Τρελός ροκάς σε βάφτισε #1

1. ΒΑΦΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΝΟΝΟΙ

1. Muddy Waters - Rolling Stone. Πέντε θρασείς άγγλοι τον αντέγραψαν χωρίς την άδειά του, σφετερίστηκαν τον τίτλο του κι αντί να θυμώσει τους ευγνωμονούσε γιατί εξαιτίας τους χόρτασε ψωμί και δόξα στα γεράματα. Οι μαθητές του χόρτασαν κι από τα δύο πολύ πιο νωρίς αλλά μέχρι να τα τινάξουν βλέπω να ξεφτιλίζονται εντελώς. Στο τραγούδι η μάνα του Muddy διαισθανόταν πως το παιδί που κυοφορούσε θα ήταν πέτρα που κυλάει, δεν ανέφερε όμως τίποτα για χορτάριασμα.

2. Vibrators - Stiff Little Fingers. Ο παραγωγός των Animals, Mickie Most, που τους ανακάλυψε πριν από 30 χρόνια έχει πεθάνει αλλά ο Knox ακόμα ζει και συνεχίζει να τραγουδάει το μοναδικό τους classic "Baby baby". Το κομμάτι που μας ταλαιπωρεί εδώ θα μπορούσε να ήταν b-side των Dr Feelgood, έχει στίχους που δε βγάζουν νόημα (για έναν tv addict που πέθανε και τώρα πρέπει να ξαναρχίσει απ' τον πάτο), αλλά η φράση "if it wasn't for your stiff little fingers nobody would know you were dead" έκρυβε λαυράκι για τους Highway Star απ' το Belfast που το '77 έψαχναν ένα πιο πανκ όνομα. Τι κατάφεραν ως SLF; Ένα αριστουργηματικό ντεμπούτο αλλά ούτε ένα βαφτιστήρι.

3. Simple Minds - Cocteau Twins. Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη περίπτωση βάφτισης από κομμάτι που δεν υπάρχει σε δίσκο αλλά υπήρξε σε demo κασέτα των Simple Minds (που κι αυτοί από στίχο του Bowie γλίτωσαν το άνοιγμα λεξικών στην τύχη, κλείσιμο ματιών, τοποθέτηση δακτύλου στη σελίδα). Το κομμάτι μπήκε εντελώς αλλαγμένο στον πρώτο δίσκο τους με τον τίτλο "No cure". (Αν ο Robert Smith δεν ήταν συνομήλικος του Jim Kerr και ξεκινούσε κάποια χρόνια αργότερα μπορεί να φώναζε την Chrissie Hynde νονά). Οι Cocteau Twins άντεξαν 18 χρόνια, οι αλκαλικοί Simple Minds πέρασαν τα 30...

4. Peter De Rose - Deep Purple. ...ενώ οι πυρηνικοί Deep Purple μετράνε 40 χρόνια (μιας εκκλησίας κεριά σε κάθε εορτασμό επετείου) από τότε που ο Ritchie Blackmore πρότεινε στους υπόλοιπους για όνομα το αγαπημένο τραγούδι της γιαγιάς του που ήταν το "Μαραµένα τα γιούλια και οι βιόλες". Ψέματα, ήταν το "Deep Purple" που έγραψε to '34 o πιανίστας Peter De Rose και πέντε χρόνια αργότερα του έβαλε στίχους ο Mitchell Parish και το έδωσε στους Larry Clinton and his Orchestra. Δείγμα στιχουργικόν: Though you're gone, your love lives on when moonlight beams, and as long as my heart will beat, lover we'll always meet, here in my deep purple dreams.

5. Hawkwind - Motorhead. Μια άυπνη νύχτα του 1974 ο Lemmy Kilmister έγραψε σε χολιγουντιανό ξενοδοχείο το τραγούδι που του άλλαξε τη ζωή. Οι Hawkwind, στους οποίους έπαιζε τότε, δεν συγκινήθηκαν και το έκαναν b-side στο σίνγκλ τους "Kings of speed", ο ίδιος ονόμασε Motorhead το επόμενο γκρουπ του και το έβαλε ως opening track στο δίσκο Motorhead που ήταν ο δεύτερος δίσκος που ηχογράφησαν αλλά ο πρώτος που κυκλοφόρησαν. Έτσι λένε αυτούς που είναι κολλημένοι με τα αυτοκίνητα όπως άλλοι είναι με το ράδιο.

