Αχ, καλοκαίρι... Μας περιμένουν οι χαρές των.. φεστιβάλ. Και στην βέλγικη εξοχή, έτσι για αλλαγή. Ειδικά αν υπάρχει λόγος σοβαρός. Ο Άρης Καραμπεάζης δίνει τις λεπτομέρειες
ΘΕΜΑΤΑ
Λέτε να διαβάσουμε κάποτε για "επιστροφή της νοσταλγίας"; Μια μικρή ιστορικο-μουσική περιδιάβαση του Αντώνη Ξαγά
Πως μια σαραντάρα χίπισσα έγινε η μαμά του anarcho-punk. Η βιογραφική επισκόπηση μιας συναρπαστικής ιστορίας από τον Μίλτο Τσίπτσιο
Προσοχή στο κενό μεταξύ λογικής και ορθολογισμού. Του Αντώνη Ξαγά
Με αφορμή το θάνατο του Alias, 11 τραγούδια από μουσικούς που πέθαναν μέσα στην τρέχουσα δεκαετία, πριν φτάσουν τα 50.
Κάθε επίσκεψη των Σλοβένων προβοκατόρων δίνει αφορμή για ερωτήματα, ο Νικόλας Λιόλιος αποπειράται κάποιες, έστω και κοινότοπες, απαντήσεις
Για τη μουσική και τους μουσικούς που υπερβαίνουν τα όρια του βιολογικού φύλου. Ένα κουίζ του Μπάμπη Αργυρίου
Τελικά ούτε στα εξώφυλλα υπάρχει παρθενογένεση. Του Στέργιου Βολόγκα
Μετά το 1990 υποθέτω η επιλογή θα ήταν πολύ πιο δύσκολη. Του Τάσου Βαφειάδη
To δεύτερο μέρος του αφιερώματος στα τραγούδια με ονοματεπώνυμο που συνέλεξε ο Στέργιος Βολόγκας
Πιστές και άπιστες, απρόβλεπτες και αναμενόμενες, κιτς και εμπνευσμένες... Ακούει και αξιολογεί ο Αντώνης Ξαγάς.
Όλα τα τραγούδια έχουν έναν τίτλο, κάποια έχουν και ...ονοματεπώνυμο. Του Στέργιου Βολόγκα
Σ' έχω δει κάπου, κάπου σε ξέρω, το εξώφυλλο αυτό μου 'ναι τόσο γνωστό, η μνήμη μου δε μ’ απατά... Του Στέργιου Βολόγκα
Μουσικές ηλικίας 200 και 300 ετών, οι οποίες όμως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο φτάνουν και μέχρι τη σύγχρονη ποπ. Ο Αντώνης Ξαγάς θυμάται και σχολιάζει τριάντα χαρακτηριστικά (και μη) δείγματα.
Ένα ακόμη σχήμα που "πειράζει" την παράδοση. Του Στέργιου Βολόγκα
Για να δούμε τώρα πόσοι προσέχετε και τι λένε τα τραγούδια που σας αρέσουν. Ένα κουίζ του Μπάμπη Αργυρίου.
Στις πίσω σελίδες του ίντυ ροκ των 90s αναζητά σωτηρία ο Γιάννης Αβραμίδης
Ο ακάματος σκαπανέας Μίλτος Τσίπτσιος συνεχίζει την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης του πανκ
Για την επανάσταση δεν χρειάζεται αιτία, κατά την παλιά ταινία. Για μια διασκευή όμως; Του Στέργιου Βολόγκα
Φεύγω κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια, αρρωστημένους και αγρίμια... Ή κάπως έτσι. Φευγιά που άλλαξαν την ιστορία αγαπημένων συγκροτημάτων του Γιώργου Κοτσώνη
Ο Στέργιος Βολόγκας σκαλίζει την ελληνική δισκοθήκη του πατέρα και διαλέγει. Χωρίς να πατήσει όμως το play...
Κάποτε ο Σίμος Μπάνσης προβληματίζονταν αν θα παίξει στην πρώτη εκπομπή του μόνο ένα τραγούδι του Grant Hart και κανένα άλλο
Εντάξει, διασκευές θυμόμαστε όλοι, είναι πολλές, είναι και της μόδας. Διασκευές όμως ολόκληρων δίσκων; Αν δυσκολεύεστε στην απάντηση, το άρθρο του Στέργιου Βολόγκα αποτελεί έναν καλό οδηγό.
Διαβάζοντας κείμενα σαν αυτό της Μαρίας Φλέδου για τους Ride αναρωτιέσαι αυθόρμητα τι να σημαίνει άραγε να γράφεις για τη μουσική "αντικειμενικά". Στον σεγόντο σχολιασμό ο Άρης Καραμπεάζης
Σε μια χαοτική ψηφιακή εποχή, ο καθένας έχει ελευθερία να φαντάζεται το μέλλον όπως θέλει. Του Στέργιου Βολόγκα
Ένα κουίζ-δοκιμασία, όχι μόνο για του "'60 τους εκδρομείς". Του Αντώνη Ξαγά
Η λογοκρισία δεν τελείωσε το ...73 (sic). Ούτε καν το 1981. Ο Τάσος Βαφειάδης εξετάζει το μελανό μεταπολιτευτικό της ιστορικό. Χωρίς λογοκρισίες
Όταν ένας δίσκος σε συγκινεί με μια ...χρονοκαθυστέρηση. Του Στέργιου Βολόγκα
Lazing on a ...Σάνη φεστιβάλ. Και τούτο το καλοκαίρι. Του Κώστα Καρδερίνη
Σελίδες | Σελίδες
|
