Ροκ Δόντια

«Μα, καλά, τι τίτλος είναι αυτός που διάλεξες;», θα μπορούσε να πεταχτεί και να με ρωτήσει κάποιος, αν δεν ασκούσε το επάγγελμα του οδοντίατρου, ορθοδοντικού, γναθοχειρουργού και πάσης επιμέρους φύσεως περιοδοντολόγου. Δε σας κρύβω ότι αρχικά είχα σκεφτεί τους παρακάτω δύο πιο witty τίτλους: “more than a filling” και “brace yourselves”, αλλά, παρά το δεδομένα χιουμοριστικό λογοπαίγνιο που κρύβουν, στην πρώτη περίπτωση θα ρίσκαρα μήνυση για λογοκλοπή από τους ανορθόγραφους Boston και στη δεύτερη από πολλούς και διάφορους «χρήστες» ων ουκ έστι αριθμός. Αφήστε δε που θα νομίζατε ότι το άρθρο είναι χιουμοριστικό, με όποια δυσμενή επίπτωση μπορεί αυτό να έχει στο δεδομένα σοβαρό προφίλ μου.

Ροκ Δόντια, λοιπόν. Γέλασε κανείς; Αν ναι, καλό θα ήταν να είχε φτιάξει τα δόντια του πριν μας τα δείξει. Αν δεν τα είχε, όπως θα δείτε, και πάλι καλό θα ήταν να μας τα δείξει. Μάλιστα, ίσως θα του εξασφάλιζε, αν όχι μεγαλύτερη επιτυχία, σίγουρα άμεση αναγνωρισιμότητα. Τώρα, αν δεν είχατε τα δόντια μόνο για μάσημα και παίζατε με αυτά το μυθικό “Fire”, το “Hey Joe” ή το “Foxy Lady”, θα σας έλεγαν Jimi Hendrix και θα ήσασταν εκτός συναγωνισμού, αφού από τα ούλα σας σίγουρα θα είχαν φυτρώσει πολυεργαλεία.

Κλείστε τα μάτια και πείτε την αλήθεια: Ποιον σκεφτήκατε πρώτον, όταν διαβάσατε τον τίτλο; Κι εγώ! Ένας είναι ο Freddy. Αυτός μου έδωσε την ιδέα να εκπονήσω την τρομακτικά ενδιαφέρουσα αυτή μελέτη (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, πέφτει και σε… δαγκώνει!). Κι έτσι ξεκίνησα να βρω ακομπλεξάριστους ροκάδες που δε διακρίνονταν για το toothpaste smile τους, αλλά στην πορεία βρήκα κάποιους που διακόσμησαν τα δόντια τους, που τα ακόνισαν, που περήφανα επιδείκνυαν όσα τους έλειπαν, που τα έφτιαξαν εγκαίρως ή που δεν τα έφτιαξαν ποτέ. Με άλλα λόγια, μόνο ξεδοντιασμένο δεν το λες το θέμα, γι’ αυτό και ξεκινώ να σας τα πω έξω απ’ τα δόντια, αφού ξεκαθαρίσω ότι όλες τις φορές που μου «χάριζαν» ένα μουσικό «γάιδαρο», ποτέ μα ποτέ δεν τον κοίταζα στα δόντια. Ανέκαθεν το ενδιαφέρον μου εξαντλούνταν στη μουσική και όχι σε οποιαδήποτε άλλα περιφερειακά που σκόπιμα ή μη τη συνόδευαν. Σιγά μη μας πείτε (πληθυντικός ευγενείας, αντίστοιχος του γερμανικού Sie) και προκατειλημμένους. Δε χτίζουμε εμείς ρατσιστικά μεσότοιχα στις ζωές των ανθρώπων, αλλού αυτά που ξέρετε… Α, παρά λίγο να το ξεχάσω: βρήκα και κάμποσα τραγούδια που μιλούν για δόντια, έτσι για σάουντρακ ανάγνωσης σε κάθε επιμέρους κατηγορία.

Dent-art

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Modest Mouse - “Teeth Like God’s Shoeshine”, Paul Gilbert - “My Teeth Are a Drumset”, Mötley Crüe - “Punched in the Teeth by Love”.

