Λέτε να 'ρθει κάποτε η ώρα που θα δούμε και "Έδρα Πανκολογίας και DIY Ερευνών"; Του Πάνου Πανότα
ΘΕΜΑΤΑ
Κάθε άλλο παρά σπατάλη νιότης θεωρεί ο Στέργιος Βολόγκας το χρόνο που διέθεσαν οι Βρετανοί για τη δημιουργία της μουσικής τους
Ένα ταξίδι σε μια εποχή που φαντάζει αθώα και ανέμελη. Ήταν όμως; Του Αντώνη Ξαγά
Κάποτε τραγουδήθηκαν από εκατομμύρια χείλη. Πόσοι τα θυμούνται σήμερα; Του Αντώνη Ξαγά
Η Μαρία Φλέδου γράφει για μια σχέση η οποία κρατάει 26 ολάκερα χρόνια. Και ακόμη μετράει...
Η βιογραφία και η δισκογραφία τους: Από το "Police Story" του 1981 ως το "Idiot Nation" του 2004. Του Μίλτου Τσίπτσιου
10 χρόνια έκλεισε η γιορτή των δισκοπωλείων στην οποία όλοι εμείς οι μουσικόφιλοι είμαστε οι βασικοί καλεσμένοι. Μήπως όμως έχουμε γίνει το "μενού"; Του Μάνου Μπούρα
Αν αυτή ...υπάρχει τελικά. Αυτή δεν ήταν η αιώνια στερεότυπη δημοσιογραφική ερώτηση; Του Αντώνη Ξαγά
Στην αρχή τρόμαξα ότι κάποιος μας ...χάκαρε, αλλά μετά διαβασα το κείμενο και ησύχασα. Περί Σερβάιβορ ο λόγος και το ακρόαμα. Του Νίκου Παπατριανταφύλλου
Ο Μπάμπης Αργυρίου προκαλεί τις γνώσεις μας για την αμερικάνικη σκηνή των 80s. Προσοχή: για δυνατούς λύτες
Εντάξει, το είπαμε, νισάφι πια με τα 80s, αλλά ... ένα κουίζ-τεστ μνήμης είναι πάντοτε μια πρόκληση. Του Αντώνη Ξαγά
Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος σε τραγούδια αφιερωμένα σε προέδρους των ΗΠΑ. Κάτι μου λέει ότι ο καινούργιος θα γνωρίσει μεγάλες πιένες... Του Τάσου Βαφειάδη
Μια τραγουδιστική ...κοσμοβίζιον του 2016 στην οποία συμμετέχουν 21 χώρες. Δια χειρός Νίκου Παπατριανταφύλλου
Ξέρω τι (δεν) κατάφερες τα Χριστούγεννα του '84. Ο Γιώργος Κοτσώνης ξεπροβοδίζει τον συνονόματό του Κυριάκο Παναγιώτου και θυμάται το άτυχο "Last Christmas".
Ο Μίλτος Τσίπτσιος αποτιμά τη χρονιά η οποία έκλεισε μόλις πριν από ...30 χρόνια (κι έχω ένα προαίσθημα ότι του χρόνου μπορεί να κατακτήσουμε το Ευρωμπάσκετ!)
Και όμως κάποτε μας υποσχέθηκαν ένα No Closure. Ο Άρης Καραμπεάζης αποχαιρετά ένα από τα συγκροτήματα που παίρνει μαζί του κι ένα κομμάτι πολύ δικό μας
Οι άνθρωποι φεύγουν αλλά τα τραγούδια μένουν. Ο Μπάμπης Αργυρίου μαζεύει σε ένα μιξτέιπ τις απώλειες του θανατερού έτους.
Περιμένοντας τους Γιαπωνέζους Boris ο Άρης Καραμπεάζης βυθίζεται σε υπαρξιακά ερωτήματα: Είναι ροκ; Ακραίοι; Εναλλακτικοί; Τζαπα(νόιζ);
Μετά το μυστικό όνομα της Έλενας Φεράντε, οι αποκαλύψεις στο χώρο της λογοτεχνίας συνεχίζονται. Αυτή τη φορά ο Μπάμπης Αργυρίου ξεσκεπάζει τα αγαπημένα τραγούδια των ηρώων της "Συχνότητας του Θανάτου". Και της συγγραφέως Χίλντας Παπαδημητρίου υποθέτω...
O Αντώνης Ξαγάς θυμάται (με συγκρατημένη νοσταλγία) τραγούδια εξαιρετικά αφιερωμένα στο ραδιόφωνο άλλων προ-ιντερνετικών καιρών.
Μεταξύ μας καμιά φορά την λέμε και "κασέτα", αυτή την στήλη με επιλογές που ακούσαμε και ξεχωρίσαμε τον τελευταίο μήνα.
Ο Filtig ανασκάπτει μια εποχή περασμένη αλλά όχι ξεχασμένη. Νομίζατε όμως ότι τα είχατε ακούσει όλα;
O Cohen μέσα από τα μάτια των συναδέλφων του (και ναι, το γνωρίζουμε μέσα μας ότι τα μουσικά είδη δεν πεθαίνουν, αλλά είναι φορές που έτσι αισθανόμαστε...). Του Μπάμπη Αργυρίου
Γάιδαροι ή Ελέφαντες, Γεράκια ή Τραμπ(ούκοι), εμείς παρακολουθούμε από απόσταση ωκεανού, διαβάζοντας συγχρόνως το άρθρο του Τάσου Βαφειάδη για παλιούς προέδρους και τα τραγούδια τους.
Ο Σαδίκης είναι από τους λίγους έλληνες συνθέτες που έχει ολότελα δικό του στυλ. Τον αναγνωρίζεις πάντα, από τις πρώτες νότες. Του Γιάννη Πολύζου
Με τίποτα δεν λες του γλυκού νερού (εγγυάται και κοτζάμ Dischord γι' αυτό). Μίνι παθιασμένη παρουσίαση από τον Γιάννη Αβραμίδη
Μετά τα πρόσφατα live και εν αναμονή του δίσκου με τα ελληνόφωνα. Του Άρη Καραμπεάζη
Και σ' αυτό το είδος έγιναν αξιόλογες μουσικές επενδύσεις. Του Αντώνη Ξαγά
Τραγούδια των Suicide, Zappa, Pulp, White Noise κ.α. εμπλουτισμένα με συγκεκριμένα επιφωνήματα. Του Αντώνη Ξαγά
Σελίδες | Σελίδες
|
