστημονικής και επικής φαντασίας, άνιμε κι όχι μόνο [Alien, Tron, Willow, The Abyss, Little Nemo, The Fifth Element, Masters of the Universe, Space Jam, Time Masters]. Το πραγματικό του όνομα είναι Jean Henri Gaston Giraud και έφυγε 73 ετών, στις 10 Μαρτίου, ταλαιπωρημένος από πολύχρονη πάλη με τον καρκίνο.
Ο Ζιρό σπούδασε εφαρμοσμένες γραφικές τέχνες και άρχισε να σχεδιάζει καουμπόικες ιστορίες με βινιέτες, με την υπογραφή Gir, πατώντας στη μακρά παράδοση της γαλλοβελγικής σχολής με προπάτορα και μέντορα τον Jije. Μεγάλωσε με τους παππούδες και καθοριστικές εμπειρίες υπήρξαν η οκτάμηνη παραμονή με την μητέρα του στο Μεξικό [1956] και η στρατιωτική του θητεία στην Αλγερία [1959-60].
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε με τον πιστολά Blueberry [1965] που αργότερα προβιβάστηκε σε σερίφη [2000] για να τον κάνει τελικά ταινία ο Jan Kounen [2004]. Πιο διάσημο όμως τον έκανε το ετερώνυμο Moebius με το οποίο καταδύθηκε στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας μέσω του γαλλικού περιοδικού Metal Hurlant και του αμερικάνικου αδερφού του, Heavy Metal. Πρώτος σημαντικός του ήρωας ο σιωπηλός Arzach [1975] καβάλα σε έναν πτεροδάκτυλο, του οποίου η Ραψωδία έγινε τηλεοπτικό κόμικ [2003] και έμπνευση για το επικό ανιμέσιον Βαρύ Μέταλλο [Heavy Metal, 1981].
Η επιρροή του ως καλλιτέχνη έφτασε μέχρι την Ιαπωνία και τον φίλο του, δημιουργό μάγκα και κινουμένων σχεδίων, Hayao Miyazaki. Η Ναυσικά της Κοιλάδας των Ανέμων [Nausica of the Valley of the Wind, 1984] σκηνοθετήθηκε υπό την επίρροια του Μέμπιους κι ο Ζιρό από ευγνωμοσύνη ονόμασε την κόρη του όπως η πριγκίπισσα των Φαιάκων. Σχεδίασε δε, την αφίσα του ντοκιμαντέρ για τον Φελίνι: Γεννημένος ψεύτης [Fellini: I'm a Born Liar, 2002] και εικονογράφησε μια έκδοση του Αλχημιστή του Paulo Coelho.
Όμως και στο Νέο Κόσμο είχε τεράστια απήχηση, κυρίως στο κυβερνοπάνκ λογοτεχνικό ρεύμα επιστημονικής φαντασίας. Από τον Νευρομάντη [1984] του William Gibson μέχρι πίσω στα Alien [ο επιβάτης του διαστήματος, 1979] και Blade Runner [Ομάδες εξόντωσης, 1982] του Ridley Scott και την Απόδραση από τη Νέα Υόρκη [Escape from New York, 1981] του John Carpenter. Όλοι αυτοί μνημονεύουν με ζέση τη σειρά The Long Tomorrow [1975].
Η συνεργασία του με τον Jodorowsky στη μεταφορά του Dune δεν τελεσφόρησε αλλά οι δυο τους έκαναν μήνυση για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας στον Luc Besson [Το πέμπτο στοιχείο, 1997] χωρίς να κερδίσουν τίποτε [το μεμπτό στοιχείο]. Τον Λευκό Εφιάλτη εικονοποίησε κατ' αποκλειστικότητα ο Mathieu Kassovitz [Cauchemar blanc, 1991), ενώ ο Cameron τον μνημονεύσει στο Avatar [2009] και ο Lucas στον Πόλεμο των Άστρων [Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται, 1980].