6. Talking Heads - Radio Head. Στο τραγούδι των Talking Heads που υπάρχει στο "True stories" ο David Byrne χαίρεται που αυτός και το μωρό του βρίσκονται συντονισμένοι στο ίδιο μήκος κύματος. Η παρέα του Thom Yorke επέλεξε τον τίτλο για όνομά της αφού πρώτα εξαφάνισε το διάστημα μεταξύ κεφαλής και ραδιοφώνου. Ας βάλω ένα τρίλημα στον David B. Ποιο απ' τα τρία επιτεύγματα τον περηφανεύει τα μέγιστα, το "Psycho killer", το "Remain in light" ή οι Radiohead;

7. Ramones - Bad Brain. Εύκολο το στιχουργείν στην αγγλικήν. Ριμάρεις το brain με τα pain, strain, complain, ακόμα και με την champagne. Άντε να βρεις εδώ κάτι να διπλαρώσεις τον εγκέφαλο. Εγκέλαδο; Τραγέλαφο; Ψαροκέφαλο; Γιαλό; (Για να χρησιμοποιήσεις το τελευταίο πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εγκέφαλο με το μυαλό). Τo "Bad brain" (Dee Dee music & lyrics) υπάρχει στο "Road to ruin" που βγήκε τη στιγμή που μια fusion μπάντα απ' την Washington DC συνειδητοποίησε πως ο Sid Vicious και ο Mick Jones είναι καλύτεροι μουσικοί απ' τους Chick Corea και John McLaughlin και εκτός από στούντιο με ενισχυμένη μόνωση έψαχνε και νέο όνομα. Ευτυχώς! Δε θα άντεχα να έχω στη δισκοθήκη μου τα "Rock for light" και "I against I" των Mind Power...

8. Kinks - Johnny Thunder. Ακούω το όνομα Kinks και σκέφτομαι Ray Davies, "Days", "I'm not like everybody else", "A well respected man", "Waterloo sunset", "Sunny afternoon", "Lola" και άλλα τόσα μέσα στο ίδιο δευτερόλεπτο. Ακούω το όνομα Johnny Thunders και πρώτα σκέφτομαι 'σούπερ τζάνκι' μετά "Chinese rocks", "Born to lose" και "You can't put your arms around a memory". Ιταλικής καταγωγής, John Anthony Genzale το όνομά του, πέθανε το '91 στα 38. Πέρασε απ' τους New York Dolls και τους Heartbreakers.

9. Leonard Cohen - Sisters of Mercy. Αποφεύγω το φρένο κι απολαμβάνω την κεκτημένη μου ταχύτητα. Ακούω το όνομα Cohen και σκέφτομαι "Barton Fink", "Fargo", "Suzanne", "Who by fire", "Bird on a wire", "Avalanche", "Lover X3". Ακούω το όνομα Sisters of Mercy και σκέφτομαι "Body electric", "Adrenochrome", "Alice", "Temple of love", Ofra Haza, "Floorshow", "Heartland", Andrew Eldritch, Gary Marx, Wayne Hussey, Patricia Morrison. And I walk walk walk walk walk away.

10. Prince Buster - Madness. Madness, madness, they call it madness... Madness, madness, I call it gladness. Well if this is madness, man I know I'm filled with gladness. O πρίγκιπας γεννήθηκε στη Jamaica και είχε το όνομα Cecil Bustamente Campbell μέχρι που τον προσηλύτισε στον ισλαμισμό ο Muhammad Ali και του έδωσε το όνομα Muhammed Yusef Ali (δεν έψαξε και πολύ). Δικό του και το "One step beyond" που όταν διασκευάστηκε απ' τους Madness του απέφερε αρκετά royalties ώστε να πληρώσει τα χρέη του και να αποφύγει τη στενή. Σ' αυτόν είναι αφιερωμένο απ' τους Λονδρέζους και το "Prince". Σήμερα αυτός αράζει στο Miami, οι Madness γυρίζουν ακόμα στα φεστιβάλ κι εγώ βάζω να ακούσω ένα δωδεκάλεπτο του τύπου που είπε πως για το κάμα σούτρα δεν πέθανε κανείς ενώ για τη βίβλο πέθαναν πολλοί. Και αναρωτιέμαι: Ποιο προκάλεσε περισσότερους θανάτους, η βίβλος ή το κοράνι;

