Σε μια χαοτική ψηφιακή εποχή, ο καθένας έχει ελευθερία να φαντάζεται το μέλλον όπως θέλει. Του Στέργιου Βολόγκα
ΘΕΜΑΤΑ
Ένα κουίζ-δοκιμασία, όχι μόνο για του "'60 τους εκδρομείς". Του Αντώνη Ξαγά
Η λογοκρισία δεν τελείωσε το ...73 (sic). Ούτε καν το 1981. Ο Τάσος Βαφειάδης εξετάζει το μελανό μεταπολιτευτικό της ιστορικό. Χωρίς λογοκρισίες
Όταν ένας δίσκος σε συγκινεί με μια ...χρονοκαθυστέρηση. Του Στέργιου Βολόγκα
Lazing on a ...Σάνη φεστιβάλ. Και τούτο το καλοκαίρι. Του Κώστα Καρδερίνη
Άρκεσαν 3 μόνο κυκλοφορίες για να ωθήσουν τον Άρη Καραμπεάζη να γράψει 2029 λέξεις για αυτό το λέιμπελ. Κάτι το ιδιαίτερο πρέπει να υπάρχει εδώ...
Μύρισε καλοκαιράκι και ο Αντώνης Ξαγάς πάει από νησί σε νησί. Νοερά, με τραγούδια, γιατί από άδεια ακόμη γιοκ...
Είναι ίσως το πιο πολυτραγουδισμένο (και πολυφορεμένο) χρώμα. Τούτη είναι η ιστορία ενός από τα παλαιότερα κομμάτια για αυτό. Του Τάσου Βαφειάδη
Ο Γιώργος Κοτσώνης θυμάται δύο αδικημένα γκρουπ των 80s. Προσοχή, ο τίτλος είναι παραπλανητικός!
"Σ' έχω ακούσει κάπου, κάπου σε ξέρω" θα πείτε ίσως για τα περισσότερα από τα τραγούδια που επιλεγεί να θυμηθεί ο Στέργιος Βολόγκας.
I want to be a part of it, East Village, East Village (κι ας μην βγαίνει η ρίμα στο τραγούδι του Sinatra). Του Δημήτρη Κάζη
Λέτε να 'ρθει κάποτε η ώρα που θα δούμε και "Έδρα Πανκολογίας και DIY Ερευνών"; Του Πάνου Πανότα
Κάθε άλλο παρά σπατάλη νιότης θεωρεί ο Στέργιος Βολόγκας το χρόνο που διέθεσαν οι Βρετανοί για τη δημιουργία της μουσικής τους
Ένα ταξίδι σε μια εποχή που φαντάζει αθώα και ανέμελη. Ήταν όμως; Του Αντώνη Ξαγά
Κάποτε τραγουδήθηκαν από εκατομμύρια χείλη. Πόσοι τα θυμούνται σήμερα; Του Αντώνη Ξαγά
Η Μαρία Φλέδου γράφει για μια σχέση η οποία κρατάει 26 ολάκερα χρόνια. Και ακόμη μετράει...
Η βιογραφία και η δισκογραφία τους: Από το "Police Story" του 1981 ως το "Idiot Nation" του 2004. Του Μίλτου Τσίπτσιου
10 χρόνια έκλεισε η γιορτή των δισκοπωλείων στην οποία όλοι εμείς οι μουσικόφιλοι είμαστε οι βασικοί καλεσμένοι. Μήπως όμως έχουμε γίνει το "μενού"; Του Μάνου Μπούρα
Αν αυτή ...υπάρχει τελικά. Αυτή δεν ήταν η αιώνια στερεότυπη δημοσιογραφική ερώτηση; Του Αντώνη Ξαγά
Στην αρχή τρόμαξα ότι κάποιος μας ...χάκαρε, αλλά μετά διαβασα το κείμενο και ησύχασα. Περί Σερβάιβορ ο λόγος και το ακρόαμα. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Ο Μπάμπης Αργυρίου προκαλεί τις γνώσεις μας για την αμερικάνικη σκηνή των 80s. Προσοχή: για δυνατούς λύτες
Εντάξει, το είπαμε, νισάφι πια με τα 80s, αλλά ... ένα κουίζ-τεστ μνήμης είναι πάντοτε μια πρόκληση. Του Αντώνη Ξαγά
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος σε τραγούδια αφιερωμένα σε προέδρους των ΗΠΑ. Κάτι μου λέει ότι ο καινούργιος θα γνωρίσει μεγάλες πιένες... Του Τάσου Βαφειάδη
Μια τραγουδιστική ...κοσμοβίζιον του 2016 στην οποία συμμετέχουν 21 χώρες. Δια χειρός Νίκου Παπατριανταφύλλου
Ξέρω τι (δεν) κατάφερες τα Χριστούγεννα του '84. Ο Γιώργος Κοτσώνης ξεπροβοδίζει τον συνονόματό του Κυριάκο Παναγιώτου και θυμάται το άτυχο "Last Christmas".
Ο Μίλτος Τσίπτσιος αποτιμά τη χρονιά η οποία έκλεισε μόλις πριν από ...30 χρόνια (κι έχω ένα προαίσθημα ότι του χρόνου μπορεί να κατακτήσουμε το Ευρωμπάσκετ!)
Και όμως κάποτε μας υποσχέθηκαν ένα No Closure. Ο Άρης Καραμπεάζης αποχαιρετά ένα από τα συγκροτήματα που παίρνει μαζί του κι ένα κομμάτι πολύ δικό μας
Οι άνθρωποι φεύγουν αλλά τα τραγούδια μένουν. Ο Μπάμπης Αργυρίου μαζεύει σε ένα μιξτέιπ τις απώλειες του θανατερού έτους.
Περιμένοντας τους Γιαπωνέζους Boris ο Άρης Καραμπεάζης βυθίζεται σε υπαρξιακά ερωτήματα: Είναι ροκ; Ακραίοι; Εναλλακτικοί; Τζαπα(νόιζ);
Σελίδες | Σελίδες
|
