The Early Years
Το συγκρότημα που έχει τη φήμη οτι παίζει καλύτερα στη σκηνή παρά στο στούντιο (με τις γνώμες των έμπιστων φίλων που τους είδαν να το επαληθεύουν), οι Red Snapper έκαναν αίσθηση από τη στιγμή που εμφανίστηκαν στα μουσικά πράγματα.
Ή καλύτερα από τη στιγμή που κυκλοφόρησαν την πρώτη τους μεγάλης διάρκειας δουλειά, το καταπληκτικό 'Prince Blimey' του 1996, καθώς ο πρότερος βίος τους μάλλον πέρασε απαρατήρητος, με τρια ΕΡ στην εταιρεία τους, Flaw records, από το 1993 που σχηματίστηκαν μέχρι το 1995. Τις δουλειές αυτές άκουσαν και τα αφεντικά στη Warp και έτρεξαν να τους αρπάξουν, και καλά έκαναν. Γιατί οι Richard Thair, Ali Friend και David Ayers, με την προυπηρεσία τους σε jazz τζαμαρίσματα αλλά και τη διάθεσή τους να τα πλουτίσουν με νέα στοιχεία, από το hip hop και το funk μέχρι το house και τη disco, έφτιαξαν ένα πολύ ιδιαίτερο χαρμάνι, που πλέον χαρακτηρίζει και οριοθετεί (τουλάχιστον μέχρι τον επόμενο δίσκο τους) τον ήχο τους. Τα τρία αυτά ΕΡs συγκέντρωσε η Warp σε μια συλλογή το 1995 (οπότε και το γκρούπ εντάχθηκε στο δυναμικό της) με τον τίτλο 'Reeled and Skinned'.
Η περιοδεία τους το 1996 με τη Bjork, τους Fugees και τους Massive Attack επιβεβαιώνει την αξία τους και τους προβάλλει σε ακόμα μεγαλύτερο κοινό, ενώ δεν περνάνε απαρατήρητες οι συνεργασίες τους με τον David Holmes, τον Andrew Weatherall και την Beth Orton. Οι χορευτικότερες δομές του επόμενου δίσκου τους, τους εντάσσει και στα ευρύτερα όρια της dance-electronica κουλτούρας, κάτι που επιβεβαιώνει και η περιοδεία τους με τους Prodigy. Έχοντας πλέον την τύχη και την απόλυτη αναγνώριση με το μέρος τους, το 2000 τους βρίσκει με νέο δίσκο, το πολύ καλό 'Our aim is to satisfy Red Snapper', με αφομοιωμένη πλέον την acid jazz εμπειρία του 'Prince Blimey' και το τριπαριστό dance του 'Making Bones', ενώ η σχέση τους με την τεχνολογία γίνεται πιο στενή αλλά κυρίως ουσιώδης, αποκτώντας έτσι ένα πιο ηλεκτρονικό χαρακτήρα.
Χωρίς υπερβολή, οι Red Snapper είναι από τους πιο εμπιστους acidjazztriphopfunkyhouse 'μουσικόμυλους' των 90's που άνετα όμως διατηρεί την ιδιαίτερη ταυτότητά του. Διαφορετικά δε νομίζω πως η εκλεκτική Warp θα έσπαγε το σερί των μινιμαλιστικών και μέχρις εσχάτων αφαιρετικών κυκλοφοριών της για να τους πάρει στο ρόστερ της. Είχε τους λόγους της. Τώρα τους ξέρουμε όλοι μας.