Βλέποντας ξαφνικά τα δόντια του Ian Dury, ένιωσα στο πετσί μου όλη εκείνη τη βρετανική περηφάνεια για την Union Jack. Κι όταν η βρετανική σημαία, όχι μόνο δε βρίσκεται σε υποστολή, αλλά προβάλλεται καλλιτεχνικά ζωγραφισμένη μέσα από κάθε λέξη, τότε πράγματι υπάρχουν πολλοί “Reasons to Be Cheerful”. Όχι, ο κύριος Dury δεν έφτιαξε κάτι ανάλογο του φορέματος της Geri Halliwell στα 1997 Brit Awards, αλλά παρήγγειλε τη σημαία ζωγραφισμένη στους δύο κάτω κεντρικούς κοπτήρες του. Η ιδέα αυτή του ήρθε πριν αρχίσει η Stiff Tour του 1978 για την προώθηση του “Sex & Drugs & Rock & Roll”, ενώ υποβαλλόταν σε εκτενείς οδοντιατρικές εργασίες για να φτιάξει τα πολύ ατίθασα δόντια του. Μάλιστα, χάρηκε τόσο που φώναξε το φωτογράφο του ΝΜΕ και στις 15 Απριλίου κόσμησε το εξώφυλλό του. Άνδρες, προοοοσοχή!

Diamonds are forever

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: YoungBoy Never Broke Again - “Diamond Teeth Samurai”, Nelly - “Grillz”.

Τα διαμάντια είναι όντως παντοτινά, εκτός κι αν είναι αποτυπωμένα σε grillz, δηλαδή σε αποσπώμενες διακοσμητικές θήκες, οπότε και πάλι σχεδόν παντοτινά τα λες, αν δεν τα καταπιείς. Ο Mick Jagger, αν και ποτέ δεν έκρυβε το τεράστιο χαμόγελό του, από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 αποφάσισε να το κάνει πιο classy, εμφυτεύοντας ένα (πράσινο) σμαράγδι σε έναν από τους κοπτήρες του, ως σύμβολο επιτυχίας της επανάστασης κατά του κατεστημένου. Συγγνώμη, δεν το είπα εγώ αυτό, εκείνος το δήλωσε. Αρχικά χάρηκε πολύ, αλλά όταν τα σχόλια του τύπου «έχει κολλήσει στο δόντι σου σπανάκι» πολλαπλασιάζονταν, το πήρε αλλιώς και το άλλαξε με το birthstone του, που ήταν ένα (κόκκινο) ρουμπίνι επειδή είχε γεννηθεί Ιούλιο. Και πάλι όμως δεν το απόλαυσε, αφού πολλοί του έλεγαν ότι έχει αίμα στο δόντι του (“Let It Bleed”, βρε Mick, να ησυχάσεις), οπότε έκανε την καρδιά του πέτρα και το άλλαξε πάλι με ένα μικρό διαμάντι. Αντιθέτως, ο Mick Hucknall εξαρχής είχε κάνει φόκους στα διαμάντια, γι’ αυτό και έβαλε ένα. Μόνο που δεν το έκανε σε κάποιο από τα δόντια που είχε, αλλά σε ένα εμφύτευμα, το οποίο τοποθετήθηκε στη θέση ενός υγιούς δοντιού που του έβγαλαν. “Groovy, baby!”, που έλεγε κι ο Austin Powers. Σε συνέντευξή του δήλωσε ότι από την παιδική του ηλικία είχε αποφασίσει να βάλει διαμάντι σε δόντι του, βλέποντας πόσο cool έδειχνε ο Hoochie Coochie Man μπλουζίστας Buddy Guy που το είχε κάνει.

Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι που δεν ένιωθαν τόσο έτοιμοι για… μόνιμες σχέσεις και αποφάσισαν να ενδώσουν στη λύση των grillz που έβγαιναν πιο εύκολα κι από τατού. Για παράδειγμα η Madonna, που σχεδίασε η ίδια (γκουχ, γκουχ) τα επικαλυμμένα με διαμάντια grillz που φορούσε και κάποιοι μπέρδευαν με σιδεράκια. Επίσης, ο Kanye West, ο οποίος το τερμάτισε και αντικατέστησε όλη την κάτω σειρά των δοντιών του με διαμαντένια και χρυσά εμφυτεύματα, εξηγώντας την απόφασή του αυτή με αφοπλιστική ειλικρίνεια και εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία: «Νομίζω πως υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα πράγματα που οι rock stars υποτίθεται ότι πρέπει να κάνουν». Εντάξει, ήσουν σαφής, αλλά κοίτα μπας και πέσεις σε κανέναν “Gold Digger” και γίνεις άντρας με τα ούλα σου.

