Οι έκπτωτοι άγγελοι έπεσαν στη Νέα Υόρκη
Βίος και Πολιτεία:
1971 : Οι Johnny Gonzales «Thunders» (και ένα σωρό άλλα ψευδώνυμα) - κιθάρα, Arthur Harold «Killer» Kane - μπάσο, David Johansen - φωνή, Sil Mizrahi «Sylvain Sylvain» - κιθάρα και Billy Marcia - ντραμς σχηματίζουν στη Νέα Υόρκη το R'n'R group με το όνομα New York Dolls, και δίνουν την πρώτη τους συναυλία στο υπόγειο του ξενοδοχείου Diplomat. Συνεχίζουν με εμφανίσεις στο Mercer's Arts Center (που πέρα από τις παραστάσεις ο συγκεκριμένος χώρος τους δίνει και πολλές ιδέες για την από εδώ και πέρα ξεχωριστή ενδυματολογική τους εμφάνιση), ενώ λίγο αργότερα το Max's αποτελεί σχεδόν μόνιμο στέκι τους, όπου δίνουν εκπληκτικά show.
1972 : Τον Οκτώβριο αυτής της χρονιάς οι New York Dolls έρχονται στην «Γηρασμένη Ήπειρο», στην Αγγλία συγκεκριμένα, και αρχίζουν να δίνουν συναυλίες. Το Νοέμβριο πεθαίνει ο ντράμερ τους Billy Marcia από overdose, πράγμα που συγκλονίζει τους υπόλοιπους, αλλά δεν το βάζουν κάτω.
1973 : Την άνοιξη αυτής της χρονιάς έρχεται στο γκρουπ νέος ντράμερ ο Jerry Nolan. Κυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ (ομώνυμο) το οποίο αφιερώνεται στον νεκρό ντράμερ τους. Στα τέλη του έτους επισκέπτονται για δεύτερη φορά την Αγγλία για συναυλίες.
1974 : Τον Μάιο βγάζουν το δεύτερο LP τους με τίτλο 'Too much... too soon', τίτλος επηρεασμένος από τη δολοφονία της Diana Barrymore, στην οποία και αφιερώνουν το δίσκο αυτό.
Τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο ασχολούνται με την ταινία της Warner Bros 'Hey Good Looking', που έχει σαν θέμα της, τι άλλο;, το R'n'R. Αρχή της συνεργασίας τους με το manager Malcolm Mc Laren.
1975 : Ηχογραφούν το live lp ' Red patient leather' στο Little Hippodrome club της Νέας Υόρκης, ενώ προς το τέλος της χρονιάς έρχεται και το τέλος του γκρουπ με την αποχώρηση των Thunders και Nolan (λίγο αργότερα σχηματίζουν τους Heartbreakers).
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Αν θελήσουμε να περιγράψουμε το ιστορικό πλαίσιο το οποίο γέννησε τους New York Dolls με μια λέξη, αυτή θα ήταν η λέξη «σκουπίδια». Το αμερικάνικο ψυχεδελικό όνειρο είχε γίνει χίλια κομμάτια και η Μητρόπολη, αφού τα παραγέμιζε με ηρωίνη, τα τύλιγε σε σελοφάν και τα άφηνε να σαπίζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα της, φροντίζοντας έτσι ώστε να μην αναστηθούν ποτέ ξανά και ταυτόχρονα να μη βρωμάνε. Οι ακρωτηριασμένοι ήρωες του Βιετνάμ που γυρνούσαν πίσω στην πατρίδα, αποτελούσαν άλλο ένα άχρηστο χαρτί που έπρεπε να καεί γρήγορα και να βγει από το παιχνίδι. Η ψυχροπολεμική στάση των υπερδυνάμεων απέναντι η μία στην άλλη μόλυνε ακόμα και τις προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ταυτόχρονα το «χτίσιμο» μιας «αφράτης» και «ευφορικής» δυτικής κοινωνίας, φωτισμένης από νέον λαμπιόνια και σχεδιασμένη από τους καλύτερους τεχνοκράτες της μεταχίπικης εποχής ήταν επιτακτική ανάγκη... και το χτίσιμο έπρεπε να γίνει σε πολύ γερά θεμέλια!! Τα φλογοβόλα των MC5 έγιναν ηλεκτρικές κιθάρες και αυτοί μια ακόμη R'n'R μπάντα. Ο Iggy αμφιταλαντευόταν στο αν θα έπρεπε να ακολουθήσει καριέρα παίκτη του τένις ή κηπουρού, κάπου στη Φλόριντα...
