What's In My Bag?

Να σου δείξω τι έχω στη σακούλα; Δεν είμαι κλέφτης κύριε, διάσημος πελάτης δισκάδικου είμαι! Του Θάνου Σιόντορου

Whats in my bagΤο Amoeba είναι ένα "μεγαλούτσικο" δισκάδικο στην Αμερική. Για την ακρίβεια είναι τρία δισκάδικα σε διαφορετικές περιοχές των ΗΠΑ. Απ' ό,τι φαίνεται, όχι τυχαία, έχει αποκτήσει αρκετά μεγάλη φήμη και το επισκέπτονται εκτός από τους απανταχού ανώνυμους μουσικόφιλους και αρκετοί διάσημοι για να κάνουν τα ψώνια τους. Εκεί λοιπόν, οι του δισκάδικου, τους τσιμπάνε και τους βάζουνε να πουν μπροστά στην κάμερα τι αγοράσανε και δυο λογάκια για τις αγορές τους. Αν παραφράσουμε το ρητό "Δείξε μου το φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι" σε "Δείξε μου τι ακούς, να δω τι καπνό φουμάρεις", μπορούμε να οδηγηθούμε σε διάφορα συμπεράσματα σχετικά με τους μουσικούς που τόσα χρόνια συχνά-πυκνά μας απασχολούν.

Διάλεξα λοιπόν 5 βιντεάκια που σ' εμένα έκαναν κλικ, αν και είναι διαθέσιμα πολλά ακόμη για να χαζολογήσει κανείς. Χρόνος και όρεξη να υπάρχουν... 103 επώνυμοι, 38 μέλη του προσωπικού και 15 πελάτες περιμένουν να μοιραστούν το γούστο τους με ανυποψίαστους διαδικτυο-σέρφερς!

What's In My Bag? Index Page

The Gaslamp Killer

Τυχαία τράκαρα πάνω σε αυτό το βίντεο ενώ σουλάτσαρα στο youtube και έτσι ανακάλυψα τα "What's in my bag" sessions. Φυσικά και δεν θα μπορούσε να με απογοητεύσει ο απόλυτα διασκεδαστικός, ερωτιάρης και εξωστρεφής αυτός κύριος. Όλα τα λεφτά η ατάκα του, αφού έχουν πέσει οι τίτλοι τέλους.

The Slits

Η Tessa Pollitt και κυρίως η -μία και μοναδική- Ari Up από την αρχική σύνθεση, φροντίσανε τα νέα μέλη των Slits να έχουν πραγματικά εξαιρετικό μουσικό γούστο. Η ντράμερ είναι όλα τα λεφτά με επιλογές που ομολογουμένως εκπλήσσουν θετικά. Φαντάζομαι θα έχει και αρκετή υπομονή για να συνεννοείται με τις παλιοσειρές, εκτός κι αν είμαι εγώ κακοπροαίρετος...

Tortoise

Δύο μέλη των πολυαγαπημένων μας Tortoise (Doug McCombs, John Herndon) συναγωνίζονται σκληρά για το ποιος βγαίνει πιο nerdy και γκάου στο γυαλί! Απολαυστικό session που γεννά ερωτήματα σχετικά με την επικοινωνιακή ικανότητα μουσικών των οποίων οι συνθέσεις συχνά χαρακτηρίζονται ιδιοφυείς, ρηξικέλευθες κλπ κλπ. Α ρε post-rock που μας χρειάζεται!

The Horrors

Το ομολογώ ότι ποτέ δεν τους γούσταρα και δύσκολα θα με πείσουν για το αντίθετο. Το αστείο όμως είναι πως απ' όσα βίντεο είδα, αυτά τα τσουλουφοφλωρόπαιδα είχαν μακράν το πιο πολυσυλλεκτικό και ανοιχτόμυαλο γούστο. Δεν μπορώ λοιπόν παρά να αναφωνήσω: Μπράβο! Το να ακούς καλή μουσική βέβαια, δεν σε καθιστά και καλό μουσικό αυτόματα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

Jay Reatard

Φόρος τιμής στον πολύ πρόσφατα χαμένο μουσικό (13/1/1980). Ωραίος τύπος, πολύ σύντομα καταλαβαίνει κανείς την αδυναμία του στο να εμβαθύνει στους δίσκους του μέσω σχετικής υποβοήθειας. Μάλλον παραεμβάθυνε όμως ο μπαγάσας και τον χάσαμε. Αγόρασε κι έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους. Να 'ναι καλά εκεί που είναι.

Και μια φιλοσοφική απορία για το τέλος. Δεν λείπει κι από εσάς η εποχή που τα δισκάδικα υπήρξαν ναοί συγκινήσεως για τους επισκέπτες τους; Εντάξει, μπορεί να μην λείπει καθόλου στην όλο και πιο άδεια τσέπη μας αλλά όπως και να το κάνουμε η ανταλλαγή links δεν θα τα υποκαταστήσει ποτέ. The times they are a-changin' που έλεγε κι ένας βραχνός πια γεροπαράξενος.