My precious

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Steely Dan - “Your Gold Teeth”, Roof feat. Le June - “Gold Teeth”, Brockhampton - “Gold Teeth”.

Διαχρονική αξία και, στην προκειμένη περίπτωση, επιλογή από πολλούς dj και ράπερ που θέλουν να δείξουν ότι σέβονται τον εαυτό τους. Σημειολογικά και μόνο αναφέρουμε ένα όχι και τόσο σπάνιο πουλί από κάθε είδος, με πρώτο τον Goldie, που είχε όσο κανένας άλλος εμπειρία του… χώρου. Κι αυτό διότι, εκτός από την αρχική συστηματική ενασχόλησή του με το graffiti, εξοικονομούσε τα προς το ζην πουλώντας gold teeth jewellery στη Νέα Υόρκη και το Μαϊάμι, μέχρι το 1988 που επέστρεψε στη Βρετανία. Όταν χόρευε "b-boying" ή αλλιώς breakdance με τους Bboys, ονομαζόταν Goldielocks (με τις τρεις αρκούδες ενσωματωμένες στην ίδια προσφορά), ενώ πολύ αργότερα και ενώ ήταν ήδη γνωστός ως Goldie, κατά την απονομή του τίτλου MBE (Member of the Order of the British Empire) χαμογέλασε αυτάρεσκα δείχνοντας στο φακό όλα τα χρυσά του δόντια. Το ίδιο… πολύτιμο και μη φιλικό στο ερωτικό κάλεσμα του μαγνήτη μεταλλικό χαμόγελο είχε και ο "Yeah, boyeeeeee!" ράπερ Flavor Flav, που ίδρυσε μαζί με τον Chuck D τους Public Enemy. Κατά μία ανεξακρίβωτη πηγή, η τελική ώθησή του προς το χρυσό ήταν μια έμπρακτη απόδειξη της προσπάθειάς του να σπάσει τη μαυρίλα, που ήταν απότοκη του δυστοπικού συναισθήματος “Fear of a Black Planet”.

Nosferatu

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Kali Uchis - “Your Teeth in My Neck”, Fischerspooner - “A Kick in the Teeth”, AC/DC - “Kicked in the Teeth”, Aesop Rock - “Bazooka Tooth”.

Όπως για κάποιους ο έρωτας περνάει από το στομάχι (πάλι καλά που δεν περνά από έτερα εντόσθια), έτσι για κάποιους άλλους ο τρόμος περνάει από τα δόντια. Όσοι έχετε απορίες, ρωτήστε τον Dee Snider των Twisted Sister, που ανάμεσα στις άπειρες απίστευτα ώριμες επιλογές του, για μια εποχή έφτιαξε μυτερά τα μπροστινά του δόντια, έτσι ώστε να μοιάζουν κι αυτά με κυνόδοντες. Στο πέρασμα του χρόνου όμως αναφώνησε “I’m not gonna take it anymore”, παραφράζοντας το γνωστό άσμα των The Who που του χάρισε επιτυχία και αποκατέστησε την κοπτική τάξη των πραγμάτων.

Τα ίδια έκανε και ο ράπερ Lil Jon κατά την εποχή των Lil Jon & the East Side Boyz, κυκλοφορώντας με grillz που είχαν πρόσθετους μυτερούς κυνόδοντες, ίσως επιχειρώντας από μάγος του crunk να κόβει και κανένα chunk από τους λαιμούς ανυποψίαστων κατάχλομων γοτθικών παρθένων, που μοιράζονται τη μοναξιά τους με τα φαντάσματα των πύργων. Χμ, λέτε να ήταν εν αγνοία του πρωτοπόρος της gothic rap;

 Tooth Fairy

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Green Day - “Pulling Teeth”, Brother Ali - “Missing Teeth”, The Antlers - “Every Night My Teeth Are Falling Out”, Frank Zappa - “Baby, Take Your Teeth Out”, 100 Gecs - “I Got My Tooth Removed”, Metallica - “(Anesthesia) Pulling Teeth”.