11. Frank Zappa - The Return of the Son of Monster Magnet. Δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα όσα γνωρίζετε για τον Frank Zappa και τον Dave Wyndorf. Ρουφήξτε καλύτερα λίγη ακόμα απ' τη σοφία του πρώτου. "Ας μην είμαστε σκληροί με την άγνοια, είναι αυτή που κάνει την Αμερική σπουδαία". "Όσο πιο βαρετό είναι ένα παιδί, τόσο πιο πολύ επιδοκιμάζονται σαν καλοί γονείς οι γονείς του". "H ομορφιά είναι ένα ζευγάρι παπούτσια που σε κάνει να θέλεις να πεθάνεις". "Κάθε σύνθεση που εξελίσσεται νορμάλ και καθώς πρέπει για μένα είναι αντίστοιχη ταινίας στην οποία υπάρχουν μόνο καλοί χαρακτήρες". "Να θυμάσαι πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του γονατίζω και του σκύβω".

12. Tim Buckley - Starsailor. Κάθε λίστα του στυλ '101 τραγούδια που πρέπει να ακούσεις πριν πεθάνεις' πρέπει να περιέχει αυτό το μοναδικό δείγμα της διάθεσης του Buckley για παρέκκλιση απ' την πεπατημένη και υπέρβαση των δυνατοτήτων της φωνής του. Τώρα τι σχέση έχουν οι Starsailor με οριζόντιες τεντοφωνίες και κάθετες φωνοβασίες; Καλοί είναι μολοντούτο, ήσυχα παιδιά... Ο ομώνυμος δίσκος που περιέχει και το "Song to the siren" βγήκε πρώτη φορά σε LP το '70 απ' την Straight του Zappa και τελευταία σε CD το '91 απ' τη Rhino. Μετά πέθανε ο Zappa, πέθανε και το cd κι άντε βρες το.

13. Art Garfunkel - Bright Eyes. Κανείς δεν διάλεξε τίτλο των Simon & Garfunkel για να τον βάλει στην ταυτότητά του. Ούτε ο Richard Cory, ούτε ο Robert McNamara, ούτε ο Frank Lloyd Wright. Το κατάφερε μόνος του ο Art μ' αυτό το μελό για τα μάτια ενός καρκινοπαθούς μελλοθάνατου που πρωτακούστηκε σε ταινία του '79 κι έκανε τους εγγλέζους να κλαίνε επί μήνες. Καλύτερη επιλογή ονόματος περίμενες απ' τον Conor Oberst που τραγούδησε πως οι εραστές πρέπει να αλυσοδένονται και να πετιούνται στη φωτιά μαζί με τα τραγούδια και τα ραβασάκια τους;

14. DNA - Blonde Redhead. Θυμάμαι δύο από τους πρώτους 'περίεργους' δίσκους που απέκτησα. Ο ένας ήταν το "I don't like your face" των Furious Pig, o δεύτερος το "A taste of DNA", αμφότερα στη Rough Trade. Οι οποίοι έπαιζαν ένα κακόφωνο no wave που άρεσε στον Eno αρκετά ώστε να τους δώσει μια θέση στη συλλογή του "No New York". Τους ξεκίνησε ο Arto Lindsay που αργότερα ερωτεύθηκε τη μουσική της Βραζιλίας με τον Robin Crutchfield που μετέπειτα έφτιαξε τους βραχύβιους Dark Day. Πέρασε ακόμα απ' το στούντιο ένας Pere Ubu, η αδερφή της Exene των Χ και η γιαπωνέζα Ikue Mori.

