Zaragoza Calling...
Podrias imaginar el mundo que sea lleno de musica? Estas en Zaragoza tio!
Όταν μια πόλη 1.500.000 κατοίκων όπως η Θεσσαλονίκη είναι περήφανη για τη μουσική της κίνηση και για τους συντελεστές αυτής όπως Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Μπλε, Ξάξακες (και πάει λέγοντας) τότε αναρωτιέμαι πως θα έπρεπε να νιώθουν οι κάτοικοι μιας πόλης 750.000 κατοίκων όπως η Σαραγόσα. Κι ενώ η - σε τρεισήμισι ώρες απόσταση - Barcelona, κρύβει στην καρδιά της έναν άσσο που ακούει στο όνομα Manu Chao, η Zaragoza βγάζει το δικό της βαρύ πυροβολικό μπροστά και μοιάζει αήττητη.
Συγκροτήματα όπως οι Superyo, Haikus, Adios Jumbo και Doble V είναι οι προτάσεις που τελικά θα κυριαρχήσουν, τουλάχιστον στα ευρωπαϊκά μουσικά δεδομένα και όπως εννοείται, έκαστος στο είδος του...
Και δεν είναι μόνο αυτά αλλά και τα υπόλοιπα συγκροτήματα που ιδρώνουν, είτε κάνοντας πρόβα, είτε ηχογραφώντας. Θα πρέπει ίσως να πω ότι η αντιστοιχία 1 γκρουπ για κάθε 1000 πολίτες τα λέει όλα... Και προσπερνάω τους Heroes del Dilencio που αποσύρθηκαν και τώρα, όταν δεν κάνουν παραγωγές σε άλλα γκρουπ, τα πίνουν στο Estacion del Silencio (μαντέψτε ποιανού είναι το bar!!!) ούτε και στους καταπληκτικούς, πλην αποσυρθέντες επίσης, El Polaco...
Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω το άρθρο αυτό προφητικό, θα έλεγα ότι η καινούργια σκηνή που θα επικρατήσει, θα έχει το όνομα Zaragoza (βλέπε Manchester) και θα χαρακτηρίζεται από πανέξυπνες συνθέσεις και πολύ πιο κατεργασμένους ήχους... Δεν θα το κάνω όμως καθώς με χαρακτηρίζει μια υπερβολική μετριοφροσύνη. Τόση που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσα να αυτοχαρακτηριστώ προφήτης (ασχέτως αν το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου, καθώς έπινα τον καφέ μου, τοποθέτησα στο τραπέζι δυο κουτάκια σπίρτων όρθια και κατόπιν έμπνευσης τα έριξα! Μετά από λίγες ώρες έβλεπα να πέφτουν οι πύργοι της Ν.Υ.) Συνεχίζω λοιπόν με μια μικρή παρουσίαση των προαναφερθέντων συγκροτημάτων, απλά για να πάρετε μια ιδέα...
SUPERYO είναι το όνομα ενός από τα πιο δημιουργικά και πιο μελωδικά παράφωνα (ή παράφωνα μελωδικά) συγκροτήματα της πόλης. Χαμένοι κάπου ανάμεσα στην ατμόσφαιρα των King Crimson την εποχή που συνέλαβαν το αριστούργημα "Lark's tongues in aspic" και στις συχνότητες των Primus (που σύμφωνα με τους Superyo είναι το καλύτερο γκρουπ του πλανήτη μαζί με τους Mr Bungle) θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τουλάχιστον παράξενοι. Αποτελούμενο από άριστους μουσικούς, το σχήμα προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία στα live για αυτούς που έχουν την τύχη να τους παρακολουθούν. Όπως η τελευταία τους εμφάνιση στη Zaragoza στις 21/2/2002 (La casa del loco) που ήταν στην κυριολεξία μια γιορτή του ηλεκτρισμού. Ενέργεια και μόνο ενέργεια. Στο ενεργητικό τους έχουν δυο τρομερούς δίσκους ("Superyo", 2000, "Oligophrenia", 2001) και πιστέψτε με... Το νέο τους υλικό είναι ακόμη καλύτερο!