Αι απόψεις διίστανται, που έλεγαν και οι παλαιοί νομικοί. Ναι μεν η ποντικόσχημη Tooth Fairy αντάλλαζε με δώρα τα τοποθετημένα κάτω από το μαξιλάρι βγαλμένα δόντια των μικρών παιδιών (tooth fair enough συναλλαγή), αλλά ως προς το τι τα έκανε, εκφράστηκαν τρεις διιστάμενες απόψεις: α) έφτιαχνε με αυτά κάστρα, β) τα συνέθλιβε φτιάχνοντας νεραϊδόσκονη και γ) τα σκόρπιζε στον ουρανό για να λάμπουν σαν αστέρια (τελικά, λέτε το παιδί του Λουντέμη να μετρούσε δόντια;). Μέσα όμως από τη μουσική, μπορούμε να σκεφτούμε κι άλλους πιθανούς λόγους, αν και δεν αφορούν μικρά παιδιά. Ηλικιακά, τουλάχιστον.

Πατριάρχης του είδους «πού είναι το δόντι, οέο» είναι ο Γιαννάκης ο Σάπιος. Ο κύριος Lydon, μιλώντας στην Daily Telegraph το 2007, εξήγησε ότι το εν λόγω καλλιτεχνικό προσωνύμιο του δόθηκε από τα μέσα των ‘70s, εξαιτίας της ανύπαρκτης υγιεινής του στόματός του, που έκανε τα δόντια του να πάρουν μια πράσινη απόχρωση, σίγουρα όχι οφειλόμενη σε εμφυτεύματα σμαραγδιών. Κι όταν άκουσε -πιθανώς- τη μαμά του να του τραγουδά το (ω, τι τραγουδάρα κι αυτή) “Pretty Vacant”, πήρε την απόφαση να καλύψει το κενό από ένα μπροστινό του δόντι που είχε για χρόνια μπει στις αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού. Ωραία; Όχι, βέβαια, είπαν εξαγριωμένοι οι φίλοι των Sex Pistols, που του καταμαρτυρούσαν ότι ήταν ξεπουλημένος στο Σύστημα, για να βγει κι αυτός στο περιοδικό Q και να τους χλευάσει με χιούμορ, αποδίδοντας την αλλαγή στο ότι «Τα λαχανάκια Βρυξελλών που θα κολλήσουν στα σάπια δόντια μου θα με οδηγήσουν στο θάνατο από τροφική δηλητηρίαση». Α, βρε Γιαννάκη, σε «έφαγε» το Public Image, έστω κι αν ήταν Ltd.

Ο ανέκαθεν μετριοπαθής Liam Gallagher μπήκε το 2002 στον Κύκλο των Χαμένων Δοντιών, ύστερα από μια συμπλοκή στο μπαρ ενός ξενοδοχείου του Μονάχου, κατά τη διάρκεια της οποίας δέχτηκε κλωτσιά στο πρόσωπο, χάνοντας δύο μπροστινά δόντια. Εμ, κι αυτός τόλμησε να τα βάλει με αυτόχθονες γαιοκτήμονες, που μπορεί και να είχαν παίξει στη Fußballnationalmannschaft. Μετά από αυτό, η περιοδεία των Oasis στη Γερμανία πήγε περίπατο μαζί με τα φευγάτα δόντια, ενώ του επιβλήθηκε πρόστιμο πενήντα χιλιάδων ευρώ. Στη συνέχεια, αφού φωτογραφήθηκε με ύφος «για δες τι μάγκας είμαι ‘γω», πλήρωσε δεκατέσσερις χιλιάδες δολάρια για να αποκαταστήσει τα πράγματα και σε μια συναυλία του περήφανα προλόγισε το τραγούδι “Live Forever” με τη φράση: «Αυτό είναι για τα δόντια μου». Αν όμως ρωτήσετε τον ίδιο τι πράγματι συνέβη, εκείνος θα σας πει ότι χτύπησε ένα Γερμανό μπάτσο και του την έπεσαν ογδόντα συνάδελφοί του και όχι κάποιοι κοιλαράδες αυτόχθονες γαιοκτήμονες. Εντάξει, το «κοιλαράδες» το πρόσθεσα εγώ για εφέ, αλλά όλα τα άλλα τα είπε ο ίδιος.

