Ο Στυλιανός Τζιρίτας γράφει για τον πιο επιτυχημένο εμπορικά αλλά και τον πιο αμερικάνικο πατριωτικά δίσκο του "Αφεντικού".
ΘΕΜΑΤΑ
Ένας εύκολα κακεντρεχής μπορεί να έλεγε ότι η Αλεξίου... μεταμφιέστηκε σε ηθοποιό. Η εύκολη κακεντρέχεια όμως είναι πάντοτε κι εξ ορισμού άδικη (ακόμη κι όταν πατάει σε κάποιο δίκιο). Του Χάρη Συμβουλίδη
Με αφορμή έναν δίσκο, λίγα λόγια του Στυλιανού Τζιρίτα για έναν μουσικό ο οποίος στα μέρη μας συνάντησε από αδιαφορία μέχρι και καταφρόνια.
Η πανδημία μας έφερε να κοιτάμε πίσω, ψάχνοντας αναφορές και παραλληλισμούς και αλληγορίες. Διαβάζοντας, αλλά και ακούγοντας… Του Δημήτρη Τσιρώνη
Οι δρόμοι τους έφεραν από το thrash μέχρι το progressive, σε μια 35χρονη πορεία η οποία όμως δεν τους έφερε την ευρεία αναγνωρισιμότητα. Ο Χάρης Συμβουλίδης αποτιμά την συμβολή τους δίσκο τον δίσκο.
Και μετά αναρωτιέσαι, πως άραγε θα ακούνε/φαντάζονται/ονειρεύονται την σημερινή μουσική μετά από 100 χρόνια; Του Δημήτρη Τσιρώνη
Ρετρό μεταλλικές ημέρες στην Θεσσαλονίκη των 80s. Του Δημήτρη Τσιρώνη
Από την Νανά μέχρι τον Ούντο, δεν ήταν λίγοι οι πρεσβευτές του ελληνικού καλοκαιριού και του... ΕΟΤ. Του Αντώνη Ξαγά
Ένα γραπτο-ακουστικό αφιέρωμα του Δημήτρη Τσιρώνη σε εγχώριες εκδοχές ενός είδους που σπανίως θα το βρείτε με ταμπελάκι στα δισκάδικα
Τα ίδια τα ψάρια τηρούν εκ φύσεως... σιγή ιχθύος για το ζήτημα. Αυτό δεν εμποδίζει πάντως τους ανθρώπους να το εξετάζουν με διάφορους τρόπους. Του Χάρη Συμβουλίδη
Τιτάνιο έργο η καταγραφή και ο σχολιασμός της δισκογραφίας των Fall, ακόμη κι αν φτάνει προς το παρόν μέχρι το 1992. Το αναλαμβάνει και το φέρνει εις πέρας ο Μίλτος Τσίπτσιος.
Ένα αφιέρωμα της Μαρίας Φλέδου στην εταιρία που έκανε την μελαγχολία να ακούγεται σχεδόν μπαμπακένια ανάλαφρη
Πατρίδα μας μπορεί να είναι και τα παλιά καλοκαίρια μας… Του Δημήτρη Τσιρώνη
Η Ιστορία διέθετε ανέκαθεν εξαιρετικά ειρωνικό πνεύμα. Το χθεσινό προοδευτικό γίνεται συντηρητικό, το απελευθερωτικό καταναγκαστικό και ... η ζωή συνεχίζεται. Του Χάρη Συμβουλίδη
Όταν το συναυλιακό στερητικό σύνδρομο του παρόντος γίνεται αφόρητο, ένα καταφύγιο γίνονται οι αναμνήσεις... Του Δημήτρη Τσιρώνη
Αναζητώντας την αρμονία στην Φύση, άλλοι ακολουθούν την οδό της Επιστήμης και άλλοι εκείνη του Μέλους, της Μουσικής. Οι δύο οδοί όμως συναντώνται ενίοτε… Του Αντώνη Ξαγά
Ο ορισμός του "haunted" ακούσματος (και θεάματος). Του Χάρη Συμβουλίδη
Όταν ο πραγματικός κόσμος γίνεται εχθρικός και αφιλόξενος, ο φηφιακός είναι μια κάποια λύση... Η Χριστίνα Κουτρουλού, από το σπίτι, "πήγε", είδε και μας μεταφέρει εντυπώσεις
Γιατί την γειτονιά μας την κοντινή την γνωρίζουμε ελάχιστα (σε σχέση μάλιστα με άλλες μακρινότερες). Και όχι μόνο στην μουσική... Της Ελένης Φουντή
Και τώρα που όλα πέρασαν (;), τι μας μένει; Μερικά συνθήματα ("support art workers"), λίγες απαντήσεις και περισσότερα ερωτήματα... Του Γιώργου Παπαδόπουλου
Κάθε (ψευδο)αρχαιοπρεπής ρήση τύπου "ουκ εν τω πολλώ το ευ" δεν είναι σώνει και καλά φορέας αιώνιας αλήθειας. Ο Ty Segall το αποδεικνύει και στην πράξη... Του Στυλιανού Τζιρίτα
10 χρόνια συμπληρώνονται από την μέρα που σίγησε μια τεράστια φωνή, η οποία ακούστηκε και πέρα από τις οροσειρές του σκληρού ήχου. Αφορμή για τον Στυλιανό Τζιρίτα να αποτίσει έναν φόρο τιμής
Ανία, πλήξη, βαρεμάρα... Κάμποσα συνώνυμα για ένα συναίσθημα με πολύ αρνητικό ειδικό βάρος. Αλλά και μια δυνητικά δημιουργική διάσταση. Του Αντώνη Ξαγά
Η μουσική από το Διάστημα έχει πυροδοτήσει την φαντασία του ανθρώπου από τα παναρχαία χρόνια. Τελικά όμως για τι "μουσική" μιλάμε; Του Χάρη Συμβουλίδη
Υπήρξαν από τα πιο σκοτεινά και άγρια σχήματα της εποχής του πανκ, από κάθε πλευρά, μουσική, στιχουργική ακόμη και εικαστική. Ο Μίλτος Τσίπτσιος αφηγείται την ιστορία τους.
Ραβέλ και Μπολερό συνδυάζονται σχεδόν αυτόματα στον νου του "μέσου" μουσικόφιλου, Ραβέλ και χιώτικα δημοτικά όμως όχι... Του Δημήτρη Τσιρώνη
Πόσο μ' αρέσει να κατεβαίνω με το ασανσέρ και να ακούω... Barry Manilow. Ένα άρθρο του Στυλιανού Τζιρίτα που συνδέει τον υποτιμημένο τραγουδοποιό μ' έναν σπουδαίο μυθιστοριογράφο.
Μια μελωδία η οποία ανεξαρτήτως πίστης και άποψης έχει περάσει στο συλλογικό συνειδητό πιστών τε και απίστων. Εντός και εκτός των ναών... Του Αντώνη Ξαγά
Ένα κείμενο του Άρη Καραμπεάζη που μας συστήνει μία από τις πιο ιδιαίτερες τζαζίστριες της εποχής μας (προσοχή: περιέχει πολλές φορές την λέξη Kamasi)
Μια συνάντηση η οποία γεφυρώνει μελωδικά κάμποσους αιώνες... Του Χάρη Συμβουλίδη
Σελίδες | Σελίδες
|