DOBLE V (ή Violadores del Verso. όνομα που απέσυραν για ευνόητους λόγους). Το πιο διάσημο γκρουπ Zaragozano αυτή τη στιγμή στην Ισπανία και όχι μόνο... Το τελευταίο τους άλμπουμ "Vicios y Virtudes" τους έδωσε την ευκαιρία να γυρνάνε όλη την Ισπανία δίνοντας συναυλίες αφού τελείωσαν την περιοδεία τους στη Λατινική Αμερική. Και πιστεύω πως δίκαια. Πρόκειται για ένα συγκρότημα rap (τύπου Dr Dre) απίστευτων ικανοτήτων. Με live-φωτιά, δεν άργησαν να δημιουργήσουν το δικό τους κοινό αλλά και να γνωρίσουν την αποδοχή από όλους ανεξαιρέτως...
Σ'αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να προβλέψω πως τουλάχιστον τους Superyo και Doble V θα τους δούμε και στη Θεσσαλονίκη κάποτε (σύντομα θέλω να πιστεύω...)!
Ένα άλλο σχήμα, οι ADIOS JUMBO, είναι αυτοί που θα μπορούσαν να γίνουν οι αγαπημένοι του MTV χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι ίδιοι με τα σκουπίδια που αυτό προβάλλει. Απλά οι Adios Jumbo είναι pop. Ή μήπως soul; Μπορεί όμως να παίζουν funk απλά και να είναι τα πάντα; Κι όμως κάπως έτσι είναι... Άλλωστε ο αγαπητός μου Fernando Jumbo (ο μπασίστας του σχήματος) μου το είχε πει... "Άλλοι λένε πως είμαστε rap συγκρότημα επειδή συμμετέχει ο David (Doble V) αλλά εγώ δε συμφωνώ. Άλλοι λένε πως είμαστε soul λόγω του στυλ των γυναικείων φωνητικών και άλλοι πως είμαστε ένα συγκρότημα funk... Δε συμφωνώ με τίποτα από όλα αυτά. Μουσική παίζουμε ρε γαμώτο!..." Και πολύ καλά κάνετε φίλτατε!
Και τέλος οι HAIKUS, από τα αγαπημένα μου σχήματα. Θα μπορούσαν να είναι οι Yatha Sidhra του νέου αιώνα ή συγγενείς των Labradford... Καταπληκτικές βραδινές μελωδίες και φωνητικά που δίνουν μια αίσθηση μυστικισμού χαρακτηρίζουν το πιο «υπόγειο» συγκρότημα της Saragoza. Με χρωματισμούς των τραγουδιών από μουσικούς διαφορετικών... συχνοτήτων όπως η κιθάρα του αγαπητού Liborio (Superyo) τους δίνουν τον τίτλο του πιο αγαπητού εκ των hypnotic συγκροτημάτων...
Τώρα βέβαια θα μπορούσε να μου πει κάποιος «τι μας νοιάζουν ρε φίλε αυτά που γράφεις;»
Αν τα γράφω όλα αυτά είναι γιατί πιστεύω πως μια πόλη είναι όμορφη μόνο όταν οι καλλιτέχνες της κινούνται, δημιουργούν... Όσο αυτοί κινούνται τόσο ο κόσμος θα ενδιαφέρεται και νέοι χώροι δημιουργίας θα ξεφυτρώνουν. Μένουμε σε μια πόλη (Θεσσαλονίκη) που δεν προσφέρει τίποτα, γιατί εμείς δεν απαιτούμε αλλά δε δίνουμε και κάποιο κίνητρο. Και χρειάστηκε να πάω στη Zaragoza των 750.000 κατοίκων και να ανακαλύψω ότι υπάρχουν πάνω από 20 χώροι στους οποίους κάθε μέρα γίνεται και ένα event σε αντίθεση με εδώ που χώροι σαν κι αυτούς είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Εκεί δε φοβούνται να πάρουν τα όργανά τους, να νοικιάσουν μια γεννήτρια και να δώσουν μια συναυλία σε ένα πάρκο ή σε μια πλατεία όταν ο καιρός το επιτρέπει ή όταν όλοι οι χώροι είναι ήδη κλεισμένοι από άλλα συγκροτήματα... Γενικά πιστεύω πως όλα αυτά γίνονται επειδή εκεί παίζουν μουσική ενώ όλοι εδώ το παίζουμε μουσικοί...
Hasta luego muchachos...
Υ.Γ. Όσοι ενδιαφέρονται για λεπτομέρειες που αφορούν τα παραπάνω γκρουπ ή θέλουν να κάνουν κάποιο σχόλιο στα λεγόμενά μου, μπορούν να στείλουν mail κάνοντας κλικ πάνω στο όνομά μου.