Χαρακτηριστική και η περίπτωση του Justin Sullivan των New Model Army, που είναι καθόλα άνετος και φυσικά με το δόντι που λείπει, η απουσία του οποίου προσδίδει αυτό το «κάτι» στα φωνητικά του. Ομολογώ ότι δε χορταίνω επί δεκαετίες να τον ακούω να τραγουδά το “Stupid Questions”, αλλά πεθαίνω ειδικότερα όταν λέει το στίχο “When someone comes to eat me alive / I like to see their teeth”.

Και η Amy Winehouse είχε προβλήματα με απώλειες δοντιών, μόνο που στη δική της περίπτωση δεν υπήρξε θέμα υγιεινής, αλλά παρενέργεια από τη χρήση ουσιών, όπως δήλωσε φίλος της στη Daily Mail, επισημαίνοντας την απόγνωση που αυτή ένιωθε στην ιδέα ότι αυτό θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο στη φωνή της. Αυτό συνέβη και στον Pete Doherty των Libertines, ο οποίος αφού αποτοξινώθηκε, δήλωσε ότι είχε χάσει πέντε δόντια από τη χρήση κοκαΐνης και άλλων ουσιών.

Our Lips Are Sealed

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Death Cab for Cutie - “Crooked Teeth”, Zach Bryan - “Crooked Teeth”, Gang Parade - “Fix Your Teeth”, Dr. Alban - “Go See the Dentist”, Judey - “Black Teeth”.

Περήφανοι ως είχαν, θα μπορούσαμε να πούμε, αν και μερικοί στο πέρασμα του χρόνου αναθεώρησαν την άποψή τους. Πρώτος ο super cool Freddie Mercury, που δήλωσε: «Δε μου αρέσει που προεξέχουν τα δόντια μου. Εκτός όμως από αυτό, είμαι τέλειος». Πράγματι, οι κοπτήρες του φρόντμαν των Queen ήταν πολύ προτεταμένοι, εξαιτίας τεσσάρων υπεράριθμων δοντιών, που έκαναν τη γνάθο του να ασφυκτιά, αλλά και το χαμόγελό του εκρηκτικό. Ο εμποτισμένος στο νέκταρ των Ιρλανδών θεών (τη Guinness, δηλαδή) Shane McGowan, αν και με τραγική την κατάσταση των δοντιών του, έδειχνε τόσο άνετος σα να είχε την οδοντοστοιχία της Anne Hathaway. Γι’ αυτό και η τύχη του χαμογέλασε με τους ανατρεπτικούς The Pogues, ίσως επειδή εκείνος είχε συμφωνήσει να μην της ανταποδώσει τη φιλοφρόνηση. Κι όμως, στη συνέχεια κι αυτός αλλαξοπίστησε! Πέταξε λοιπόν μέχρι τη Μάλαγα κι έφτιαξε τα δόντια που είχαν προηγουμένως αποδημήσει για θερμά Καλοκαίρια στο Σιάμ, εκπλήσσοντας τους πάντες.

