Stereolab

The Early Years

Σκεφτείτε το λίγο καλύτερα και θα διαπιστώσετε ότι η επιδραστικότητα των Stereolab στη μουσική των τελευταίων δέκα ετών είναι σχεδόν τρομαχτική για ένα συγκρότημα που λίγα χρόνια πρίν θεωρούταν "...μία ακόμη indie pop μπάντα για 'δύσκολους ακροατές' ". Σήμερα που το παζλ έχει κατά σημαντικό μέρος ολοκληρωθεί μπορούμε να τους θεωρήσουμε υπεύθυνους για μια σειρά επιτευγμάτων: το ότι το Kraut rock και οι 'ιδιότροποι' εκπρόσωποι του μπήκαν για τα καλά στον indie χάρτη και σήμερα εφτά στα δέκα συγκροτήματα αναφέρουν ως "βασική επιρροή" τους Can και τους Neu. Την απενεχοποίηση ήχων και ρυθμών όπως η bossa nova και η lounge pop των 60ς (ο Peter Thomas θεωρείται πλέον ιδιοφυία και υπάρχουν μια δεκάδα labels νεο-lounge ήχου). Την αποκατάσταση του image της ποπ μουσικής που ξαναέγινε σοφιστικέ, intellectualle, και "ψαγμένη". Το γεφύρωμα φαινομενικών χασμάτων, όπως αυτό του κιθαριστικού θορύβου με τη μελωδική και γλυκιά φόρμα της ποπ τραγουδοποιείας. Και ο κατάλογος συνεχίζεται για πολύ ακόμη...

Ο τριανταεφτάχρονος πλέον Tim Ganes από τα '80ς ήδη δίνει το παρόν στα εναλλακτικά πράγματα με τους McCarthy, ενώ η λίγο μικρότερη του Laetitia Sadier (γεννημένη στη Γαλλία) βρέθηκε με το πρώτο γκρουπ του καλού της μόλις στο τελευταίο τους άλμπουμ. Το ζευγάρι ξεκινάει τη romance-pop ιστοριούλα του στη ζωή, και την προεκτείνει θαυμάσια και στη μουσική. Ήδη από το compilation 'Switched On' που ρίχνει στην αγορά η Too Pure το 1992 διαφαίνεται αυτό που θα ονομαστεί "ο ήχος των Stereolab" (Stereolab-άτος!): ένας απείρως επαναλαμβανόμενος ρυθμός, φαινομενικά αβαθής, επιφανεικά υπνωτικός, μα ουσιαστικά ξεσηκωτικός (!!!πως;) που πνίγεται από μελωδιούλες, φωνητικά και φωνητικ-ούλια, feedback κιθάρες και τις... τσιχλόφουσκες του John Cage.

Στα επόμενα δέκα χρόνια οι Stereolab χαρίζουν στον κόσμο άπειρες κυκλοφορίες που περιλαμβάνουν κανονικά άλμπουμ, ep's διάρκειας κανονικών άλμπουμ, singles με διάρκεια μεγαλύτερη από το μέσο ep, συλλογές με rare b-sides, outtakes διάρκειας... μεγάλης και συνεργασίες με ότι πιο "υποψιασμένο" κυκλοφορεί στην πιάτσα... Άλλοτε ακραιφνώς εναλλακτικοί ('Refried Ectoplasm', 'Peng'), άλλοτε καρα-ποπ και super-easily ηλεκτρονικοί ('Dots and Loops'), ενίοτε πιο σκοτεινοί ('Crumb Duck' με Nurse with Wound), πολλές φορές σε κορύφωση πειραματικού παροξυσμού ('The groop played space age...', συνεργασία με Tortoise...), προσφάτως αναθεωρητικοί των "ριζών" της μουσικής τους (Fires, ή... σπουδή στον Eno)... οι Stereolab έχουν πάνω από χίλια πρόσωπα, είναι όμως πάντα ξεκάθαρο ότι πρόκειται για αυτούς, οποιοδήποτε μανδύα φορέσουν, είτε των ρετρό αναβαπτισμένων με τα moog και τις φαρφίσες, είτε των υπερ-μοντέρνων post-αναζητητών του ήχου του αύριο, με τα στουντιακά κόλπα και τις μυστήριες λούπες.

Στα πρώτα χρόνια το γκρουπ συνοδεύτηκε και από το χαρακτηρισμό της αριστερής (-ίζουσας) ποπ, που πλέον έχει υποχωρήσει μπροστά στον κυκεώνα της προσφοράς τους σε καθαρά μουσικό επίπεδο. Ο ήχος του γκρουπ όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει σταματήσει να εμπλουτίζεται με το ότιδήποτε: από τη jazz, στο noise-rock και από την avant-guarde στο minimal house... οπότε πλέον τίποτε δε θα είναι έκπληξη για το μέλλον, μιας και δείχνουν ικανοί να μεταμορφώσουν τα πάντα σε Stereolab music. Ο κατάλογος των μελών, των φίλων και των 'εκτάκτων' συνεργατών από μακροσκελής που είναι σήμερα, δύναται να εξελιχθεί σε ατελείωτο... οπότε έχω πάντα την απορία ποιός θα είναι αυτός που μετά από είκοσι χρόνια για παράδειγμα θα μπορέσει να ανακεφαλείωσει τα πάντα, να θυμηθεί το κάθε τι και να μας πει τελικά ποιοι ήταν και τι μας έδωσαν οι Stereolab. Καλύτερα δεν είναι όμως να μείνουμε με το ερώτημα;