Screaming Trees

The Early Years

To ζήτημα που ανέκαθεν απασχολούσε τους Screaming Trees, ήταν αν τα μέλη τους μπορούσαν να συνεχίσουν μαζί ή ήθελαν ο καθένας να τραβήξει το δρόμο του.

Τα τρία βασικά μέλη, δηλαδή οι Van Conner, Gary Lee Conner και Mark Lanegan, ξεκίνησαν την μπάντα το 1983 και μετά από ένα ep σε μικρό label, μετακόμισαν δισκογραφικά στην SST, για να ακολουθήσει η προσχώρηση τους στην θρυλική Sub Pop. Tην περίοδο που αρχίζουν να αναγνωρίζονται και γίνονται από τα πρώτα συγκροτήματα της σκηνής του Seattle που μπαίνουν σε πολυεθνική (το 1990 στην Epic/Sony), αρχίζουν να εμφανίζονται και τα δισεπίλυτα όπως αποδεικνύεται συνεχώς από τότε, προβλήματα. Από τότε κόσμος πάει κι έρχεται...

Από την χρονιά που υπογράφουν στην Sub Pop μάλιστα, και μετά το πρώτο LP τους εκεί ("Change has come"... προφητικό ε;), ο Mark Lanegan κυκλοφορεί το πρώτο του solo άλμπουμ, ενώ ο Van Conner όπως και ο Gary Lee Conner δημιουργούν δικά τους side projects. Aυτή η πρώτη διακοπή των Screaming Trees δεν κράτησε ούτε χρόνο σχεδόν. Επιστρέφουν και δημιουργούν το "Uncle Anesthesia". Πριν αλέκτωρ λαλήσει... δις, ο Van Conner αποφασίζει να παίξει μπάσο για τους Dinosaur Jr. Επιστρέφει για τις ανάγκες του άλμπουμ "Sweet oblivion", μόνο που τότε αποφασίζει να φύγει ο drummer Μark Pickerel...

Το άλμπουμ βγαίνει και ενώ ακόμα δεν είχε τελειώσει η σειρά των singles που κυκλοφορούσαν από τον απόηχο της επιτυχίας του, ο Mark Lanegan αποφασίζει ότι θα πρέπει να ξανασκεφθεί την εκδοχή να συνεχίσει μόνος του. Έτσι προκύπτει το δεύτερο solo άλμπουμ του...

Στην μπάντα έχει προστεθεί ο drummer Βarrett Martin και... εγκλιματίζεται ταχύτατα. Τόσο πολύ μάλιστα, που γρήγορα αφήνει κι αυτός το συγκρότημα για τις ανάγκες ενός side project που δημιούργησαν μέλη των Alice In Chains και των Pearl Jam.

Επανενώνονται όλοι για τις ανάγκες του άλμπουμ "Dust", και λίγο μετά ο Lanegan με τον Barrett σχηματίζουν το side project Disinformation.

Ο Mark Lanegan ειδικά, έχει δηλώσει αμέτρητες φορές ότι οι Screaming Trees διαλύονται, ξαναγυρίζει, ξαναφεύγει, είναι εκεί κι όμως λείπει, λείπει κι όμως είναι εκεί... Tέλος πάντων το ζήτημα είναι, ότι ποτέ κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν οι Screaming Trees είναι ή... ήταν ένα φανταστικό συγκρότημα. Μήπως oι ίδιοι αδικούν τους εαυτούς τους με όλα αυτά τα πισωγυρίσματα;