Το κενό στα μπροστινά δόντια όχι μόνο δεν έβλαψε το μπασίστα των The Clash Paul Simonon, αλλά του έδωσε μια macho εικόνα που λατρεύτηκε από τους φίλους της μπάντας και ταυτόχρονα αποδείχτηκε ομώνυμος πόλος για τους οδοντίατρους. Ομοϊδεάτης αποδείχτηκε και ο Thom Yorke των Radiohead, που χαμογελούσε στο φακό, όταν δεν ήταν στα κάτω του, ίσως εκ του ασφαλούς, αφού η κατάστασή του δεν ήταν και για να γίνει stuntman του Al Pacino στη σκηνή με τον οδοντίατρο στο “Marathon Man”. Ο δε Keith Richards συντήρησε τον πολύ διαδεδομένο αστικό μύθο ότι οι Rolling Stones έκαναν αφαιμαξομεταγγίσεις για να αντέχουν στις καταχρήσεις, λέγοντας ότι πήγε γι’ αυτό στην Ελβετία, από όπου όμως επέστρεψε με μια σειρά από ολοκαίνουργιες… θήκες, που δεν έκρυψαν απλά τα κενά και τα σπασίματα των δοντιών του, αλλά έφτιαξαν κατά πολύ και τα φωνητικά του! Κι ο Lemmy των Motorhead άργησε πενήντα χρόνια να το αποφασίσει, αφού το καλό πράγμα αργεί να γίνει, όπως υποστήριζαν ανεξαιρέτως όλοι όσοι πρότειναν μπούκωμα με ούζο για τον πονόδοντο. Άλλωστε, κι εσείς θα κάνατε το ίδιο, αν σε ηλικία δέκα ετών σας είχαν βγάλει δέκα δόντια χωρίς αναισθησία.

Οριακά ο David Bowie δεν τα κατάφερε για να μπει στην επόμενη κατηγορία, αφού έφτιαξε τα ατίθασα δόντια του πριν την κυκλοφορία του “Let's Dance”, αν και η δουλειά ολοκληρώθηκε στις αρχές των ‘90s με την τοποθέτηση θηκών. Υπάρχει όμως και μια ανάλογη περίπτωση που συνοδεύτηκε από περισσότερα επικριτικά, παρά επαινετικά σχόλια. Αυτή του Barry Gibb, με το σχεδόν αφύσικο χαμόγελο “Sunshine Cleaning”, ως οιωνό της ταινίας του 2008 που πρωταγωνιστούσαν οι Amy Adams και Emily Blunt.

Toothpaste smile

Διαβάζεται καλύτερα ακούγοντας: Owl City - “Dental Care”, Fatboy Slim - “Don’t Forget Your Teeth”, Iron and Wine - “White Tooth Man”, "Weird Al" Yankovic - “Cavity Search”.

Αυτή ήταν η κατηγορία με τους περισσότερους συμμετέχοντες, τη συντριπτική πλειοψηφία από τους οποίους δε θα μάθουμε ποτέ, διότι πρόλαβαν και τα έφτιαξαν εγκαίρως! Δηλαδή, σήμερα δεν είναι και τόσο δύσκολο να βρεις στοιχεία αφού η περιέργεια δε σκότωσε μόνο τη γάτα, αλλά διαχρονικά και όσο ζούσε της εξασφάλιζε τις πιο γκουρμέ γατοτροφές. Πλην όμως, ως νουνεχείς ερευνητές, ας αναφέρουμε τις δύο περιπτώσεις που τα δόντια σχολιάστηκαν σχεδόν εξίσου με τη μουσική. Πρώτη αυτή της οικογένειας The Osmonds, που πρόβαλε τις εξωπραγματικά τέλειες οδοντοστοιχίες της σε μια εποχή που όποιος δεν είχε κανένα στραβό δόντι αντιμετωπιζόταν ως αδιαφιλονίκητο (κατά την ορολογία της εποχής) φαβορί για το ρόλο κάποιου Ewok. Μαζί τους και ο Sir Cliff Richard, άμεσα αγαπητός λόγω του αφοπλιστικού του χαμόγελου, που ενεργούσε ως tazer σε κάθε μαμά που είχε κόρη σε ηλικία γάμου. Μάλιστα, η Ιρλανδική Ένωση Οδοντιάτρων σε μια καμπάνια της για τη σχέση μεταξύ επιζήμιων συνηθειών, όπως το τρίξιμο των δοντιών, και χρήσης ναρκωτικών, είπε: «Αν θέλετε τα δόντια σας να μοιάζουν περισσότερο με του Cliff Richard παρά με του Keith Richards, τότε προσπαθήστε να απολαμβάνετε τη ζωή με αυτοσυγκράτηση». Για να πω όμως και τη δική μου την αλήθεια, τα δικά μου θα προτιμούσα να έμοιαζαν με της Denise Richards, η οποία υποστηρίζει το μη κερδοσκοπικό οργανισμό Feeding America. Πείτε μου τώρα ότι φανταστήκατε κάποιον άλλο λόγο…