The Early Years
Γερμανικό συγκρότημα που με τη στροφή 180 μοιρών που έκανε στη μέση της καριέρας του, κατάφερε να απογοητεύσει τους πρώιμους αλλά και τους όψιμους οπαδούς του. Οι πρώτοι δεν άντεξαν την αλλαγή, οι δεύτεροι βρέθηκαν προ εκπλήξεως όταν αναζήτησαν τους παλιούς τους δίσκους και διαπίστωσαν ότι δεν έχουν σχέση με τη μουσική των Notwist που τους έκανε να ενδιαφερθούν. Φτιάχτηκαν το 1989 σε μικρή πόλη έξω απ' το Μόναχο και την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους με δεκατρία αγγλόφωνα, παθιασμένα metal-punk κομμάτια στο στυλ των Bad Brains (χωρίς τη reggae).
Η διαφορά των Notwist είναι πως ο τραγουδιστής μουρμουρίζει τους στίχους του με μια φωνή που φανερώνει ευαίσθητο άτομο και που δεν κολλάει μέσα στην ηχητική καταιγίδα. Το δεύτερό τους άλμπουμ ήταν κι αυτό ασήμαντο και στο ίδιο σχεδόν στυλ με το ντεμπούτο. Η αλλαγή ήρθε με τον τρίτο δίσκο (τι να σημαίνει άραγε το '12' του τίτλου;). Το εξάλεπτο 'Torture day' που ανοίγει το δίσκο, από τα πιο δημοφιλή τους κομμάτια, είναι αργό και μουντό με το μπάσο να 'σέρνει το χορό'. Ο Μartin Gretschmann των Console, που στον επόμενο δίσκο γίνεται κανονικό μέλος, συνεισφέρει τα πρώτα του samples. Συνολικά το '12' είναι ενδιαφέρων δίσκος, πλούσιος σε ρυθμούς, στυλ και συναισθήματα. Στους πανκς όμως, δεν άρεσε καθόλου. Στο 'Loup' ep που τον συνοδεύει, ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η δυναμική τους διασκευή στο 'Johnny and Mary' του Robert Palmer.
Το 'Shrink' που ακολούθησε είναι ακόμα καλύτερο. Καλύτερη η παραγωγή και το γκρουπ πιο τολμηρό. Ο δίσκος είναι ένας ηχοπαράδεισος με στοιχεία electro, trip-hop, new wave, funk, jazz, experimental, περασμένα μέσα από το φίλτρο τους που τα κάνει να προκαλούν συγκίνηση και θαυμασμό. Απ' τα καλύτερα της δεκαετίας! Η κυκλοφορία του '12' και του 'Shrink' στην Αμερική από την Zero Hour τους έκανε κάπως γνωστούς και πέραν του Ατλαντικού.
