The Early Years
Από την punk σκηνή της Ανατολικής Γερμανίας στην minimal electronica, που τείνει να γίνει σήμα κατατεθέν της Kitty-Yo records, οι Tarwater συνεχίζουν με τον καλύτερο τρόπο την «υπόγεια» μουσική παράδοση μιας χώρας που δείχνει εσχάτως να ξυπνάει για τα καλά από το λήθαργο των προηγούμενων χρόνων. Ο Ronald Lippock είναι ίσως περισσότερο γνωστός στους φίλους του πειραματικού ήχου, από τη συμμετοχή του στο σχήμα των To Rococo Rot (εκ των κύριων εκφραστών αυτού που αποκαλείται και γερμανικό post rock). Μαζί με τον Bernd Jestram πρωτοσυναντήθηκαν στο line up ενός punk σχήματος, αντιμετωπίζοντας όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται μια τέτοιου είδους δραστηριότητα σε ένα φύσει αντιδραστικό καθεστώς (όπως αυτό της Ανατολικής Γερμανίας).
Σχηματίζουν τους Tarwater το 1995 σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν pop μουσική, με έντονα οργανικά και πειραματικά στοιχεία, και σαφώς πιο «ανάλαφρο» (με πολλά... εισαγωγικά) χαρακτήρα από αυτόν των «αδερφών» To Rococo Rot. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ήχου των Tarwater παίζει όλα αυτά τα χρόνια το Bleibeil studio που διατηρεί ο ίδιος ο Jestram στο Βερολίνο.
Το 1996 κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους album, με τον περίεργο τίτλο '11/6 12/10', μια έξυπνη μίξη πολλών στοιχείων από όλη την ιστορία της electronica, με σωστή και καινοτόμο χρήση των samples, που ξεκινάει από τον ακραία πειραματικό ήχο και φτάνει στα όρια του trip hop. To 'Silur' lp του 1998 παραμένει μέχρι σήμερα το «αριστούργημα» τους και ένας από τους καλύτερους «εξερευνητικούς» δίσκους της δεκαετίας του 90. Κρατώντας με επιτυχία τις ισορροπίες ανάμεσα σε δύστροπες ηχητικές φράσεις και απλοποιημένα μοτίβα, ποτίζεται από μια οικεία electro pop γοητεία, φιλτράροντας παράλληλα hip hop, ρετρό ήχους και ambient ατμόσφαιρες σε ένα αποτέλεσμα που πολλές φορές ξαφνιάζει τον ακροατή του με τον τρόπο που αναπτύσσεται.
Το 'Animals, suns and atoms' lp κυκλοφορεί το 2000 και αναγνωρίζεται ως η πρώτη... αμιγώς τραγουδιστική δουλειά τους. Με την στόφα της κλασσικής pop σύνθεσης και το βλέμμα στον ήχο του μέλλοντος, οι Tarwater γράφουν τραγούδια που φαντάζουν αδιάφορα και ψυχρά, μέσα τους όμως κρύβουν την πάντοτε ιδιόμορφη γερμανική ζεστασιά, γνώριμη ήδη από την εποχή των Can.
Διάφορα ep's, συμμετοχές σε συλλογές και ρεμιξαρισμένες εκδοχές του έργου τους συμπληρώνουν τη δισκογραφία των Tarwater και το γοητευτικό παζλ του ήχου τους, ενώ μετά την κριτική αποδοχή (που ήρθε αρκετά νωρίς) ακολουθεί και το αυξανόμενο ενδιαφέρον του κόσμου για τη μουσική τους. Μαζί με τα υπόλοιπα σχήματα της Kitty-Yo οι Tarwater αποτελούν την καλύτερη εγγύηση για την τρίτη... τέταρτη (θα σας γελάσω) γερμανική ηχητική επίθεση. «ενάντια» στον υπόλοιπο μουσικό κόσμο.