Οι λέξεις crisis-lonely-trash-pills-jungle που υπάρχουν στους τίτλους των τραγουδιών -και στους στίχους φυσικά- των N.Y.D., ίσως να περιγράφουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κοινωνία που τους ξέρασε. Μια κοινωνία που οι New York Dolls καυτηρίασαν, κορόιδεψαν και αφού θώπευσαν τα οπίσθια της την άφησαν να περιμένει με την υπόσχεση ότι την επόμενη φορά θα την γαμ....
Ερμαφρόδιτη, αστραφτερή, με στενά πολυεστερικά ρούχα, υπερβολικά χοντρόσολα και ψηλοτάκουνα παπούτσια, μαντήλια που κρεμόταν από το λαιμό ως το πάτωμα, κραγιόν και make up, Jagger-Richards στήσιμο, ήταν η εικόνα που έδινε σε εχθρούς και φίλους, κάτι μεταξύ «κραγμένου» και τραγικού ήρωα του κινέζικου θεάτρου. Glamorous!!! Έπαιξαν R'n'R. Δυνατό, άγριο, αιώνιο R'n'R. Και επειδή δεν ήταν μαύροι όπως ο Little Richard φρόντισαν η εικόνα που έδιναν να φτάσει τα άκρα, «θεσπίζοντας» την «κόκκινη» περίοδο που θα περνούσε το συγκρότημα (συνεργασία με Mc Laren) με κόκκινα δερμάτινα ρούχα, «κόκκινους» στίχους, κόκκινα εξώφυλλα δίσκων διανθισμένα με σφυροδρέπανα! Τσαμπουκάδες, φασαρίες, συγκρούσεις ήταν αναπόσπαστα στοιχεία των ζωντανών εμφανίσεων τους. Προκλητικές δηλώσεις στον τύπο -σ'όλη τη διάρκεια της καριέρας τους- απ' αυτούς τους «ερασιτέχνες» (χα!), συμπλήρωναν το σκηνικό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Molotov αναμένες!
New York Dolls: πραγματικά υπέρλαμπρα άστρα!
Λίγο αργότερα τους κατάκλεψε κόσμος και κοσμάκης. Αν δε με πιστεύετε ρωτήστε τους Kiss, τους Sex Pistols, τον Bowie, τους Aerosmith και μύριους ακόμα. Το δυνατότερο φιλί που ηχογραφήθηκε ποτέ ανήκει σε αυτούς: έκφυλο φυσικά και αυτό! Δε θα μπορούσε να ήταν αλλιώς.
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2
New York Dolls 'New York Dolls' (1973, Mercury)
Τραγούδια: Personality Crisis, Looking for a kiss, Vietnamese baby, Lonely planet boy, Frankenstein (orig.), Trash, Bad Girl, Subway train, Pills, Private world, Jet boy.
Παραγωγός: Todd Rundgren.
Μουσικοί: Johnny Thunders: κιθάρα, φωνητικά, Sylvain Sylvain: κιθάρα, φωνητικά, David Johansen: φωνή, αρμόνικα, gong, Arthur Harold Kane: μπάσο, Jerry Nolan: ντραμς, έξτρα πιάνα, moog από τον Rungren, σαξόφωνο από τον Fantastic Buddy Bowser (Johnny Thunders;).
Οι συνθέσεις είναι όλες των Dolls εκτός του 'Pills' (E. Mc Daniel). Στο δεύτερο track υπάρχει το προαναφερόμενο φιλί. Για το δίσκο αυτό οι New York Dolls ήθελαν σαν παραγωγό τον Phil Spector, αλλά ατύχησαν. Η παραγωγή του Rundgren σίγουρα δεν είναι τέλεια, αλλά είναι χαρακτηριστική, καθιερώνοντας αυτό που αργότερα ονομάσαμε «βρώμικο» ήχο. Η μοίρα το έφερε έτσι ώστε ο δίσκος να μπει στο αμερικάνικο TOP 40 πουλώντας αρκετά και οι New York Dolls να μπουν για τα καλά «στο μάτι» κριτικών, εταιρειών που τους είχαν απορρίψει κ.λ.π.