15. Neu! - Negativland. Παρέα απ' το San Francisco που επί σχεδόν τρεις δεκαετίες στήνει μουσικά κολάζ κλέβοντας ασύστολα, κάνει φάρσες και φτιάχνει βίντεο. Σκεφτείτε Residents, αλλά με πολύ θράσος και χιούμορ. Ο δίσκος τους U2 (με τετρακοσάρι font ο τίτλος στο εξώφυλλο και εικοσάρι το όνομά τους) όπου το γκρουπ γελοιοποιούσε το "I still haven't found what i'm looking for" έδωσε δουλειά στους δικηγόρους της Island. Εκτός απ' το "Negativland" υφάρπαξαν και τον τίτλο των Neu! "Seeland" και τον έκαναν όνομα της εταιρίας τους.

16. Rahsaan Roland Kirk - Rip, Rig & Panic. Επιδραστικός σαξοφωνίστας της jazz που πέθανε από εγκεφαλικό το '77 στα 41 του. Στη σκηνή κρατούσε μια αγκαλιά σαξόφωνα και φλάουτα και τα έπαιζε εναλλάξ ή και δύο ταυτόχρονα. Οι Rig, Rip & Panic φτιάχτηκαν από δυο μέλη των Pop Group που πήραν για τραγουδίστρια τη Neneh, θετή κόρη του τζαζίστα Don Cherry. Έβγαλαν 3 δίσκους μεταξύ '81-'83 και μετά γύρισαν στα σπίτια τους εκτός απ' τη Neneh που έγινε διάσημη για περισσότερο από 7 seconds.

17. Bo Diddley - Pretty Thing. O παππούς Μπο πρόσφατα κατέβηκε απ' τη σκηνή, οι Pretty Things που στα sixties μάθαιναν να βαδίζουν συνεχίζουν ακόμα περιμένοντας να τους βγει η ψυχή πριν το χούι. Bo: You pretty thing, let me hold you by my side and become my blushing bride, let me dedicate my life, you will always be my wife. Pretty Things: She's there waiting at the gate painted by the dawn, she's there waiting at the gates as the velvet night sky is torn. She says good morning, I smile and say the same. Η ψυχεδέλεια σκότωσε την οικογένεια και τον κυνηγό μέσα στον άντρα.

18. Siouxsie & the Banshees - Slowdive. Το 11ο καλύτερο τραγούδι της Σούζης (μια άλλη φορά θα σας πως ποια είναι τα 10 καλύτερα). Ο shoegazer Neil Halstead φαίνεται πως το έχει σε μεγαλύτερη εκτίμηση διαφορετικά θα ονόμαζε το γκρουπ του Paradice Place, Mirage ή Playground Twist.

19. Can - Moonshake. H καλύτερη γερμανική μπάντα όλων των εποχών (μετά τους Freiwillige Selbstkontrolle και τους Munchener Freiheit) ακούγεται και σήμερα... μμμ... αξεπέραστη! Μερικοί δίσκοι έχουν τρόπο να αποφεύγουν σκόνη, σκουριά και ρυτίδες. Οι Moonshake που προέκυψαν απ' τους Wolfhounds έδρασαν στα μισά 90s αλλά ο ήχος τους 'που τα μάτια μπορούν να ακολουθήσουν', όπως έλεγε ένας τίτλος τους, έφυγε προ πολλού κι απ' το ακουστικό μου βεληνεκές.

20. Roxy Music - Ladytron. Lady if you want to find a lover, then you look no further, for I'm gonna be your only... Περιμένατε καλύτερους στίχους απ' το σαχλό Ferry; Κι από πού να εμπνευστούν οι ανάλαφροι Ladytron, απ' τον Peter Hammill; Η μουσική πάντως είναι καλή, έχει μέλοτρον, όμποε, space εισαγωγή... Και ωραίους στίχους, συμπληρώνω. Κυρία μου αν θέλεις να βρεις γκόμενο, μην ψάχνεις περισσότερο, γιατί εγώ είμαι ο καλυτερόοοτερος...