Στα χνάρια του Ζωρζ Περέκ: “Aπόπειρα εξαντλητικής περιγραφής μιας παρισινής τοποθεσίας”
Διασκευές μπορεί να υπάρξουν και σε λογοτεχνικά κείμενα. Μια απόπειρα. Του Αντώνη Ξαγά
Στα χνάρια του Ζωρζ Περέκ
“Aπόπειρα εξαντλητικής περιγραφής μιας παρισινής τοποθεσίας”
Place St.-Sulpice
49 χρόνια μετά
Ημερομηνία: 13 Σεπτεμβρίου 2023
Ώρα: 11.30
Τοποθεσία: Café de la Mairie
Καιρός: Πρώιμα φθινοπωρινός. Ουρανός ανασφαλώς γαλανός. Μερικά σύννεφα
Πρόχειρη καταγραφή κάποιων πραγμάτων που είναι περίβλεπτα:
Πέτρα: το κράσπεδο των πεζοδρομίων, ένα σιντριβάνι, μια εκκλησία, σπίτια
Πέτρα σε αποχρώσεις του γκρίζου. Ψύχρα.
Αστυνομικό τμήμα
Μια αφίσα το καλύπτει, «livres en mains»
Άσφαλτος
Πεζοδρόμιο
Καμία παραλία, ούτε καν στη φαντασία
Δύο παρτέρια με φυτά επιμελώς κουρεμένα
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τουλάχιστον ένα χέρι απασχολημένο:
κρατάνε
μια τσάντα
μια ομπρέλα (η απαισιόδοξη της ημέρας; ή μήπως προνοητική;)
το χέρι ενός παιδιού
ένα κινητό
μία τσάντα γκριζόμαυρη «Le Grand Epicerie»
λουρί σκύλων, σκυλιά, μικρά σκυλιά, μικρά διαμερίσματα,
ακριβά διαμερίσματα, σοφίτες, 10.000 το τετραγωνικό
μεγάλες μοναξιές
μια μπαγκέτα φαγωμένη στην άκρη
κινητό
κινητό
κινητό
κινητό, αυτή τη φορά σε γωνία αυτοπροβολής
φωνή, «είμαι έξω από τον Άγιο Σουλπίκιο»
άλλο κινητό σε στάση ομιλίας
κινητό απλά στο χέρι ετοιμοπόλεμο για τα κενά δευτερόλεπτα ανίας
πατίνι με ξανθό κοριτσάκι
ζευγάρι κοντοστέκεται αναποφάσιστο
βιαστικός νεαρός με τεράστια ακουστικά
γυναικεία πόδια, μπότες, αντρικό βλέμμα
ένα κουστούμι, γραβάτα, φάκελος στο χέρι, στολή δικηγορική
ένα μπλουζάκι κίτρινο Τουρ ντε Φρανς
μια σχολική τάξη, μεγέθη δημοτικού, χρώματα λευκά και ανοιχτά, ρούχα και προσωπάκια και δασκάλα
δυο μαύροι καθαριστές του Δήμου, στολή πράσινη, κίτρινη, τα χρώματα της Αφρικής
-διορθώνω, ‘έγχρωμοι’-
νεαρή γυναίκα με μαντώ κάθεται στο παγκάκι με τα πόδια σφιχτά ενωμένα, κάτι περιμένει
χτυπάει το κινητό
δύο άντρες, ο ένας κρατάει ένα μισοτελειωμένο (ή μήπως μισοαρχινισμένο) μπουκάλι κόκκινο κρασί
Διαδρομές:
το 96 πηγαίνει στον σταθμό Μονπαρνάς
ένα περιπολικό με σειρήνα που δεν φαίνεται όμως να βιάζεται
μια ομάδα δρομέων με ακριβές στάμπες στα μπλουζάκια
το 63 πάει στην Πορτ ντε λα Μιετ, «vehicle 100% electrique»
ποδήλατο Deliveroo σε νευρική πεταλιά
σχολή οδηγών auto-école Mayet
μαύρο αυτοκίνητο που φωνάζει πολυτέλεια και οικολογική συνείδηση
‘Inderdit sauf taxi’
Απαγορεύεται η στάθμευση
Ταξί με καπελάκι πράσινο
Uber
Taxi parisien
Το 96 πηγαίνει στον σταθμό Μονπαρνάς
Και άλλα οχήματα (εκκρεμεί η περιγραφή τους)
Ήχοι:
η σειρήνα
l'addition, s'il vous plaît
Merci madame
κρώξιμο πουλιού μαύρου (καρακάξα;)
ένα βαλιτσάκι με ερπύστριες
φτερούγισμα περιστεριού
(pigeon rôti, 42 Ευρώ στο μενού του μπιστρό)
Το 96 εξακολουθεί να πηγαίνει στον σταθμό Μονπαρνάς
το 84 δεν πηγαίνει πια στην Πορτ ντε Σαμπερέ αλλά δίπλα, στην Πορτ ντε Κουρσέλ
Το 70 εξακολουθεί και πηγαίνει στην Πλατεία Ντοκτέρ Αγιέμ
(να θυμηθώ να κοιτάξω ποιος ήταν αυτός)
Το 87 πηγαίνει στο Πεδίο του Αρεως
Ξερά καστανόφυλλα
Ηρεμία (κόπωση;)
Οι πρώτες στάλες βροχής
Παύση.
….
L'addition s'il vous plaît
(Βασισμένο στο " Tentative d'épuisement d'un lieu parisien" του Georges Perec που γράφτηκε το 1974 και εκδόθηκε το 1975)