Ο χρόνος τρέχει, αλλάζει, περνάει, κι αν δεν ξέρουμε τι είναι ακριβώς, εν τούτοις τον μετράμε. Ο Σταύρος Σταυρόπουλος και ο Αντώνης Ξαγάς μαζεύουν εδώ τραγούδια γραμμένα για στιγμές που "σταμάτησαν του ρολογιού οι δείκτες"
ΘΕΜΑΤΑ
Χριστουγεννιάτικοι δίσκοι υπάρχουν εκεί έξω κυριολεκτικά για κάθε γούστο. Του Στέργιου Βολόγκα
Τελικά υπάρχει και τζαζ πέρα από τον ...Kamasi. Ο Γιώργος Παπαδόπουλος ξανοίγεται στο πέλαγος της σύγχρονης παραγωγής και επιλέγει.
Πως ποικίλουν οι απεικονίσεις του Ιησού, από γαλανομάτης στο Χόλυγουντ μέχρι μαύρος στις εκκλησίες της Αφρικής; Δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι διαφορετικό και με τον ιδρυτή της ...θρησκείας του ροκ εν ρολ. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Δεκέμβρης, εποχή λιστών και σχολίων επί των λιστών των άλλων, και η Μαρία Φλέδου δεν άφησε να της ξεγλιστρήσει η ευκαιρία να τσεκάρει live το Νο.1 του Rough Trade.
Θα ταίριαζε ίσως και τίτλος "στο γκαράζ ήχου των Fleshtones". Ο Στυλιανός Τζιρίτας συνεχίζει να ξεδιαλέγει από το παρελθόν δίσκους ιδιαίτερους. Όχι μόνο στο επίπεδο του περιεχομένου αλλά και εκείνο της παραγωγής.
O Άρης Καραμπεάζης γράφει (χωρίς ενοχές εννοείται) για το πιο ...άγνωστο θρυλικό συγκρότημα του ροκ και τον καλύτερο του δίσκο.
Αυτό το κείμενο ..δεν είναι μια τυπική κριτική. Κατά μία έννοια είναι κάτι παραπάνω, ίσως και ουσιωδέστερο. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Μπορεί το χαρτί να είναι υλικό ευπαθές και αναλώσιμο, οι ήρωες του όμως μπορεί να σημαδέψουν για πάντα. Είτε είσαι μεγάλο είτε μικρό παιδί... Του Χρήστου Αναγνώστου
40 χρόνια πάνκηδες έχουν ...ψήσει (δισκογραφήσει δηλαδή). Ο Μίλτος Τσίπτσιος σε μια εξαντλητική παρουσίαση της δισκογραφίας των αειθαλών Καναδών
Όπου ο Στυλιανός Τζιρίτας ξεσκεπάζει μια απάτη αλλά συγχρόνως συστήνει και έναν εξαιρετικό μάλλον ξεχασμένο δίσκο
Είναι άραγε εφικτό ν' αντιμετωπίσεις καινούργιο δίσκο αγαπημένου σχήματος με αποστασιοποίηση, αποκόπτοντάς τον από το παρελθόν (του και σου); Αρνητική είναι η έμμεση απάντηση της Μαρίας Φλέδου
Ένα οδοιπορικό στην Ισλανδία, αυτή την μουσικοφιλική ουτοπία ενός γεωγραφικού παγανιστικού μυστικισμού. Οδηγός η Νάνσυ Σταυρίδου
Από την παρωδία στην ωδή μπορεί να είναι σύντομος ο δρόμος. Του Άρη Καραμπεάζη
Η Θέμις ενίοτε έχει και ...μουσικά κέφια. Τραγούδια που μας μεταφέρουν (ευτυχώς) νοερώς στις δικαστικές αίθουσες. Από την μαχόμενη συντάκτρια Μαριάννα Βασιλείου
Μια μουσική επιστροφή στα χρόνια που "πηγαίναμε μαζί σχολείο". Για άλλους εφιάλτης, για άλλους νοσταλγική αναπόληση...
Παλιά και κλασική καλοκαιρινή συνήθεια οι γρίφοι και τα κουίζ. Ελληνικός κινηματογράφος, παλιός και καλός αλλά και νεότερος, οι μουσικές και τα τραγούδια του, είναι το θέμα σε αυτό, το οποίο επιμελήθηκε ο Αντώνης Ξαγάς
Με τον τρόπο του έχει παίξει έναν διόλου αφανή, ενίοτε και καθοριστικό ρόλο στη μουσική (και όχι μόνο) ιστορία. Του άξιζε λοιπόν ένα ειδικό αφιέρωμα. Του Αντώνη Ξαγά
Η ουσία των αρχέτυπων του γοτθικού ροκ σε μια συλλογή 20 τραγουδιών. Πέρα από συνήθη στερεότυπα και χωρίς τη λέξη ..."νυχτερίδα". Tου Άρη Καραμπεάζη
Εφηβικό απωθημένο, δεινόσαυροι, "δημόσιοι υπάλληλοι του μέταλ"; Η Ελένη Φουντή βάζει πολλά πράγματα και φυσικά ...δίσκους στη θέση τους. Ειδικά τους πιο υποτιμημένους του συγκροτήματος
Δυνατά, πιο δυνατά, μέχρι την ...παραμόρφωση. Ένα κατά κυριολεξία "εφετζίδικο" ιστορικό στις ρίζες του fuzz από τον Σταύρο Σταυρόπουλο
Ένα soundtrack φτιαγμένο από τις "πειραματικές-ακραίες" επιλογές των συντακτών και καλεσμένων του MiC. Πλησιάστε με αυτιά (και μυαλά) ανοιχτά.
Όποιος πετύχει 24 στα 24 σε αυτό το κουίζ του Μίλτου Τσίπτσιου κερδίζει μία βδομάδα διακοπές στην ...Καμπότζη (με τα έξοδα δικά του ασφαλώς).
Ξεφυλλίζοντας παλιά κιτρινισμένα και (δικαίως) ξεχασμένα περιοδικά μαθαίνεις για την συμπαντική (πιθανώς και εξωγήινη) διάσταση των Pink Floyd. "Ψυχεδελικό" άρθρο του Στέργιου Βολόγκα
Με τη σέντρα του Μουντιάλ της Ρωσίας, ο Αντώνης Ξαγάς πιάνει το θέμα "μπάλα και μουσική", το κλείνει στα καρέ του και το πολιορκεί από (σχεδόν) κάθε πλευρά.
Η σκαπάνη του MiC φέρνει στο διαδικτυακό φως το δεύτερο μέρος του ταξιδιού σε "χώρους και διαστάσεις του ροκ" με οδηγό τον Αργύρη Ζήλο. Μέρες ραδιοφώνου εκεί πίσω στις αρχές των 80s...
Ο Κώστας Καρδερίνης καταγράφει κάμποσους λόγους για τους οποίους αξίζει να πάρουμε τους ...λόφους τούτο το καλοκαίρι
Η νεολαία στον καιρό της κρίσης είναι απαθής, συμβιβασμένη και αδιάφορη· πόσες φορές δεν έχουν γραφτεί τα κλισέ αυτά; Ο Πάνος Πανότας σε αυτή την θρυμματισμένη αναδρομή επιχειρεί να δείξει ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά.
Αχ, καλοκαίρι... Μας περιμένουν οι χαρές των.. φεστιβάλ. Και στην βέλγικη εξοχή, έτσι για αλλαγή. Ειδικά αν υπάρχει λόγος σοβαρός. Ο Άρης Καραμπεάζης δίνει τις λεπτομέρειες
Σελίδες | Σελίδες
|