Οι καλύτερες αγορές για αυτούς αποδείχτηκαν η Ευρώπη και η Ιαπωνία. Να αναφέρουμε ότι η ηχογράφηση του δίσκου έγινε στα Record Plant Studios στη Νέα Υόρκη.
New York Dolls 'Too much too soon' (1974, Mercury)
Τραγούδια: Babylon, Stranded in the jungle, Who are the mystery girls?, (There's gonna be a) showdown, It's too late, Puss 'n' boots, Chatterbox, Bad detective, Don't start me talkin', Human being.
Παραγωγή: Shadow Morton.
Η ηχογράφηση έγινε στα A&R Studios στη Νέα Υόρκη (μουσικοί ίδιοι με αυτούς του προηγούμενου δίσκου). Οι συνθέσεις είναι των New York Dolls, εκτός των 2 (E.Smith/ J.Johnson), 4 (K.Cramble/ L.Huff), 8 (K.Lewis), 9 (Sonny Boy Williamson).
Φοβερό εξώφυλλο, από τις καλύτερες live φωτογραφίες που έχουν μπει ποτέ σε δίσκο- και το οπισθόφυλλο όμως δεν πάει πίσω! Ο τίτλος του δίσκου είναι ο ίδιος με αυτόν που κυκλοφόρησε για τη Barrymore και φυσικά αποδείχτηκε «αληθινός»!
New York Dolls "Red Patent Leather" (Fan Club, 1984)
Red patent leather, On fire, Something else, Daddy Rolling Stone, Girls, Ain' t got no home, Dizzy miss Lizzy, Down down downtown, Pirate love, Pills, Teenage news, Personality crisis, Looking for a kiss.
Ηχογραφήθηκε στις 2 Μάη του 1975 στο Little Hippodrome Club της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε μέσω της Fan Club (New Rose). Παραγωγός ο Sylvain Sylvain. Οι μουσικοί είναι οι ίδιοι με αυτούς των προηγούμενων, ενώ στο δεύτερο μπάσο εμφανίζεται ο Peter Jordan. Οι συνθέσεις είναι των New York Dolls εκτός των 3 (S.Sheeley/ B.Cochran), 4 (S.Thompson), 6 (C.Henry), 7 (L.Williams), 10 (E.Mac Daniel).
Ο ήχος είναι κακός. Οι New York Dolls περνάνε την «κόκκινη» εποχή τους φροντίζοντας η προκλητικότητα τους να φτάσει στα άκρα. Ποιος θα ανεχόταν αυτή την εποχή πέντε τσογλάνια (που τόσα λεγόταν για την προσωπική ζωή του καθενός) να μας κοιτάνε με ένα μπλαζέ ύφος φορώντας κατακόκκινα δερμάτινα, ενώ στο κάτω μέρος του εξωφύλλου ο Μπάρμπα-Sam να δείχνει αυστηρότερος από ποτέ; Και να παίζουν Rock 'n' Roll. Σε αυτό το δίσκο οι New York Dolls δείχνουν ένα πράγμα ακόμα. Τον μεγάλο σεβασμό που είχαν για τις «ρίζες» της μουσικής τους, διασκευάζοντας blues και παλιότερα R 'n' R κομμάτια.
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΤΖΟΚΟΝΤΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ.
Αναφορικά και μόνο προσθέτουμε ότι στην αντίληψή μας έχει πέσει και το 'Live in concert Paris 1974', cd ηχογραφημένο live στο Radio Luxembourg στο Παρίσι το 1974. Κυκλοφόρησε το 1998 για την Red Star και έχει καλύτερο ήχο απ' αυτόν του "Red Patent". Το cd είναι αφιερωμένο στη μνήμη των τριών πλέον νεκρών μελών του γκρουπ : Marcia, Thunders, Nolan.
Μετά τη διάλυση των New York Dolls τα μέλη τους ακολούθησαν προσωπικές καριέρες με εντυπωσιακότερη αυτή του Johnny Thunders, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο.
